Samo faktyczne posiadanie statusu wspólnika spółki jawnej wpisanego w Krajowym Rejestrze Sądowym nie jest dostatecznym warunkiem podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, kiedy ogłoszenie upadłości spółki skutkuje utratą przez wspólnika zdolności do prowadzenia spraw spółki.

Stwierdzenie choroby zawodowej może opierać się na wysokim prawdopodobieństwie związku przyczynowego między warunkami pracy a chorobą, a organy administracyjne są związane opiniami specjalistów medycznych w zakresie stwierdzenia choroby zawodowej.

Lista świadczeniodawców realizujących umowy na świadczenia opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych jest informacją publiczną, którą można udostępnić na wniosek w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, niezależnie od regulacji art. 135 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Umowa o świadczenie usług, zgodnie z art. 750 k.c., obejmuje powtarzalne czynności wykonywane starannie, ale nie prowadzi do jednorazowego, indywidualnego rezultatu, dlatego wykonawcy tych czynności podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Art. 14 ust. 3a ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych przewiduje nałożenie kary pieniężnej przez KNF w przypadku niewywiązania się przez ubezpieczyciela z obowiązków likwidacji szkody w terminach określonych w art. 14 ust. 1-3 ustawy, jeżeli postępowanie likwidacyjne zostało wszczęte po 11 czerwca 2007 r., niezależnie od daty zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego.

Możliwość opłacania w bieżącym roku kalendarzowym składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru nie niższej niż ustalona na zasadach wynikających z art. 18c ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Powtarzalne, regularne czynności wykonywane w ramach umów, które nie prowadzą do powstania jednorazowego, indywidualnego dzieła, kwalifikują się jako umowy o świadczenie usług zgodnie z art. 750 k.c., a nie jako umowy o dzieło, co wiąże się z obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego po stronie wykonawcy takich umów.

9 kwietnia 2024 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o wspieraniu rodziców w aktywności zawodowej oraz w wychowaniu dziecka „Aktywny rodzic”. Projektowana ustawa stanowi kompleksowe podejście do wspierania rodziców dzieci w tzw. wieku żłobkowym, zapewniając im różnorodne formy wsparcia w zależności od ich potrzeb i sytuacji życiowej. Zmiany przepisów mają obowiązywać od 1 października 2024 r.

Podniesienie kwoty świadczenia z funduszu alimentacyjnego z 500 do 1000 zł miesięcznie zakłada projekt ustawy o zmianie ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, opublikowany w wykazie prac legislacyjnych rządu.

W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, osoba uprawniona może skutecznie wybrać świadczenie pielęgnacyjne tylko wówczas, gdy zrezygnuje z już przyznanego jej specjalnego zasiłku opiekuńczego, a data rozpoczęcia nowego świadczenia nie jest determinowana tylko czasem złożenia wniosku, lecz uzależniona od wygaśnięcia uprawnień do świadczenia konkurencyjnego

Umowy obejmujące powtarzalne i ustandaryzowane czynności, których celem jest staranne wykonanie określonych działań, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, nie zaś umowy o dzieło, co skutkuje obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego wykonawcy.

Umowa, której przedmiotem jest wykonywanie powtarzalnych, prostych czynności bez indywidualnie określonego rezultatu, jest umową o świadczenie usług, a nie umową o dzieło, co wiąże się z obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego.

Zawarte umowy, pomimo nadanej nazwy 'umowy o dzieło', w rzeczywistości stanowiły umowy o świadczenie usług, ponieważ wykonywane czynności były powtarzalne i nie prowadziły do powstania jednorazowego, indywidualnego dzieła.