Orzeczenia
Wyciąg z ksiąg banku lub inny dokument związany z dokonywaniem czynności bankowych, stwierdzający zobowiązania jednego z małżonków na rzecz banku i zaopatrzony w oświadczenie, że oparte na nim roszczenie jest wymagalne (art. 53 ust. 2 prawa bankowego), może być podstawą uzyskania hipoteki przymusowej na nieruchomości wchodzącej w skład majątku objętego wspólnością majątkową dłużnika i jego małżonka
Zasądzone przez sąd powszechny kwoty z tytułu zwrotu kosztów sądowych nie mogą być przedmiotem decyzji administracyjnej a tylko postępowania egzekucyjnego /art. 196 par. 4 pkt 7 Kpa/.
Prawomocne postanowienie prokuratora o umorzeniu postępowania przygotowawczego na podstawie art. 280 § 1 i art. 11 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 26 § 1 k.k., w którym stwierdzono popełnienie przez oznaczoną osobę czynu o znamionach określonych w ustawie karnej, ale o znikomym stopniu społecznego niebezpieczeństwa, a nawet na podstawie art. 26 § 2 k.k. wystąpiono z wnioskiem do właściwego organu o ukaranie
Brak w decyzji rozstrzygnięcia co do części przedmiotu sprawy jest równoznaczny z brakiem decyzji. W świetle przepisów art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa skarga na decyzję nie zawierającą rozstrzygnięcia o części przedmiotu sprawy, czyniąca zarzuty co do tej części decyzji, jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 204 par. 1 bądź art. 207 par. 6 Kpa.
W sprawach skarg na protokół zajęcia nieruchomości dokonany przez poborcę skarbowego nie służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Sąd Najwyższy umarza postępowanie w razie cofnięcia przez Ministra Sprawiedliwości skargi na uchwałę rady izby notarialnej, na podstawie odpowiednio zastosowanego art. 393 § 2 k.p.c.
Od decyzji organu administracji państwowej decyzje organu pierwszej instancji i przekazującej sprawę do ponownego rozpoznania skarga sądowo-administracyjna nie przysługuje. Z tych samych powodów nie służy również skarga na uzasadnienie tejże decyzji, - skarga od uzasadnienia decyzji administracyjnej dopuszczalna jest tylko wówczas, gdy skarga taka od samej decyzji przysługuje. Uzasadnienie decyzji
Skargę na bezczynność organu administracyjnego można wnieść jedynie wówczas, gdy organ ten w ustalonym w przepisach prawa terminie nie wydał decyzji /art. 216 par. 1 Kpa/. Na nieprzekazanie skargi do Sądu w ustawowym /30 dni/ terminie od jej złożenia skarga nie przysługuje.
1. Organem właściwym do wydawania decyzji administracyjnej o przyznaniu koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego jest przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji; uchwała samej Rady nie jest decyzją administracyjną, nie podlega zatem odrębnemu, bezpośredniemu zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Do
Jeżeli przepis ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./ nie wskazują podmiotu właściwego do realizacji kompetencji /w szczególności wydania decyzji administracyjnej/ wynikającej z przepisów prawa materialnego, a przed reformą administracji
Zarządzenia i inne akty organu założycielskiego skierowane do przedsiębiorstwa państwowego nie mają charakteru decyzji administracyjnych i nie stosuje się do nich przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.
Przepisów postępowania administracyjnego nie stosuje się w sprawach karnych skarbowych /art. 3 par. 1 Kpa/. Z tej przyczyny orzeczenia podejmowane w takim postępowaniu nie mogą być zaskarżone do sądu administracyjnego /vide art. 16 par. 2, art. 196 par. 1 i par. 3 Kpa/.
Przepisy art. 196 par. 3 Kpa nie przewidują skargi na postanowienie w sprawie umorzenia lub odmowy umorzenia kosztów postępowania egzekucyjnego. Błędne pouczenie przez izbę skarbową o możliwości zaskarżenia jej postanowienia nie rodzi skutków prawnych. Organ podatkowy nie może bowiem stwarzać stronie uprawnień procesowych, które nie wynikają z ustawy, tak jak przez popełnienie błędu nie mógłby jej
Skoro przepisów kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się do decyzji z art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /t.j. Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80 ze zm./, to tym bardziej przepisy te nie mają zastosowania do porozumienia, które organ założycielski ma obowiązek uzyskać z Ministerstwem Finansów, bądź też z dyrektorem izby skarbowej /por. art. 74 cyt.