Do oceny decyzji Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, wydanej po wejściu w życie ustawy z dnia 4 marca 1999 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 77 poz. 862/, jeżeli decyzja ta została wydana w wyniku postępowania toczącego się po uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny poprzedniej
Za czynność w postaci sprzedaży nieruchomości upadłego komornik pobiera opłatę stałą określoną w § 29 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 czerwca 1991 r. w sprawie taksy za czynności komorników (Dz.U. Nr 62, poz. 264 ze zm.).
Na podstawie art. 5 pkt 22 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./ do załatwiania spraw określonych w art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin
Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na orzeczenie dyscyplinarne organu niepaństwowej szkoły wyższej jest niedopuszczalna.
1. Sprawa o odsetki od dodatkowego wynagrodzenia za wykonywanie przez funkcjonariusza służby więziennej zleconych zadań wykraczających poza obowiązki służbowe /art. 104 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o służbie więziennej - Dz.U. nr 61 poz. 283 ze zm./ nie jest sprawą administracyjną, której rozpoznanie należy do właściwości organów administracji publicznej. 2. Odmówić udzielenia odpowiedzi
Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na orzeczenie dyscyplinarne organu niepaństwowej szkoły wyższej jest niedopuszczalna.
Odpowiedzialność karna na podstawie art. 90 w zw. z art.50 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (jedn. tekst: Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126) nie jest uzależniona od tego, czy w trakcie wykonywania robót budowlanych zostało wydane przez właściwy organ postanowienie o wstrzymaniu tych robót, lecz od tego, czy były one wykonywane bez wymaganego pozwolenia lub zgłoszenia.
Uprawnienie do dochodzenia roszczeń, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149 ze zm.), przysługuje również takiemu dziecku osoby represjonowanej, które zostało po śmierci tej osoby przysposobione w drodze adopcji niepełnej na
Przepis art. 231 § 5 KP nie uzasadnia obniżenia wynagrodzenia mianowanego pracownika zlikwidowanego urzędu statystycznego, który został przejęty przez inny urząd statystyczny i nadal jest pracownikiem mianowanym.
W okresie zawieszenia w czynnościach dyrektor przedsiębiorstwa państwowego zachowuje prawo do wynagrodzenia w wysokości otrzymywanej bezpośrednio przed zawieszeniem (art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych, jednolity tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80 ze zm.).
Zawarty w art. 254 § 1 zd. 2 in fine k.p.k. nakaz odpowiedniego stosowania przepisu art. 263 § 5 k.p.k. odnosi się tylko do zażalenia na postanowienie sądu apelacyjnego, gdy orzeka on w pierwszej instancji w przedmiocie wniosku o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego.
Wymieniony w art. 280 § 2 k.k. „środek obezwładniający' - podobnie, jak i inne wskazane tam przedmioty i sposób działania - musi być „niebezpieczny', tj. bezpośrednio zagrażający życiu człowieka.
I. Świadek uprawniony do odmowy zeznań na podstawie art. 182 § 1 k.p.k. może korzystać z tego prawa także po rozpoczęciu pierwszego zeznania na pierwszej rozprawie przed sądem pierwszej instancji, z tym że w razie złożenia takiego oświadczenia po tym terminie, poprzednio złożone zeznania tego świadka mogą służyć za dowód i być odtworzone (art. 186 § 1 k.p.k.). II. W razie zaistnienia takiej sytuacji
Przepisy § 11 i § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz.U. Nr 51, poz. 326 ze zm.), uznane wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 maja 1999 r. P 6/98 (Dz.U. Nr 45, poz. 458) za niezgodne z art. 66 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 298 i z art. 128 Kodeksu
Orzeczenie odwoławczej komisji dyscyplinarnej dla studentów (art. 162 -art. 176 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym - Dz.U. Nr 65 poz. 385 ze zm.) może być zaskarżone przez ukaranego studenta do sądu powszechnego (art. 45 ust. 1 i art. 177 Konstytucji RP).