Stwierdzenie nieważności aktu prawnego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym unieważnieniem decyzji lub postanowień administracyjnych wydanych na jego podstawie. Teza od Redakcji
W przypadku braku możliwości przeprowadzenia pomiaru rzeczywistej masy całkowitej pojazdu i nacisków osi za pomocą urządzeń pomiarowych, organy administracyjne mogą ustalić te parametry na podstawie przedłożonych przez przewoźnika dokumentów, takich jak dowody rejestracyjne i listy przewozowe. Takie postępowanie jest zgodne z przepisami prawa, a uzyskane w ten sposób ustalenia są wystarczające do nałożenia
Rażące naruszenie prawa, uzasadniające stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej, wymaga oczywistości i wagi naruszenia przepisów prawa materialnego, a jedynie w okolicznościach bezspornych decyzja może być wyeliminowana z obrotu prawnego.
Przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracyjny nie zawsze oznacza przewlekłe postępowanie z rażącym naruszeniem prawa. Przewlekłość musi cechować się ciężkim naruszeniem prawa i niezasługującym na akceptację w demokratycznym państwie prawnym, aby została uznana za rażącą.
Obiekty budowlane związane z działalnością gospodarczą, w tym biogazownie, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, nawet jeśli są one wykorzystywane przez przedsiębiorcę zajmującego się produkcją rolniczą. Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz art. 3 pkt 3 i 9 Prawa budowlanego, kryterium rozgraniczającym budynki od budowli jest ich powierzchnia użytkowa
Brak spełnienia warunków rozporządzenia covidowego przez przedsiębiorcę, zwłaszcza dotyczących rzeczywistego prowadzenia działalności gospodarczej w danym okresie, wyklucza możliwość uzyskania dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej. Teza od Redakcji
O ile zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej można uznać za równoznaczne ze związaniem tego gruntu z działalnością gospodarczą, o tyle związanie gruntu z działalnością gospodarczą nie musi oznaczać jego zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej. Oznacza to, że dla wykazania istnienia związku nieruchomości z działalnością gospodarczą nie jest konieczne jego faktyczne wykorzystywanie
Termin na złożenie wniosku o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 240 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej należy liczyć od dnia powzięcia wiadomości o wydaniu decyzji, a nie od dnia faktycznego zapoznania się z jej treścią.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie prowadzi automatycznie do nieważności aktów administracyjnych wydanych na jego podstawie; konieczne jest indywidualne badanie wpływu tego aktu na wydane rozstrzygnięcia administracyjne, w szczególności z uwzględnieniem art. 147 § 2 p.p.s.a.
Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego wydana bez skutecznego zawiadomienia wszystkich stron może być uznana za wydaną z naruszeniem prawa, nawet jeśli organ twierdzi, że dokonano obwieszczeń zgodnie z przepisami administracyjnymi.
Ograniczenie prawa zabudowy wprowadzone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przez uchwałę Rady Miejskiej Gminy jest zgodne z prawem, jeśli uzasadnione jest ochroną ładu przestrzennego, interesem publicznym, potrzebą ochrony środowiska oraz zgodnością z przyjętym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
Dotacja na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w ramach przeciwdziałania skutkom pandemii COVID-19 może być przyznana jedynie przedsiębiorcom, którzy spełniają wszystkie wskazane normatywne przesłanki, w tym prowadzenie działalności gospodarczej na dzień wskazany w przepisach. Teza od Redakcji
Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15zze4 ust. 1 ustawy o COVID-19 oraz § 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lutego 2021 r. oznacza faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej na dzień 31 marca 2021 roku, a niespełnienie tego warunku skutkuje brakiem uprawnienia do otrzymania dotacji.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje konieczności następczego stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; decyzje te podlegają wzruszeniu w trybie postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji
Przepis art. 59h ustaw Prawo budowlane z 1994 r. nie ma zastosowania wobec decyzji wydanej w trybie art. 42 ust. 1 ustawy Prawo budowlane z 1974 r. Sprawa stwierdzenia nieważności decyzji udzielającej pozwolenia na użytkowanie na podstawie tego przepisu ustawy Prawo budowlane z 1974 r. nie jest sprawą uregulowaną w art. 1 ustawy zmieniającej z 13 lutego 2020 r. Decyzja wydana w trybie art. 42 ust.1
Kontynuacja funkcji zabudowy w obszarze analizowanym jako wymóg warunków zabudowy nie oznacza wyłącznie powielenia identycznej funkcji, lecz nie może również kolidować z istniejącymi funkcjami zabudowy, co stanowi ustawowe ograniczenie prawa zabudowy i własności zgodne z art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. oraz art. 64 ust. 3 Konstytucji RP.
Wystąpienie zagrożenia dla życia, zdrowia, mienia lub środowiska uzasadnia zastosowanie art. 66 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego, obligując organ nadzoru budowlanego do natychmiastowej interwencji poprzez wydanie decyzji nakazującej podjęcie działań zabezpieczających, nawet jeśli stan zagrożenia wynika z wydarzeń nadzwyczajnych, takich jak pożar. Teza od Redakcji
Art. 15 zzzzzn2 ust. 1 pkt 5 ustawy o COVID-19 znajduje zastosowanie również do terminów prawa podatkowego przewidzianych w art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej, chroniąc podatników przed negatywnymi skutkami uchybienia terminom w okresie pandemii, a wezwania do uzupełnienia braków formalnych powinny być formułowane precyzyjnie i jednoznacznie, aby nie rodziły negatywnych konsekwencji dla podatnika. Teza
Uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej w ograniczonym zakresie wymagają, by projektowany obiekt znajdował się na terenie lub był związany z zabudową zagrodową, co musi być jednoznacznie wykazane w materiałach dowodowych. Organy administracyjne oraz sądy muszą dokładnie analizować okoliczności faktyczne, aby określić, czy inwestycja może być uznana za realizowaną na terenie zabudowy