Od 1 stycznia 2024 r. wchodzą w życie przepisy, zgodnie z którymi osoba, która nie będzie podejmowała zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej ze względu na potrzebę udzielenia wsparcia osobie pobierającej świadczenie wspierające (zwana dalej „osobą sprawującą opiekę”), będzie mogła złożyć wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) i zgłosić siebie z tego tytułu do ubezpieczenia emerytalnego i

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne a dobrowolna odprawa pieniężna dla pracownika w związku z rozwiązaniem umowy o pracę.

Jeżeli wnioskodawca złożył wniosek o świadczenie pielęgnacyjne wraz z oświadczeniem o rezygnacji z prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, to świadczenie pielęgnacyjne powinno zostać przyznane od miesiąca, w którym wpłynął wniosek, bez względu na wcześniejsze przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego.

Rozstrzygnięcie o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego nie może ignorować potrzeby zapewnienia ochrony socjalnej osobom opiekującym się niepełnosprawnymi, co wyraża się poprzez umożliwienie wyboru świadczeń na podstawie art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych, w kontekście gwarantowania równego traktowania.

Przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom uprawnionym do alimentacji w kolejności dalszej niż pierwszy stopień spokrewnienia wymaga, aby osoby zobowiązane do alimentacji w pierwszej kolejności legitymowały się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Posiadanie ustalonego prawa do emerytury nie wyklucza możliwości uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli wnioskodawca zdecyduje się na zawieszenie prawa do emerytury, zgodnie z wykładnią systemową, funkcjonalną oraz prokonstytucyjną art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych.