Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie prowadzi automatycznie do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie decyzje podlegają wzruszeniu w trybie określonym w przepisach postępowania administracyjnego lub szczególnego. Teza od Redakcji
Odpowiedzialność za prawidłowe przekazywanie danych geolokalizacyjnych w systemie SENT spoczywa na przewoźniku, który, korzystając z usług zewnętrznych operatorów, nie jest zwolniony z tego obowiązku. Ograniczenia wolności działalności gospodarczej mogą być regulowane również w drodze rozporządzeń ministerialnych na podstawie odpowiedniego upoważnienia ustawowego (art. 3 ust. 11 ustawy SENT).
Przewoźnik jest odpowiedzialny za stałe kontrolowanie poprawności przesyłania danych geolokalizacyjnych do systemu SENT GEO i nie może przerzucać tej odpowiedzialności na zewnętrznych operatorów systemu lokalizacji. Brak dostatecznej weryfikacji poprawności działania lokalizatora skutkuje nałożeniem kary pieniężnej na przewoźnika.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznej nieważności decyzji czy postanowień wydanych na jego podstawie; wymaga uruchomienia odpowiedniego trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.
Stwierdzenie nieważności uchwały rady gminy nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnej wydanej na podstawie tej uchwały; wymaga to odrębnego postępowania i oceny wpływu uchwały na decyzję administracyjną.
Rekonstrukcja treści normatywnej art. 31c ust. 1 u.c.p.k. wskazuje, że dla kierowców wykonujących przewozy regularne osób na trasie do 50 km tygodniowy okres odpoczynku rozpoczyna się nie później niż po zakończeniu sześciu okresów 24-godzinnych od uprzedniego okresu odpoczynku, co stanowi 'ruchomy tydzień'.
Przewoźnik, który nie dokonuje zgłoszenia przewozu towaru przed jego rozpoczęciem zgodnie z ustawą SENT, podlega karze pieniężnej, chyba że wystąpią udokumentowane okoliczności nadzwyczajne uzasadniające odstąpienie od ukarania.
Ograniczenia wynikające z art. 15c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczą jedynie dochodów podlegających opodatkowaniu, a przepisu tego nie stosuje się do kosztów działalności zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a tej ustawy.
Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego, polegającego na zakupie towarów i usług u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towar i usługi i wykorzystać je w działalności gospodarczej, aby wydatek ten móc zaliczyć do kosztów
Podanie nieprawidłowych danych w zgłoszeniu SENT dotyczących masy brutto towaru podlega sankcjom niezależnie od przyczyn, a odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej może nastąpić jedynie w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podmiotu odbierającego lub interesem publicznym, co wymaga szczegółowego zbadania i udokumentowania tych okoliczności. Teza od Redakcji
Dla uzyskania dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie art. 15zze4 ust. 1 ustawy o COVID-19 w zw. z §7 ust. 1 rozporządzenia o COVID-19, niezbędne jest prowadzenie faktycznej działalności gospodarczej oznaczonej zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD), zgodnie z warunkami określonymi w przepisach, w tym działalności oznaczonej kodem PKD 74.20
Jednorazowe niedopełnienie obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych uzasadnia nałożenie podwyższonej opłaty zgodnie z art. 6ka ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Teza od Redakcji
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznie nieważności postanowień administracyjnych wydanych na jego podstawie; wymagane jest uruchomienie trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć zgodnie z odrębnymi procedurami administracyjnymi (art. 147 § 2 p.p.s.a.).
Organy wykonawcze gminy nie mają upoważnienia do wydawania zarządzeń określających wysokość opłat związanych z udostępnianiem informacji publicznej ani w świetle przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, ani ustawy o samorządzie gminnym.
Prowadzenie działalności gospodarczej na dzień 31 marca 2021 r. jest warunkiem koniecznym do uzyskania dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z przepisami ustawy o COVID-19 i rozporządzenia wykonawczego. Brak spełnienia tego warunku skutkuje odmową przyznania dotacji, co jest zgodne z prawem.
Dla oceny prawa do dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej należy kierować się danymi z rejestru REGON wskazującymi prowadzenie działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) na dzień określony w przepisach prawa. Brak takich danych wyklucza przyznanie dotacji.