Nie sposób twierdzić, że wystarczy, aby zastrzeżenia do stanu zdrowia kierującego pojazdem mógł skutecznie zgłosić jakikolwiek podmiot. Zastrzeżenia te winien stwierdzić organ wydający decyzję o skierowaniu na badania. W wyniku przeprowadzonego postępowania muszą zostać ustalone okoliczności uprawdopodobniające istnienie stanów chorobowych, wpływających na zdolność psychofizyczną do kierowania pojazdami

Z faktu, iż skarżący wyrejestrował pojazd w czasie obowiązywania ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. 1992 nr 11 poz. 41 ze zm./ nie można wyprowadzić wniosku, że nabył on jednocześnie w oparciu o tę ustawę uprawnienie do ponownego zarejestrowania tego pojazdu w każdym czasie.

W sprawie dotyczącej rejestracji pojazdu zarówno organy administracji publicznej jak i sąd administracyjny nie mogą zajmować się oceną istnienia dobrej wiary jednej ze stron umowy zawieranej w przekonaniu, że jest ona czynnością przenoszącą jego własność, gdyż te sprawy należą do właściwości sądu powszechnego.

Brak dowodu uiszczenia należnej opłaty za korzystanie z dróg krajowych w momencie dokonywania kontroli stanowi naruszenie przepisu art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /Dz.U. nr 125 poz. 1371 ze zm./. Na kierującym pojazdem spoczywa ciężar dowodu, że należna opłata została uiszczona. Przy tym może on to uczynić w jeden jedyny sposób - przez okazanie prawidłowo wypełnionej

Niezawarcie uzasadnienia skargi kasacyjnej w ogóle powodować będzie nieusuwalny brak skargi kasacyjnej, skutkujący jej odrzucenie, natomiast przytoczenie uzasadnienia, ale nieodnoszącego się do podanych zarzutów prowadzi do uznania, iż podstaw kasacyjnych nie można uznać za usprawiedliwione.

Punkt 6 załącznika nr 1 do rozporządzenia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych w transporcie drogowym /Dz.U. nr 115 poz. 999 ze zm./ przekracza delegację ustawową, gdyż określa nowy przypadek, za który winna być uiszczona kara pieniężna, a mianowicie wykonywanie transportu lub przewozu na potrzeby własne "bez posiadania dowodu uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych

Zastosowanie sankcji kary pieniężnej a nie sankcji pozbawienia uprawnienia przez cofnięcie zezwolenia nie może być uznane za wadliwą wykładnię przepisów o nałożeniu kary pieniężnej w transporcie drogowym. Cofnięcie zezwolenia jest odrębnym rodzajem sankcji, która nie jest związana z sankcją kary pieniężnej.

1. Skoro kartę opłaty za przejazd po drogach krajowych wypełniać może tylko jednostka wydająca, to przedsiębiorca nie ponosi odpowiedzialności z tytułu niewłaściwego jej wypełnienia. 2. Na obywatelu, załatwiającym swoją sprawę w organie administracji, czy w uprawnionej do tego innej jednostce wykonującej zadania państwa, nie ciąży obowiązek, ani też nie posiada on uprawnienia do dokonywania kontroli

Skarżący był zawiadomiony na piśmie o terminie rozprawy przed sądem. Z akt sprawy nie wynika, by zgłaszał on wnioski dowodowe. Nie może w postępowaniu kasacyjnym skutecznie wykazywać, że sprawa nie była dostatecznie wyjaśniona do merytorycznego rozstrzygnięcia.

1. Rzecznik Praw Obywatelskich, a także prokurator zwolnieni są przed wniesieniem skargi nie tylko od wyczerpania środków zaskarżenia jakie przysługiwałyby stronie postępowania administracyjnego, ale także od zastosowania środka niejako równorzędnego, jeżeli idzie o możliwość uruchomienia sądowej kontroli aktu administracyjnego, tj. wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. 2. Rzecznik Praw Obywatelskich

Brak wskazania w podstawach kasacyjnych naruszenia konkretnych przepisów prawa materialnego poprzez błędną ich wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, uniemożliwia Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu dokonanie oceny wyroku pod kątem stosowania przepisów zarówno ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 89 poz. 602 ze zm./ jak i rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki

1. Wskazanie wyłącznie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ jako naruszenie prawa procesowego nie może być wystarczające do podważenia wyroku. Rozstrzygnięcie oddalające skargę nie jest następstwem zastosowania wskazanego art. 151. Zastosowanie tego przepisu stanowi skutek procesu myślowego, poprzedzającego

Syndyk może, działając w imieniu pracodawcy, wypowiedzieć pracownikowi (nawet zatrudnionemu na stanowisku prezesa zarządu) spółdzielczą umowę o pracę oraz odsunąć go w okresie wypowiedzenia od obowiązków pracowniczych (zwolnić z obowiązku świadczenia pracy).

Przedłużony termin okresowego badania technicznego, o którym mowa w art. 81 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ ma zastosowanie do pojazdów, które w okresie ważności pierwszego badania technicznego nie zostały wyrejestrowane.

Przepis art. 18 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, należy rozumieć nie tylko jako odnoszący się do sytuacji, gdy sędzia brał udział w postępowaniu przed niższą i wyższą instancją w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, ale i do sytuacji, gdy sędzia brał udział w wydaniu orzeczenia, a później bierze udział w wydaniu

Brak ewidencji czasu pracy wynikający z zaniechania jej prowadzenia przez pracodawcę powoduje zmianę wynikającego z art. 6 k.c. rozkładu ciężaru dowodu.