1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego przez pracownika u tego pracodawcy, z którym łączył go stosunek pracy w okresie powstania niezdolności do pracy. 2. Nie można uznać, że przepisy o wynagradzaniu zawierają zasady zmniejszania nagrody za okres choroby pracownika w rozumieniu art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych

Okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego, pracy na gospodarstwie rolnym i opłacania składki na rolnicze ubezpieczenie społeczne podlegają obliczeniu w oparciu o § 31 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. Nr 10, poz. 49 ze zm.) w związku z art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu

Składkowe okresy ubezpieczenia duchownych, w których byli oni ustawowo zwolnieni z obowiązku opłacania składek na podstawie art. 30 ust. 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz.U. Nr 29, poz. 156 ze zm.), przypadające do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r.

Zaprzestanie działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.), może być również okresowe, spowodowane przerwą w jej wykonywaniu. Faktyczne niewykonywanie działalności w okresie oczekiwania na kolejne zamówienia lub w czasie ich poszukiwania nie jest przerwą w prowadzeniu tej działalności

Ubezpieczona, która nawiązała stosunek pracy po osiągnięciu 55 lat może przejść na emeryturę na podstawie art. 29 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) w brzmieniu sprzed jego zmiany dokonanej ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń

Egzekucja tylko z części majątku lub przeprowadzona z wykorzystaniem tylko jednego ze sposobów egzekucji nie uzasadnia przyjęcia bezskuteczności egzekucji jako przesłanki odpowiedzialności członka zarządu spółki handlowej za dług tej spółki jako płatnika składek na ubezpieczenie społeczne.

Przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, nie niższy niż 203 zł miesięcznie na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 ze zm.) dotyczył całości wynagrodzenia za pracę (wszystkich jego składników) i mógł być zrealizowany przez

Do ustalenia, czy zaistniały okoliczności uzasadniające zmniejszenie lub zawieszenie świadczenia przedemerytalnego, bierze się pod uwagę jedynie łączną kwotę tego świadczenia wypłaconą w roku rozliczeniowym (art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych, jednolity tekst: Dz.U. Nr 120, poz. 1252).

Dom pomocy społecznej, jakkolwiek jest zakładem pracy dla pracowników obsługi w rozumieniu kodeksu pracy, nie jest zakładem pracy w rozumieniu art. 8 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej /Dz.U. nr 91 poz. 408 ze zm./, w szczególności dla pensjonariuszy.

1. Do czasu wydania ponownego orzeczenia lekarskiego w trybie par. 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./, przez właściwy instytut naukowo-badawczy, organy inspekcji sanitarnej nie mogą rozstrzygnąć sprawy decyzją administracyjną, gdyż tryb rozpoznawania choroby zawodowej nie został zakończony. 2. Korzystanie

Hurtowa sprzedaż środków farmaceutycznych w aptece stanowi naruszenie warunków prowadzenia działalności gospodarczej, uzasadniające cofnięcie koncesji na prowadzenie apteki.

Prowadzenie indywidualnej kancelarii adwokackiej nie może być utożsamiane z prowadzeniem działalności gospodarczej (§§ 41 i 43 oraz 30-40 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego – tekst jednolity: Dz.U. 1993

1. W decyzji wydanej na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym /Dz.U. nr 105 poz. 452 ze zm./ wojewódzki inspektor farmaceutyczny jest uprawniony wyłącznie do nakazania w ustalonym terminie usunięcia uchybień w zakresie wytwarzania i przechowywania środków farmaceutycznych oraz

Orzeczenia lekarskie wydawane w sprawach chorób zawodowych mają charakter opinii, o jakiej mowa w art. 84 par. 1 Kpa. Z samej istoty tego dowodu wynika więc, że orzeczenie powinno zawierać uzasadnienie zajętego stanowiska z jednoczesnym odniesieniem się do przedstawionej przez skarżącego wcześniejszej dokumentacji lekarskiej, zwłaszcza gdy prezentowane są w nich odmienne oceny.

Przewidziane w art. 29 pkt 5 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich /Dz.U. nr 41 poz. 179 ze zm./ wydawanie przez okręgową radę aptekarską opinii w sprawach udzielania lub cofania koncesji na prowadzenie aptek bądź hurtowni nie daje jej legitymacji strony.

Publiczny zakład opieki zdrowotnej może uzyskać koncesję na prowadzenie apteki ogólnodostępnej tylko wtedy, gdy statut zakładu, zatwierdzony przez podmiot, który go utworzył, przewiduje prowadzenie takiej apteki jako wyodrębnioną działalność gospodarczą w jednej z form gospodarki pozabudżetowej, o jakich mowa w art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz.