Brak dokumentu homologacji przy rejestracji pojazdu z kraju pozaunijnego jest uchybieniem oczywistym, uzasadniającym uchylenie decyzji rejestracyjnej, jednak nie każdorazowo stanowi rażące naruszenie prawa prowadzące do stwierdzenia nieważności decyzji.
Uchybienie polegające na rejestracji pojazdu bez dokumentów homologacyjnych, mimo że jest oczywiste, nie stanowi rażącego naruszenia prawa, jeśli nie wywołuje nieodwracalnych skutków społeczno-gospodarczych. Dokument homologacji jest obligatoryjny przy rejestracji nowych pojazdów.
Sąd odmówił uwzględnienia skargi kasacyjnej skarżącego, potwierdzając zasadność nałożonej kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, z uwagi na wyczerpanie przez skarżącego znamion przewozu okazjonalnego bez wymaganych licencji.
NSA uchylając wyrok WSA stwierdził, że decyzje organów administracji w zakresie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym nie zostały wystarczająco uzasadnione i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, uwzględniając potrzebę pełnej analizy zgodności z prawem użytych przyrządów metrologicznych.
Cofnięcie skargi kasacyjnej przez stronę jest skuteczne i dopuszczalne na mocy art. 60 w zw. z art. 193 p.p.s.a., co uzasadnia umorzenie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym oraz zwrot wpisu sądowego.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA w Opolu z powodu błędnego kwestionowania legalności urządzeń pomiarowych i niewłaściwej oceny dowodów, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania.
Decyzja WSA uchylająca nałożenie kary pieniężnej jest wadliwa; NSA nakazuje ponowne rozpoznanie sprawy, wskazując, iż brak zezwolenia kategorycznie wyklucza egzonerację.
Uchylono wyrok WSA w Opolu z dnia 11 maja 2023 r., przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. Stwierdzono, że decyzja GITD została wydana zgodnie z prawem, a zapewnienia urzędników nie zwalniają z obowiązku posiadania zezwolenia.
Zaświadczenie potwierdzające pełnienie służby w warunkach zagrożenia życia i zdrowia powinno być wydane jedynie w oparciu o bezsporną dokumentację organu. Brak takich dowodów w aktach sprawy uzasadnia odmowę wydania zaświadczenia przez Szefa KAS.
Użycie magnesu w celu fałszowania danych rejestrowanych przez tachograf wypełnia znamiona naruszenia lp. 6.1.3 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.
NSA uchylił wyrok WSA, uznając przewóz za regularny specjalny wymagający zezwolenia i oddalił skargę, stwierdzając właściwe zebranie dowodów przez inspektora.
W przypadku nieprzedstawienia propozycji służby na podstawie art. 165 ust. 7 p.w. KAS, stosunek służbowy funkcjonariusza wygasa z dniem wskazanym w przepisach, o ile brak przedstawienia propozycji wynika z dokonanej przez organ oceny kwalifikacji i przebiegu dotychczasowej służby, w tym faktu wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.
Postępowanie nadzwyczajne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej prowadzi do ustalenia, czy kwestionowana decyzja jest dotknięta wadą prawną z rażącym naruszeniem prawa; decyzja ws. rejestracji pojazdu Mercedes-Benz została uznana za wydaną z rażącym naruszeniem prawa wskutek braku odpowiednich dokumentów homologacyjnych.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość stwierdzenia nieważności decyzji rejestracyjnej pojazdu, wydanej z rażącym naruszeniem przepisów prawa rejestracyjnego.
Podanie nieprawdziwych dat w zgłoszeniu SENT, nawet jako oczywista pomyłka pisarska, nie zwalnia z odpowiedzialności karnej, gdyż naruszenie celu ustawy SENT skutkuje obligatoryjnym nałożeniem kary bez względu na okoliczności.
Kara pieniężna nałożona na przewoźnika za nieuzupełnienie zgłoszenia SENT przed rozpoczęciem przewozu jest zgodna z prawem, a odstąpienie od jej nałożenia jest możliwe jedynie w przypadku wyjątkowych okoliczności związanych z ważnym interesem przewoźnika lub publicznym.
Dopuszczenie organizacji społecznej do udziału w postępowaniu administracyjnym o wydanie zezwolenia transportowego jest uzasadnione, gdy jej działanie służy interesowi społecznemu, niezależnie od potencjalnej konkurencyjności jej członków wobec wnioskodawcy.
Decyzja Ministra Sprawiedliwości o powołaniu notariusza i wyznaczeniu siedziby kancelarii została uchylona bezprawnie wskutek niewłaściwej oceny dowodów przez WSA; brak formalnego zasiedzenia lokalu nie był przeszkodą.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że decyzja Starosty Piotrkowskiego o rejestracji pojazdu, nie poparta wymaganym oświadczeniem producenta, narusza prawo w sposób rażący, co uzasadnia jej stwierdzenie nieważności.
W sytuacji, gdy praca egzaminacyjna kandydata na notariusza jest obarczona istotnymi wadami, które podważają zdolność do należytego wykonywania zawodu, organy egzaminacyjne działają w granicach prawa, utrzymując negatywną ocenę pracy, nawet jeśli dodatkowe błędy ujawnione zostaną na etapie odwołania.
Decyzja o rejestracji pojazdu, wydana z rażącym naruszeniem prawa wskutek niedopełnienia wymogów homologacyjnych, podlega unieważnieniu. Sąd potwierdza, że zmiany konstrukcyjne bez odpowiedniego poświadczenia producenta stanowią wystarczającą przesłankę do stwierdzenia nieważności.
Skarga kasacyjna nie spełnia wymogów formalnych art. 174 i 176 PPSA, a zarzuty naruszenia przepisów proceduralnych i materialnych są nieuzasadnione; decyzja o odmowie płatności obszarowych utrzymana przez WSA jest prawidłowa, z uwagi na niewystarczające przygotowanie działki do rolniczego wykorzystania.
Decyzja rejestracyjna pojazdu wydana bez wymaganej homologacji narusza art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d. oraz rozporządzenie 167/2013. WSA i NSA zgodnie uznały naruszenie za oczywiste i rażące, podtrzymując uchylenie decyzji SKO.
Brak dokumentu homologacyjnego przy rejestracji pojazdu sprowadzonego spoza UE stanowi uchybienie oczywiste, jednak nie rażące, o ile nie wywołuje nieakceptowalnych skutków społeczno-gospodarczych. W przypadku decyzji rejestracyjnych brak rażącego naruszenia uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej.