Choroba COVID-19 może być uznana za chorobę zawodową pracownika ochrony zdrowia, jeżeli istnieje wysokie prawdopodobieństwo związku przyczynowo-skutkowego między wykonaniem pracy w środowisku zwiększonego ryzyka zakażenia wirusem SARS-CoV-2 a wystąpieniem choroby.

COVID-19, wywołana wirusem SARS-CoV-2, może zostać uznana za chorobę zawodową pracowników ochrony zdrowia w sytuacji potwierdzenia narażenia zawodowego na ten wirus, zgodnie z przepisami prawa pracy i rozporządzeniem o szkodliwych czynnikach biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy.

W przypadku choroby COVID-19 u pracowników ochrony zdrowia zakażenie SARS-CoV-2 może zostać uznane za chorobę zawodową, jeżeli istnieją przesłanki świadczące z wysokim prawdopodobieństwem o jej związku przyczynowym z warunkami wykonywania pracy, nie jest przy tym wymagane bezsporne wykazanie źródła zakażenia.

Czy dawcom osocza krwi należą się dwa dni wolne od pracy - w dniu donacji i następnym? Jeśli tak - na jakiej podstawie prawnej?

Przewidywana łączna kwota, która zostanie przekazana przez PFR S.A. do instytucji finansowych z tytułu wpłat powitalnych za trzeci kwartał br. to blisko 19,1 mln zł. Środki trafią do ponad 76,6 tys. uczestników PPK.

Brak obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Dopiero prawomocna decyzja wydana na podstawie art. 115 § 1 Ordynacji podatkowej pozwala przypisać osobie fizycznej przymiot strony w rozumieniu art. 28 Kodeksu postępowania administracyjnego w sprawach dotyczących zaległości składkowych spółki, dla której odpowiedzialność ta została przeniesiona.

Naruszenie przez organ administracyjny obowiązku informowania strony o braku kompletności wniosku i nieprawidłowościach proceduralnych prowadzi do negatywnych konsekwencji dla strony i narusza zasady pewności oraz bezpieczeństwa prawnego, a zgodnie z art. 153 p.p.s.a. sąd administracyjny związany jest oceną prawną i wskazaniami zawartymi w prawomocnym wyroku, które muszą być przez niego respektowane

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne a udostępnienie nieodpłatnie domu mieszkalnego.

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w związku z pandemią COVID-19, wadliwe działanie (zaniechanie) organu administracyjnego, polegające na niepoinformowaniu podmiotu o niedopełnieniu przez niego obowiązku przesłania deklaracji rozliczeniowych, co miało negatywne konsekwencje w postaci upływu terminu do złożenia tych deklaracji

W postępowaniu administracyjnym organ ma obowiązek informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą wpłynąć na ustalenie ich praw i obowiązków. Niepoinformowanie strony o niespełnieniu przesłanek wymaganych do realizacji jej żądania oraz nieudzielenie ewentualnych wyjaśnień dotyczących możliwości skorygowania braków w terminie, skutkującym wydaniem decyzji niezgodnej z żądaniem

Na stronie Rządowego Centrum Legislacji (RCL) 23 stycznia 2024 r. został opublikowany projekt nowelizacji ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który przewiduje zwolnienie z opłacania składek ZUS przez okres 1 miesiąca kalendarzowego w danym roku (tzw. wakacje składkowe) dla najmniejszych firm.

Gromadzenie środków w pracowniczych planach kapitałowych jest dla pracowników dobrowolne. To pracownik decyduje o przystąpieniu do PPK, a także o finansowaniu wpłat do tego programu. Pracownik nie musi uzasadniać tych decyzji i może je zmieniać, nawet wielokrotnie.

Osoby prowadzące działalność gospodarczą, które dotychczas nie korzystały z ulgi mały ZUS plus, po spełnieniu określonych warunków, mogą z niej skorzystać od 1 stycznia 2024 r. Warunkiem jest złożenie w ZUS odpowiednich dokumentów w terminie do 31 stycznia 2024 r. Nie dotyczy to tych przedsiębiorców, którzy kontynuują tę ulgę z roku poprzedniego.

Grupowe ubezpieczenie na życie a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Skarżący może dokonać wyboru pomiędzy pobieranym świadczeniem emerytalnym a prawem do wyższego świadczenia pielęgnacyjnego poprzez rezygnację z jednego z tych świadczeń w wyniku zawieszenia jego wypłaty, co nie stanowi naruszenia zasady niezbywalności praw emerytalnych.

Wierzyciel alimentacyjny, który otrzymał świadczenia z funduszu alimentacyjnego w dobrej wierze, na podstawie prawomocnego tytułu wykonawczego i bezskuteczności egzekucji alimentów, nie jest zobowiązany do zwrotu tych świadczeń w sytuacji wstecznego uchylenia obowiązku alimentacyjnego dłużnika, dopóki nie uzyskał świadomości o zmianie prawa wynikającej z uprawomocnienia się wyroku sądu.

Przepis art. 56 ust. 5 pkt 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, regulujący udostępnianie danych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, nie ogranicza zakresu prawa do informacji publicznej ani nie wyklucza stosowania ustawy o dostępie do informacji publicznej, co zapewnia realizację prawa obywateli do informacji o sprawach publicznych.

Jeżeli osoba pobierająca świadczenie pielęgnacyjne została prawidłowo pouczona o obowiązku informowania organu o zmianach mogących wpływać na prawo do świadczenia, tj. ustaleniu prawa do emerytury, i pomimo tego nie zawiadomiła organu o takiej zmianie, rozstrzygnięcie organu o zwrocie nienależnie pobranych świadczeń jest zgodne z przepisami prawa materialnego.