Podanie fałszywego miejsca zamieszkania we wniosku o dodatek węglowy, wobec którego prawdziwość potwierdzono pod rygorem odpowiedzialności karnej, skutkuje uznaniem świadczenia za nienależnie pobrane i zobowiązuje do jego zwrotu wraz z odsetkami ustawowymi.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie faktycznie sprawującej pełną i ciągłą opiekę nad niepełnosprawnym rodzicem, nawet jeśli ma rodzeństwo, które również jest zobowiązane do alimentacji, o ile ta opieka uniemożliwia jej podejmowanie zatrudnienia.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego decydujące jest, czy wnioskodawca sprawuje stałą opiekę nad osobą niepełnosprawną, co wyklucza możliwość podjęcia pracy zarobkowej, niezależnie od momentu rezygnacji z pracy (art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych).

Szczególne przesłanki uzasadniające przyznanie świadczenia rentowego w trybie wyjątku muszą być wszechstronnie i obiektywnie ocenione, uwzględniając wszystkie aspekty stanu faktycznego, w tym układ okoliczności życiowych oraz status zdrowotny ubezpieczonego.

NSA uznał, że przesłanki przywrócenia terminu w trybie art. 58 § 1 k.p.a. nie zostały spełnione, gdyż skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu, a samoizolacja pełnomocnika nie stanowiła przeszkody uniemożliwiającej wniesienie odwołania.

Skarga kasacyjna M.M. dotycząca odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania została oddalona, gdyż nie wykazano braku winy w uchybieniu temu terminowi z uwagi na niedołożenie należytej staranności przez pełnomocnika w kontekście samoizolacji.

W przypadku przyznania rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, pojęcie "wychowanie" wymaga indywidualnej analizy, niezależnie od długości okresu wychowywania dzieci; organ administracyjny musi przeprowadzić wszechstronne postępowanie wyjaśniające, kierując się uznaniem administracyjnym oraz zapewniając pełne uzasadnienie decyzji.

Brak winy obowiązkiem strony; samoizolacja nie usprawiedliwia zaniedbania terminu. Odwołanie mogło być złożone zdalnie lub przez inną osobę; sąd prawidłowo odrzucił wniosek o przywrócenie terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że prawidłowo przeprowadzona wykładnia art. 31zo ust. 1 ustawy COVID-19 nie uzasadnia uwzględnienia żądania skargi kasacyjnej o zwolnienie z obowiązku opłacania składek, gdy nie spełniono przesłanek dot. zgłoszenia ubezpieczonych.

Skarga kasacyjna, zarzucająca WSA niewłaściwą ocenę dowodów i naruszenie przepisów proceduralnych w sprawie uznania choroby zawodowej, została oddalona przez NSA. Stwierdzenie choroby zawodowej u pracownika W. Sp. z o.o. pozostaje w mocy.

Sprzeciwienie się przyjęciu, że działalność opiekuńcza wyklucza podejmowanie zatrudnienia, jest nieuzasadnione, gdy spełnia przesłanki wyłączności opieki nad osobą legitymującą się znacznym stopniem niepełnosprawności.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobie pobierającej emeryturę, chyba że zawiesi prawo do jej pobierania; przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych nie umożliwiają wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego jedynie w wysokości przekraczającej kwotę pobieranego świadczenia emerytalnego.

Dla celów zwolnienia z obowiązku opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne, porównanie przychodów powinno uwzględniać ogólny przychód z działalności gospodarczej płatnika, a nie być ograniczone do przychodów wyłącznie z działalności oznaczonej konkretnym kodem PKD, podlegającym wpisowi w rejestrze REGON.

NSA uchyla wyrok WSA i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na naruszenie obowiązków informacyjnych organu administracji publicznej, które miało wpływ na rozstrzygnięcie wniosku o zwolnienie z opłacania składek.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie, która zrezygnowała z zatrudnienia wyłącznie w celu sprawowania opieki nad osobą z niepełnosprawnością, zgodnie z art. 17 ust. 1 u.ś.r., niezależnie od aktywności zawodowej przed złożeniem wniosku.

W sytuacjach wątpliwości odnośnie zgodności danych w rejestrze REGON z rzeczywiście wykonywaną działalnością, organ administracyjny ma obowiązek ustalenia rzeczywistego stanu faktycznego działalności przedsiębiorcy ubiegającego się o zwolnienie z obowiązku opłacania składek, poprzez przeprowadzenie postępowania dowodowego na zasadach określonych w K.p.a.

W przypadku wątpliwości co do faktycznych działań gospodarczych płatnika składek, organy administracji powinny przeprowadzić postępowanie wyjaśniające z uwzględnieniem wszystkich dostępnych środków dowodowych, a nie tylko danych z rejestru REGON.

Wspólnicy prowadzący działalność w formie spółki cywilnej, podczas składania wniosków o zwolnienie z obowiązku opłacania składek na podstawie ustawy COVID, muszą uwzględniać już istniejące zgłoszenie spółki cywilnej jako płatnika, co jest determinantem stosowania odpowiednich przepisów ustawy.

Dla zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne wystarcza wykazanie spadku przychodów z działalności gospodarczej bez względu na aktualny kod PKD, jeśli strona udokumentuje rzeczywistość prowadzenia działalności innymi środkami dowodowymi.

Uchylenie ostatecznej decyzji, która utraciła moc z przyczyn czasowych, na podstawie art. 155 k.p.a., nie jest możliwe, jeśli decyzja nie kształtuje już praw i obowiązków strony. Uchylenie decyzji nie skutkuje automatycznie uznaniem przyznanego świadczenia za nienależnie pobrane.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż decyzji administracyjnej, która wygasła z upływem czasu nie można uchylić ani zmienić w trybie art. 155 k.p.a. Uchwała ta odnosi się jedynie do decyzji kształtujących uprzed fundator-platforme-sytuację prawną strony w chwili wnioskowania o jej zmianę lub uchylenie.

Nie jest możliwe uchylenie decyzji przyznającej specjalny zasiłek opiekuńczy na podstawie art. 155 k.p.a. po jej wygaśnięciu, gdy decyzja nie kształtuje już sytuacji prawnej strony. Uchylenie decyzji w tym trybie nie prowadzi do uznania świadczeń za nienależnie pobrane.

Decyzja ostateczna, która wygasła z uwagi na upływ terminu, nie może być wzruszona w trybie art. 155 k.p.a., gdyż nie kształtuje już sytuacji prawnej strony. Rozstrzygnięcie obciążeniowe nie może być przedmiotem późniejszej modyfikacji na korzyść strony.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego istotne jest ustalenie, że opieka nad osobą niepełnosprawną jest stała i długotrwała, co uniemożliwia opiekunowi podjęcie zatrudnienia. Fakt wcześniejszej rezygnacji z pracy z innego powodu nie wyklucza przyznania świadczenia, jeśli aktualnie istnieje potrzeba całodobowej opieki uniemożliwiającej kontynuowanie pracy.