Dla uzyskania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych do gruntów Skarbu Państwa konieczne jest posiadanie tytułu prawnego do tych gruntów, co nie narusza przepisów prawa unijnego ani Konstytucji RP.

Art. 18 ust. 4 ustawy o płatnościach nie narusza konstytucyjnych ani unijnych zasad prawnych, wymagając od rolników legitymowania się tytułem prawnym do działek z ZWRSP jako przesłanką do przyznania płatności bezpośrednich.

NSA potwierdził zgodność z prawem decyzji ustalającej opłatę planistyczną, przyjmując, że zmiana przeznaczenia nieruchomości na terenie objętym nowym planem miejscowym skutkuje wzrostem jej wartości.

Dopuszczalne jest dokonanie nieistotnych odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego, jeśli działania te mieszczą się w ramach sanacyjnych działań nadzoru budowlanego i nie naruszają praw materialnych inwestora ani właścicieli sąsiednich nieruchomości.

Dla skuteczności wznowienia postępowania podatkowego, należy wykazać nowość dowodów nieznanych organowi w chwili decyzji. Brak nowości eliminuje możliwość wznowienia na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 O.p.

Zasada trwałości decyzji ostatecznych uniemożliwia wznowienie postępowania na podstawie nieistotnych dowodów; nowe okoliczności muszą być nieznane i istotne dla sprawy. Brak nowych istotnych dowodów wyklucza uchylenie decyzji podatkowej.

Uchwała MPZP dla obszaru, na którym toczy się postępowanie o ustalenie warunków zabudowy, czyni postępowanie bezprzedmiotowym, wymagającym umorzenia zgodnie z art. 105 § 1 K.p.a.

Raport sporządzony w ramach umowy pomiędzy twórcą a zamawiającym, stanowiący efekt samodzielnej, kreatywnej pracy i posiadający indywidualny, oznaczony rezultat, jest dziełem. Nie podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego jako umowa o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu.

Decyzja administracyjna o warunkach zabudowy terenu, podtrzymana przez sądy administracyjne, jest zgodna z prawem, jeżeli spełnia wymagania ustawowe dotyczące harmonii przestrzennych i formalnych przesłanek postępowania administracyjnego.

Umowa o świadczenie usług, nawet określona przez strony jako dzieło, podlega ocenie w kontekście przepisów publicznoprawnych. Decyzje organów NFZ o podleganiu obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie takiej umowy są zgodne z prawem, jeśli wynikają z ustalonego stanu faktycznego.

Postępowanie administracyjne w przedmiocie ustalenia opłaty planistycznej nie dotyczy masy układowej dłużnika, a więc nadzorca sądowy nie posiada statusu strony w takim postępowaniu (art. 277 PrRest). Skarga kasacyjna w tej materii jest niezasadna.

NSA utrzymał w mocy wyrok WSA, uznając sporne umowy za zlecenia, podlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego. Decyzja organu była zgodna z prawem, a argumenty skarżącego niewystarczające.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że jednokrotne wprowadzenie błędnych danych do systemu e-Toll nie uzasadnia wielokrotnego nakładania kar pieniężnych za to samo uchybienie. Uchylenie wyroku i decyzji administracyjnych wobec nierzetelności postępowania dowodowego oraz błędnej ich oceny przez organ i sąd pierwszej instancji.

Dobra wiara podatnika nie stanowi podstawy do uznania nierzetelnie udokumentowanych wydatków za koszty uzyskania przychodów pomimo faktycznego nabycia towarów. Potwierdzenie pochodzenia towaru od wskazanego zbywcy jest niezbędne do zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych.

Władztwo planistyczne gminy przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest zgodne z prawem, o ile uwzględnia ustalenia Studium i przeszłe przeznaczenie terenów, nawet jeśli prowadzi to do zmian w ich wykorzystaniu.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak spełnienia przesłanek z art. 61 ust. 4 oraz art. 61 ust. 1 upzp uzasadnia odmowę ustalenia warunków zabudowy; postępowanie dowodowe było kompletne i zgodne z wytycznymi Sądu I instancji.

Przepisy Działu IVa k.p.a. dotyczące administracyjnych kar pieniężnych mają zastosowanie przy nakładaniu kar na mocy ustawy o grach hazardowych. Organy administracyjne są zobowiązane uwzględniać przesłanki odstąpienia od kary, określone w art. 189f k.p.a.

Sprzedaż nieruchomości zakupionej do majątku prywatnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli brak jest zorganizowanej działalności handlowej spełniającej przesłanki działalności gospodarczej zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Odpłatne wydzierżawienie nie przesądza o działalności gospodarczej.

Dla skutecznego obciążenia posiadacza zależnego lokalu karą na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 u.g.h., konieczne jest dokładne ustalenie, kto faktycznie włada lokalem; formalny podnajem nie wyłącza automatycznie odpowiedzialności posiadacza.

Wspólnik spółki komandytowej podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu na podstawie samego faktu posiadania statusu wspólnika, niezależnie od faktycznego prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę. Decyzja potwierdzająca ten obowiązek jest prawidłowa i zgodna z obowiązującym prawem, co uzasadnia jej utrzymanie w mocy.

NSA uznał za prawidłowe stanowisko organu podatkowego, odmawiając przywrócenia terminu wobec uchybienia przez pełnomocnika terminu do złożenia wniosku, zważywszy na fakt, że przyczyny uchybienia ustały 22 grudnia, a wniosek złożono dopiero 12 marca.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż raz zakończone postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji nie podlega ponownemu wszczęciu na innej podstawie faktycznej przy wcześniej domniemanej legalności decyzji, podkreślając konieczność umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego zamiast jego odmowy rozpoczęcia.

Brak podstaw prawnych do pobrania opłaty za certyfikację obejmującą pojazdy kolejowe inne niż wagony towarowe uzasadnia uchylenie decyzji odmownej w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty.

Sprzedaż nieruchomości bez infrastruktury umożliwiającej samodzielne funkcjonowanie nie stanowi zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co nie uzasadnia wyłączenia spod opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.