Przy rozpatrywaniu wniosku o rentę w drodze wyjątku organ administracyjny winien rzetelnie zrealizować obowiązki proceduralne z art. 7, 8, 9, 10 §1 k.p.a., zapewniając czynny udział strony, oraz właściwie interpretować pojęcie "szczególnych okoliczności".

Sąd uznał, że świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobie, która nie zaprzestała prowadzenia działalności zawodowej, a umotywowane opieką nad osobą niepełnosprawną czynności domowe nie wykluczają zawodowej aktywności.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zakres opieki nad osobą niepełnosprawną musi wyraźnie uniemożliwiać podjęcie pracy zarobkowej, co jest przesłanką do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Organ powinien ponownie ocenić związek przyczynowy, uwzględniając rzeczywisty wpływ opieki na możliwość zatrudnienia.

Stwierdzenie obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu umowy o świadczenie usług wymaga kwalifikacji umowy na podstawie obiektywnych kryteriów, a nie subiektywnej nomenklatury stron. Zastosowanie przepisów o zleceniu wpływa na podleganie ubezpieczeniom społecznym.

Umowa o świadczenie usług, której przedmiotem jest przygotowanie i prowadzenie szkoleń, podlega przepisom dotyczącym umów zlecenia, co uzasadnia obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego, zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach zdrowotnych.

Umowa o przygotowanie i prowadzenie zajęć szkoleniowych jest umową o świadczenie usług, podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, gdyż brak jej elementów charakterystycznych dla umowy o dzieło, tj. weryfikowalnego rezultatu.

Czynności polegające na przeprowadzaniu szkoleń edukacyjnych z zakresu doskonalenia umiejętności nie stanowią umowy o dzieło, lecz umowę o świadczenie usług, co uzasadnia podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż przeszkodą do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie może być fakt istnienia innych krewnych zobowiązanych alimentacyjnie względem osoby wymagającej opieki, jeśli faktyczną opiekę sprawuje skarżąca, która zrezygnowała z pracy. (art. 17 ust. 1 u.ś.r.)

Świadomość osoby pobierającej świadczenie o jego nienależności, warunkująca obowiązek zwrotu świadczenia, zależy od precyzji pouczenia organu. Brak wyraźnego pouczenia o skutkach weryfikuje przesłankę nienależności (art. 30 ust. 2 pkt 1 u.ś.r.).

Umowy dotyczące wykonania sprawozdań z konferencji były umowami o świadczenie usług, uzasadniającymi objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Umowa o wykonanie profesjonalnych opracowań naukowych przez lekarza J.S., zawarta z C. Sp. z o.o., stanowi umowę o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, co uzasadnia objęcie obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Umowa o przygotowanie profesjonalnych opracowań z konferencji naukowej zawarta przez C. Sp. z o.o. nie jest umową o dzieło, a umową o świadczenie usług, co uzasadnia zastosowanie odpowiednich przepisów i obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowa o stworzenie opracowania naukowego z konferencji pomiędzy ubezpieczoną a C. Sp. z o.o. nie jest umową o dzieło, lecz umową o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, co uzasadnia objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym według przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Umowy zawarte pomiędzy stronami stanowiły umowy o świadczenie usług, objęte obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, a nie umowy o dzieło. Skarga kasacyjna C. Sp. z o.o. na decyzję NFZ została oddalona przez NSA, co potwierdziło prawidłowość kwalifikacji umów przez NFZ.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja Prezesa ZUS została wydana z naruszeniem prawa, nakazując ponowne rozpoznanie sprawy z uwzględnieniem wszystkich przesłanek przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy oraz indywidualnych okoliczności skarżącego.

Uchylając wyrok WSA, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że obywatelom Ukrainy przysługuje prawo do świadczeń rodzinnych jedynie wtedy, gdy zamieszkują z dziećmi na terytorium RP. Świadczenia te ograniczono wyłącznie do potrzeb dzieci, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy.

Organ nie może stosować analogii z przepisów ustawy o pomocy społecznej przy ustalaniu dochodu z gospodarstwa rolnego dla rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, jeśli ustawa przewiduje ustalenie dochodu na podstawie oświadczenia wnioskodawcy.

NSA oddalił skargę ZUS, wskazując na potrzebę pełnego rozpatrzenia okoliczności zdrowotnych przy decyzjach o rentach wyjątkowych, podtrzymując uchylenie decyzji ZUS przez WSA.

Czynności opiekuńcze nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym, świadczone stale i potrzebne do codziennej egzystencji, mogą uzasadniać rezygnację z zatrudnienia co kwalifikuje do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego.

Przyznanie świadczenia rentowego w trybie wyjątku wymaga łącznego spełnienia przesłanek szczególnych okoliczności, braku środków utrzymania, całkowitej niezdolności do pracy oraz niespełnienia warunków ustawowych w sposób niezależny od wnioskującego. Brak spełnienia wszystkich przesłanek wyklucza przyznanie świadczenia nawet w trudnej sytuacji materialnej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając brak przesłanek umożliwiających przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej, za uzasadnieniem decyzji Prezesa ZUS.

W przypadku przyznawania renty rodzinnej w drodze wyjątku, organ rentowy zobowiązany jest dogłębnie zbadać przesłanki szczególnych okoliczności oraz w sposób kompleksowy i indywidualny ocenić całość sytuacji życiowej wnioskodawcy, co zaniechał ZUS, naruszając art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Sprzeczność składu sądu z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c. stanowiąca podstawę nieważności postępowania zachodzi, gdy wyrok został wydany jednoosobowo przez sędziego powołanego na urząd sędziego sądu apelacyjnego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym ustawą z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych

Przepis art. 22a ustawy zaopatrzeniowej obniżający wysokość policyjnej renty inwalidzkiej funkcjonariuszy, którzy pełnili służbę na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ust. 1 ustawy, nie znajduje zastosowania do obliczenia wysokości policyjnej renty inwalidzkiej, do której prawa zostały nabyte z tytułu służby w Policji lub innych jednostkach III Rzeczypospolitej Polskiej (poza zakresem