Zaniechanie przez organ administracji wyjaśnienia w toku postępowania o przekazanie gospodarstwa rolnego następcy w zamian za emeryturę, czy zbyta przez rolnika oddzielna nieruchomość stanowiła lub mogła stanowić z przekazywanym gospodarstwem zorganizowaną całość w rozumieniu par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1964 r. w sprawie przenoszenia własności nieruchomości rolnych

1. Uprawnienia do świadczeń emerytalnych lub renty za przekazane gospodarstwo rolne na rzecz następcy w oparciu o art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 32 poz. 140/, nie przysługuje rolnikom, którzy są objęci ubezpieczeniem społecznym na podstawie przepisów art. 1 ust. 1 dekretu z dnia 4 marca 1976

Pojęcie "prowadzenie gospodarstwa rolnego", zawarte w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 32 poz. 140/, należy rozumieć jako osobiste kierowanie i zarządzanie gospodarstwem, co do reguły wiąże się ze stałym osobistym wykonywaniem związanych z tym gospodarstwem prac i troską o jego należyte funkcjonowanie

Synowa rolnika, której mąż wyjechał na stałe z Państwa Polskiego, nie jest następcą prawnym w rozumieniu art. 75 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 32 poz. 140/; nie może też być jej przekazane gospodarstwo rolne przez dotychczasowego właściciela na zasadzie art. 43 tej ustawy.

1. Przepisy nakładają na organy służby zdrowia obowiązek przeprowadzenia dokładnego postępowania dowodowego, mającego na celu ustalenie związku przyczynowego pomiędzy zachorowaniem pracownika na chorobę zawodową a wykonywaniem przez niego pracy w warunkach narażających go na powstanie tej choroby. 2. Wskazanie przez pracownika służby zdrowia kontaktów /styczności/ z ludźmi chorymi zakaźnie lub z materiałami

1. Z treści par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1974 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 45 poz. 271/ nie można wyprowadzić twierdzenia o konieczności każdorazowego przeprowadzenia dowodu, że schorzenie pracownika wynika z wykonywanego przez niego zatrudnienia, par. 7 ust. 1 tego rozporządzenia bowiem wskazuje, że postępowanie wyjaśniające powinno zmierzać w kierunku ustalenia

1. Ustawa z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 32 poz. 140/ nie precyzuje pojęcia "prowadzenie gospodarstwa rolnego". Fakt wykonywania przez młodego wiekiem syna rolnika podstawowych prac związanych z gospodarstwem rolnym nie świadczy, że syn - a nie ojciec - prowadzi gospodarstwo rolne, jeśli rolnik nadal mieszka razem

Nie wykluczonym jest, że Radzie Ministrów chodziło także, wydając rozporządzenie z dnia 20 grudnia 1974 r. w sprawie obowiązkowych ubezpieczeń budynków oraz mienia w gospodarstwach rolnych /Dz.U. nr 49 poz. 303/ o objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem mienia ruchomego na działce stanowiącej grunt będący w przedmiotem wieczystego użytkowania. Zamiar ten nie znalazł jednak wyrazu w treści rozporządzenia

Organ administracji państwowej nie może odmówić sporządzenia umowy przekazania gospodarstwa rolnego następcy w zamian za emeryturę tylko z tego powodu, że rolnik sprzedał działkę gruntu znacznie oddaloną od tego gospodarstwa, a więc nie stanowiącą lub nie mogącą stanowić zorganizowanej z tym gospodarstwem całości w rozumieniu par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 listopada 1964 r. w

W sprawie o stwierdzenie choroby zawodowej należy uznać za dowodowo niewystarczające opinie placówek zdrowia, choćby nawet specjalistycznych, jeżeli opinie takie pozbawione są uzasadnienia /art. 76 Kpa/.

Określenie użyte w par. 37 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 1977 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 37 poz. 166/, że następcą rolnika powinna być osoba, która daje gwarancję należytego prowadzenia gospodarstwa rolnego, nie oznacza eliminacji z grona kandydatów na następcę osób zatrudnionych

Wydawanie i cofanie zezwoleń na sprzedaż piwa zawierającego do 4,5 procent alkoholu nie mogą być oparte na przepisach ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu /Dz.U. nr 69 poz. 434 ze zm./ oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 10 lipca 1964 r. w sprawie określenia organów właściwych do wydawania zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz

Warunku zawartego w art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 32 poz. 140/ nie można odrywać od konkretnej sytuacji faktycznej i od celu ustawy. Jeżeli zatem w wyniku przekazania gospodarstwa rolnego następcom, z których jeden nie posiada gospodarstwa własnego, powstaną gospodarstwa pełnowładne, tj.

Z treści art. 45 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 32 poz. 140/ wynika jednoznacznie, że przejęcie gospodarstwa rolnego przez Państwo jest możliwe tylko w przypadkach tam wymienionych. Wyłącza to możliwość uwzględnienia wniosku rolnika o przejęcie gospodarstwa rolnego przez Państwo w zamian za rentę, z powołaniem