Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż decyzja o stwierdzeniu nieważności rejestracji pojazdu, podjęta z urzędu z uwagi na rażące naruszenie prawa, jest zgodna z zasadami prawa administracyjnego, gdyż zmiany konstrukcyjne nie były poparte wymaganymi dokumentami homologacyjnymi.
Stwierdzenie nieważności decyzji rejestracji pojazdu jest zasadne, gdyż została wydana z rażącym naruszeniem prawa, a brak właściwych dokumentów homologacyjnych skutkuje niezgodnością z obowiązującymi przepisami.
Decyzja Starosty Powiatu Piotrkowskiego o rejestracji zmodyfikowanego pojazdu marki (...) została prawomocnie uznana za wydaną z rażącym naruszeniem prawa i stwierdzona za nieważną, zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 kpa oraz § 14 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury.
Skarga kasacyjna na decyzję stwierdzającą nieważność rejestracji pojazdu została oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja rejestracyjna była obarczona rażącym naruszeniem prawa.
Decyzja o rejestracji pojazdu, której dokonano z rażącym naruszeniem § 18 ust. 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 2017 r., podlega unieważnieniu. Wprowadzanie zmian konstrukcyjnych w pojeździe bez odpowiedniego oświadczenia producenta lub jego przedstawiciela potwierdzającego homologację uniemożliwiło uznanie rejestracji za zgodną z prawem.
Decyzja Starosty Powiatu Piotrkowskiego o rejestracji pojazdu marki Mercedes-Benz z rażącym naruszeniem § 18 ust. 6 pkt 2 rozporządzenia z dnia 11 grudnia 2017 r. jest nieważna. Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, utrzymując tym samym moc przedmiotowego rozstrzygnięcia.
Brak dokumentu homologacji przy rejestracji pojazdu z kraju pozaunijnego jest uchybieniem oczywistym, uzasadniającym uchylenie decyzji rejestracyjnej, jednak nie każdorazowo stanowi rażące naruszenie prawa prowadzące do stwierdzenia nieważności decyzji.
Uchybienie polegające na rejestracji pojazdu bez dokumentów homologacyjnych, mimo że jest oczywiste, nie stanowi rażącego naruszenia prawa, jeśli nie wywołuje nieodwracalnych skutków społeczno-gospodarczych. Dokument homologacji jest obligatoryjny przy rejestracji nowych pojazdów.
NSA uchylając wyrok WSA stwierdził, że decyzje organów administracji w zakresie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym nie zostały wystarczająco uzasadnione i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, uwzględniając potrzebę pełnej analizy zgodności z prawem użytych przyrządów metrologicznych.
Sąd odmówił uwzględnienia skargi kasacyjnej skarżącego, potwierdzając zasadność nałożonej kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, z uwagi na wyczerpanie przez skarżącego znamion przewozu okazjonalnego bez wymaganych licencji.
Cofnięcie skargi kasacyjnej przez stronę jest skuteczne i dopuszczalne na mocy art. 60 w zw. z art. 193 p.p.s.a., co uzasadnia umorzenie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym oraz zwrot wpisu sądowego.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA w Opolu z powodu błędnego kwestionowania legalności urządzeń pomiarowych i niewłaściwej oceny dowodów, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania.
Decyzja WSA uchylająca nałożenie kary pieniężnej jest wadliwa; NSA nakazuje ponowne rozpoznanie sprawy, wskazując, iż brak zezwolenia kategorycznie wyklucza egzonerację.
Uchylono wyrok WSA w Opolu z dnia 11 maja 2023 r., przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. Stwierdzono, że decyzja GITD została wydana zgodnie z prawem, a zapewnienia urzędników nie zwalniają z obowiązku posiadania zezwolenia.
Zaświadczenie potwierdzające pełnienie służby w warunkach zagrożenia życia i zdrowia powinno być wydane jedynie w oparciu o bezsporną dokumentację organu. Brak takich dowodów w aktach sprawy uzasadnia odmowę wydania zaświadczenia przez Szefa KAS.
Użycie magnesu w celu fałszowania danych rejestrowanych przez tachograf wypełnia znamiona naruszenia lp. 6.1.3 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.
NSA uchylił wyrok WSA, uznając przewóz za regularny specjalny wymagający zezwolenia i oddalił skargę, stwierdzając właściwe zebranie dowodów przez inspektora.
W przypadku nieprzedstawienia propozycji służby na podstawie art. 165 ust. 7 p.w. KAS, stosunek służbowy funkcjonariusza wygasa z dniem wskazanym w przepisach, o ile brak przedstawienia propozycji wynika z dokonanej przez organ oceny kwalifikacji i przebiegu dotychczasowej służby, w tym faktu wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.
Podanie nieprawdziwych dat w zgłoszeniu SENT, nawet jako oczywista pomyłka pisarska, nie zwalnia z odpowiedzialności karnej, gdyż naruszenie celu ustawy SENT skutkuje obligatoryjnym nałożeniem kary bez względu na okoliczności.
Kara pieniężna nałożona na przewoźnika za nieuzupełnienie zgłoszenia SENT przed rozpoczęciem przewozu jest zgodna z prawem, a odstąpienie od jej nałożenia jest możliwe jedynie w przypadku wyjątkowych okoliczności związanych z ważnym interesem przewoźnika lub publicznym.
Postępowanie nadzwyczajne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej prowadzi do ustalenia, czy kwestionowana decyzja jest dotknięta wadą prawną z rażącym naruszeniem prawa; decyzja ws. rejestracji pojazdu Mercedes-Benz została uznana za wydaną z rażącym naruszeniem prawa wskutek braku odpowiednich dokumentów homologacyjnych.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość stwierdzenia nieważności decyzji rejestracyjnej pojazdu, wydanej z rażącym naruszeniem przepisów prawa rejestracyjnego.
Dopuszczenie organizacji społecznej do udziału w postępowaniu administracyjnym o wydanie zezwolenia transportowego jest uzasadnione, gdy jej działanie służy interesowi społecznemu, niezależnie od potencjalnej konkurencyjności jej członków wobec wnioskodawcy.
Decyzja Ministra Sprawiedliwości o powołaniu notariusza i wyznaczeniu siedziby kancelarii została uchylona bezprawnie wskutek niewłaściwej oceny dowodów przez WSA; brak formalnego zasiedzenia lokalu nie był przeszkodą.