Podmiot wpisany do rejestru działalności regulowanej w zakresie odbioru odpadów komunalnych jest zobowiązany do składania rocznych sprawozdań, w tym zerowych, niezależnie od faktycznego świadczenia usług. Nieprzekazanie sprawozdań w terminie uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż zróżnicowanie stawek opłat za pobór wód na różne cele jest zgodne z przepisami Prawa wodnego i odpowiada zasadom zwrotu kosztów wynikającym z Ramowej Dyrektywy Wodnej, a różne sposoby użytkowania wody przez W. sp. z o.o. wymagały zastosowania zróżnicowanych stawek.

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje, że administracyjne postępowania habilitacyjne są zgodne z prawem, kiedy organizowane na podstawie recenzji naukowych i że sądy administracyjne nie mogą merytorycznie oceniać dorobku naukowego ani zasadności opinii recenzentów w tych postępowaniach.

Starosta Powiatu Ciechanowskiego jest zobowiązany do rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej procesu realizacji zadań publicznych. Zarzuty naruszenia przepisów nie zostały dostatecznie uzasadnione, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Starosty Powiatu Ciechanowskiego, potwierdzając, iż dokumentacja dotycząca budowy centrum administracyjnego, będąca przedmiotem wniosku o udostępnienie informacji publicznej, stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Informacje dotyczące realizacji umowy publicznej stanowią informację publiczną. Organ administracyjny zobowiązany jest do ich udostępnienia na podstawie u.d.i.p. Skarga kasacyjna przeciwko ocenianiu informacji jako publicznej została oddalona jako niezasadna.

Sąd utrzymał w mocy decyzję o wymierzeniu kary pieniężnej za nielegalne przetwarzanie odpadów, uznając odpowiedzialność skarżącego za odpady na jego nieruchomości oraz stwierdzając, że błędy proceduralne nie wpływały na tok postępowania.

Zażalenie na odrzucenie skargi z powodu nieuzupełnienia braków formalnych jest bezzasadne. Wojewódzki Sąd Administracyjny prawidłowo odrzucił skargę, której braków nie uzupełniono w zakreślonym terminie. Obowiązki strony w postępowaniu nie mogą być usprawiedliwione przebywaniem poza granicami kraju bez ustanowienia pełnomocnika.

Brak możliwości prawnego ustalenia opłaty zmiennej za ścieki z przelewów burzowych bez miarodajnych pomiarów jakościowych, co było warunkiem koniecznym do uznania zasadności decyzji organu wodnego w stanie prawnym przed 2024 rokiem.

Ocena oddziaływania na środowisko dla zrealizowanej inwestycji jest możliwa i konieczna dla ustalenia środowiskowych uwarunkowań; organy muszą uzyskać obligatoryjne opinie ekspertów oraz rozważyć minimalne odległości zgodnie z ustawą, nawet post factum.

NSA orzekł, że zaświadczenie Prezydium Rady Narodowej z 1957 r. nie jest wystarczającym dowodem własności do uzyskania rekompensaty za mienie zabużańskie. Zingiennia dokumentacji zgodnej z ustawą zabużańską uzasadnia odmowę potwierdzenia prawa do rekompensaty.

Świadczenie w drodze wyjątku z art. 83 ust. 1 ustawy o FUS nie przysługuje, gdy niespełnienie warunków do renty wynika z okoliczności subiektywnych, a nie niezależnych i obiektywnych. Przesłanki przyznania świadczeń wyjątkowych należy interpretować rygorystycznie.

Uchwała regulująca ceny za usługi komunalne musi zawierać szczegółowe podstawy kalkulacji w akcie prawa miejscowego, aby zapewnić zgodność z prawem i umożliwić kontrolę sądową. Brak takich regulacji skutkuje nieważnością aktu.

Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Krakowie oddalona; sąd I instancji właściwie kontrolował działalność administracji i spełnił wymogi proceduralne w zakresie uzasadnienia.

Skarga kasacyjna jest bezzasadna. Udział w rozprawie sądowo-administracyjnej nie jest obligatoryjno dla strony pozbawionej wolności, jeśli istnieje możliwość obrony przez pisma procesowe. NSA nie ma obowiązku przeprowadzania pełnego postępowania dowodowego.

Brak oceny kumulacji oddziaływań przy wydawaniu decyzji środowiskowej dla elektrowni wiatrowej stanowi rażące naruszenie art. 63 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy środowiskowej, uzasadniające stwierdzenie jej nieważności.

Obowiązek wykonania ekspertyzy nałożony decyzją administracyjną na zgłaszającego inwestora w wyniku naruszenia interesów osób trzecich nie narusza przepisów Prawa wodnego; zgłoszenie wodnoprawne obejmuje wyłącznie działania przewidziane w zgłoszeniu, a ich wpływ na interesy osób trzecich wymaga wyjaśnienia poprzez ekspertyzę.

Gdy planowane przedsięwzięcie może mieć znaczący negatywny wpływ na obszar Natura 2000, organ ma prawo odmówić zgody na jego realizację, nawet jeżeli nie wszystkie ustalenia znajdują wydźwięk w lokalnych planach zagospodarowania. Naczelny Sąd Administracyjny popiera decyzję organów odmawiających zgody w trosce o ochronę środowiska.

Zażalenie na postanowienie o odrzuceniu zażalenia jako nieopłacone uznaje się za bezzasadne, jeśli pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, co uzasadnia jego odrzucenie, zgodnie z art. 220 § 3 p.p.s.a.