Art. 3 przep. og. pr. cyw. nie może stanowić samodzielnej podstawy powództwa z wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 573 § 1 pkt 2) k. p. c kiedy powództwo o umorzenie egzekucji w całości lub części zmierzające do zastosowania art. 3 przep. og. pr. cyw. oparte jest na zdarzeniach, które nastąpiły po sporządzeniu aktu notarialnego stanowiącego tytuł egzekucyjny. Art. 3 przep. og. pr. cyw. nie pozwala
1. Art. 137 k. p. c. oraz art. 13 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 przepisów o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, poza przewidzianymi w ustawie wyjątkami, mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy pismu, od którego przypada oplata, nie nadano jeszcze biegu. 2. W przypadku nadania pismu nie opłaconemu biegu i spowodowania na skutek tego doręczenia odpisu stronie przeciwnej, lub wyznaczenia rozprawy
Sąd, przed który sprawę wytoczono, przekazuje ją w wypadku niewłaściwości miejscowej lub rzeczowej właściwemu sądowi powszechnemu. Brak natomiast w k.p.c. przepisu, który by dawał podstawę do przekazania sprawy innemu organowi, gdy droga sądowa jest niedopuszczalna. Zasada ta dotyczy także wypadku, kiedy do rozpoznania sprawy właściwa jest zakładowa komisja rozjemcza; w takim wypadku sąd odrzuca pozew
Jednym z dopuszczalnych sposobów zabezpieczenia roszczeń pieniężnych jest zajęcie wierzytelności. Zajęcie wierzytelności wymaga zindywidualizowania wierzytelnośc1 mającej służyć jako środek zabezpieczenia, tak aby sąd w razie uwzględnienia wniosku miał możność w swym postanowieniu dokładnie określić sposób i zakres zabezpieczenia.
Prawomocny wyrok orzekający eksmisję nie może być podważony pod względem swej skuteczności na podstawie art. 3 przep. og. pr. cyw. z powołaniem się na okoliczności, które wchodziły w skład stanu faktycznego rozpoznanego przez sąd przy wydawaniu wyroku. Tylko okoliczności, które zaistniały już po wydaniu wyroku i w świetle których korzystanie z prawomocnego wyroku stanowiłoby nadużycie prawa, mogłyby
Dopuszczalne jest powództwo o ustalenie, że powód jest właścicielem nieruchomości (niezależnie od tego, czy dowód własności zaginął), jeżeli powód ma interes w uzyskaniu takiego ustalenia przeciwko pozwanemu. Wyrok taki jest skuteczny jedynie przeciwko pozwanemu i poza tym nie stanowi dokumentu stwierdzającego prawo własności powoda do nieruchomości.
1. Zarządca budynku nie posiada wobec osób trzecich uprawnień samoistnych i wytaczając powództwo w związku z zarządem i budynkiem powinien ujawnić swego mocodawcę i domagać się określonych świadczeń w jego imieniu jako jego pełnomocnik. 2. Nie ma uzasadnionych podstaw do wykluczenia aprobaty dokonanych wkładów przez najemcę związanych z bieżącym remontem przez powołane do tego czynniki w granicach
Osoba, która utrzymuje lokal użytkowy lub urządzenia w tym lokalu w stanie zagrażającym bezpieczeństwu osób wchodzących do lokalu w związku z charakterem działalności tej osoby, (np. sklep, biuro itp.), z reguły ponosi na zasadzie art. 134 k. z. odpowiedzialność za szkody doznane przez klientów, interesantów itp., pozostające w związku przyczynowym ze stanem lokalu i urządzeń.
O właściwości rzeczowej sądu decyduje w każdym wypadku treść i zakres żądania, jakie strona zgłasza w powództwie, niezależnie od tego, w jakim zakresie żądanie to może w wyniku rozpoznania sprawy okazać się uzasadnione.
1. O wysokości honorarium adwokata w sprawie decyduje treść umowy zespołu adwokackiego lub adwokata z klientem. Nadzór nad właściwym stosowaniem stawek wynagrodzenia adwokackiego należy do organów adwokatury i Ministra Sprawiedliwości. Jeżeli więc strona udowodni, że zapłaciła adwokatowi określoną kwotę, nie wyższą od przewidzianego w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 sierpnia 1953
Stosownie do art. 10 ustawy z dnia 1 lipca 1949 r. o obowiązku uczestniczenia w obrocie bezgotówkowym termin wykonania zobowiązania w obrocie bezgotówkowym uważa się za zachowany, jeżeli w ostatnim dniu tego terminu dłużnik udzieli zlecenia dokonania przelewu bądź wręczy czek rozrachunkowy. Jednakże taki skutek przypisać można udzielonemu zleceniu jedynie w tym wypadku, gdy zlecenie przelewu było w
Sąd ma obowiązek przeprowadzenia postępowania o wyjawienie majątku na sam wniosek władzy finansowej i nie ma ani prawa, ani obowiązku badania zasadności tego wniosku. Sąd nie ma prawa w szczególności badać, czy dłużnik odmówił władzy finansowej złożenia wykazu lub czy złożony wykaz uzasadnia przypuszczenie, że jest nieścisły.
Przy ocenie, czy roszczenie ze stosunku pracy pracownika uspołecznionego przedsiębiorstwa podlega rozpoznaniu przez sąd, czy też przez zakładową komisję rozjemczą, decyduje nie zakres pełnionych przez niego funkcji, choćby nawet były one najbardziej odpowiedzialne i wymagały najwyższych kwalifikacji, lecz zaliczenie danego stanowiska do kierowniczych stanowisk wymienionych w uchwale Rady Ministrów
Art. 370 k. z. dopuszcza oznaczenie czynszu za najem lokal! nie tylko w pieniądzach, lecz i w świadczeniach innego rodzaju, dekret zaś o najmie lokali określa czynsz wyłącznie w pieniądzach. Nie można w ostatnim przypadku zamian za dostarczenie mieszkań a. żądać świadczenia pracy wynajmujący musi poprzestać na żądaniu czynszu pieniężnego wynikającego z przepisów dekretu o najmie lokali.
1. Art. 70 § 2 kod. rodź. powinien być tłumaczony w ścisłym powiązaniu z § 1 tego artykułu jako dalszy ciąg tej samej myśli. Konsekwencją takiego tłumaczenia będzie uznanie, że stosunek przysposobienia może być rozwiązany jedynie z ważnych powodów nawet już po dojściu przysposobionego do pełnoletności. 2. Mając na uwadze istotę i skutki przysposobienia należy przyjąć, że ważnym powodem rozwiązania
1. Niedopuszczalne jest nadawanie rygoru natychmiastowej wykonalności orzeczeniu o alimentach dla dzieci w wyroku orzekającym rozwód. Zbędne jest również określenie daty początkowej płatność tych alimentów, gdyż datą tą jest z samego prawa data uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód. 2. W przypadku, gdy w sprawie rozwodowej nie został zgłoszony wniosek z art. 431 k.p.c., dziecko może żądać
Zakład pracy, który zatrudniał pracownika w chwili powołania go do odbycia zasadniczej służby wojskowej, obowiązany jest do przyjęcia go z powrotem do pracy w tej samej miejscowości w razie zgłoszenia się w ciągu 30 dni od daty zwolnienia go ze służby.
Mimo wniosku strony pozwanej o oddalenie powództwa o rozwód dopuszczalny jest zgodny wniosek stron o zaniechanie orzekania o winie (art. 31 § 2 kod. rodz.). Zgłoszenie przez obie strony wniosku o nieorzekanie o winie uzasadnia pominięcie kwestii winy w sentencji, nie zwalnia natomiast sądu od rozważenia jej w motywach wyroku pod kątem widzenia art. 30 § 1 kod. rodz.
Przy ocenie, czy pracownik odpowiada za przyczynę, która spowodowała niedobór, należy mieć na względzie, że nie może on odpowiadać między innymi za ryzyko związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Jeżeli okaże się, że niedobór powstał z przyczyn zachodzących po stronie pracodawcy, pracownik jest zwolniony od odpowiedzialności. Jeżeli zaś po stronie pracodawcy zachodzą przyczyny, które mogły spowodować
Niewykorzystanie prawa do urlopu dwutygodniowego nie może być oceniane jako rezygnacja z tego prawa i jako jego pochłonięcie" przez prawo do urlopu miesięcznego, który przypadnie pracownikowi po rocznej nieprzerwanej pracy. W tym ostatnim bowiem wypadku pracownik nabywa prawo do drugiego z kolei szesnastodniowego uzupełniającego urlopu, a wykorzystuje tylko łącznie, w jednym roku kalendarzowym, dwa
Powszechna Kasa Oszczędności jest bankiem państwowym, a zatem tak jak i każdego innego banku nie można jej zaliczyć do kategorii przedsiębiorstw ani w rozumieniu dekretu z dnia 26 października 1950 r. o przedsiębiorstwach państwowych, który wyraźnie wyklucza stosowanie jego przepisów do banków, ani też w rozumieniu dekretu z dnia 24 lutego 1954 r. o zakładowych komisjach rozjemczych. Spory ze stosunków
Powoływanie się przez sąd na okoliczność, że w wyroku sądu karnego oznaczone było manko w wysokości poszukiwanej w procesie cywilnym, nie usuwa konieczności zbadania przez tenże sąd, jaka suma należy się od pozwanego, gdyż w postępowaniu cywilnym wiążące są z mocy art. 7 k.p.c. te tylko ustalenia skazującego wyroku karnego, które dotyczą istoty objętego tym wyrokiem czynu przestępnego, nie jest natomiast
Wierzytelność spadkodawcy obejmująca odszkodowanie określone w art. 39 rozporządzenia o umowie o pracę pracowników umysłowych wchodzi w całości do spadku po nim. Osobisty z natury rzeczy charakter prawa do urlopu nie pozbawia spadkobierców zmarłego pracownika prawa domagania się zapłaty wynagrodzenia za nie wykorzystany przez ich spadkodawcę urlop wypoczynkowy.