Od 1 listopada 2024 r. przedsiębiorcy będą mogli składać wnioski o zwolnienie ze składek na ubezpieczenie społeczne za wybrany miesiąc. Dotyczy to osób, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą albo zatrudniają do 9 osób. Na swojej stronie internetowej ZUS objaśnił najważniejsze kwestie związane z nową ulgą.

31 lipca 2024 r. Senat przyjął ustawę o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustawa, która wprowadza rentę wdowią. Ustawa przewiduje, że osoba uprawniona będzie mogła pobierać łącznie rentę rodzinną oraz inne (własne) świadczenie emerytalno – rentowe (emerytura, renta, itp.) – jedno ze świadczeń ma być wypłacane w całości, a drugie w części

Kolejne dodatkowe roczne świadczenie pieniężne dla emerytów i rencistów od ubiegłego roku zostało wpisane na stałe w kalendarz wypłat świadczeniobiorców. W tym roku czternasta emerytura zostanie wypłacone we wrześniu. Ponieważ 1 września wypada w tym roku w niedzielę, ZUS wypłaci pierwsze czternastki w piątek 30 sierpnia.

Od 1 września 2024 r. zmieniają się cztery dokumenty: ZUS RPA i ZUS RIA oraz ZUS IM (Informacja miesięczna dla osoby ubezpieczonej) i ZUS IR (Informacja roczna dla osoby ubezpieczonej).

Z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b) i art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych wynika, że w przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku dla opiekuna, decyzja o przyznaniu świadczenia wymaga rezygnacji z przysługującego już świadczenia, a przyznanie obu jednocześnie jest niedopuszczalne.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie, która sprawuje faktyczną opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny i z tego powodu rezygnuje z pracy, niezależnie od istnienia innych osób z tej samej grupy alimentacyjnej, które mogłyby również pełnić opiekę. Teza od Redakcji

W sytuacji, gdy wyrok sądu powszechnego jest podstawą do przyznania świadczeń uzależnionych od niepełnosprawności, trzymiesięczny termin do złożenia wniosku o ustalenie prawa do świadczenia powinien być liczony od dnia uprawomocnienia się wyroku. W okresie pandemii COVID-19 przepisy prawa materialnego o zawitych terminach powinny być interpretowane z uwzględnieniem możliwości ich przywrócenia na podstawie

Przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego nie może być uzależnione od potencjalnej możliwości współudziału w opiece ze strony innych zobowiązanych członków rodziny. Jeżeli wnioskujący o świadczenie wypełnia przesłanki ustawowe, decyzja w tym zakresie pozostaje w jego gestii, a organ administracji publicznej nie jest uprawniony do narzucania innych form realizacji obowiązku alimentacyjnego.

Gdy osoba wnioskująca o świadczenie pielęgnacyjne na opiekę nad osobą niepełnosprawną spełnia ustawowe przesłanki, to fakt istnienia innych osób zobowiązanych do alimentacji nie stanowi przesłanki negatywnej do odmowy przyznania świadczenia. Decyzja o formie realizacji obowiązku alimentacyjnego należy do wnioskodawcy, a nie do organów administracyjnych czy sądów.

Do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wystarczy, że jedna z osób objętych obowiązkiem alimentacyjnym realnie sprawuje opiekę nad osobą niepełnosprawną i z tego powodu rezygnuje z zatrudnienia lub nie podejmuje pracy. Brak jest potrzeby wykazywania, że inne osoby zobowiązane alimentacyjnie są niezdolne do realizowania ciążących na nich obowiązków.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie rezygnującej z pracy w związku z opieką nad niepełnosprawnym, niezależnie od istnienia innych osób zobowiązanych do alimentacji, o ile osoba ta spełnia ustawowe warunki. Obowiązkiem wnioskodawcy jest jedynie wykazanie spełnienia przesłanek ustawowych, a nie organizacja opieki we współpracy z innymi zobowiązanymi do alimentacji. Teza od Redakcji

Organ administracyjny jest zobowiązany do należytego i wyczerpującego informowania strony o wszelkich okolicznościach faktycznych i prawnych mogących mieć wpływ na ustalenie jej praw i obowiązków, w tym o konieczności zawieszenia pobierania emerytury w celu uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego (art. 9 kpa oraz art. 79a § 1 kpa).

Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych wymaga stałej i długotrwałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz udokumentowania braku możliwości podjęcia jakiejkolwiek pracy zarobkowej przez opiekuna z uwagi na charakter i intensywność sprawowanej opieki.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego kluczowe jest, aby opieka nad osobą niepełnosprawną miała charakter stały lub długotrwały oraz istniał bezpośredni związek przyczynowy między rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki. Sam fakt sprawowania opieki nie jest wystarczającą przesłanką do otrzymania świadczenia.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego jest możliwe dopiero od momentu wygaśnięcia prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, co wyklucza kumulatywne pobieranie obu świadczeń w tym samym okresie. Teza od Redakcji

Prawomocna i ostateczna decyzja administracyjna uchylająca specjalny zasiłek opiekuńczy jest konieczna do wyeliminowania przesłanki negatywnej z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b) ustawy o świadczeniach rodzinnych, co warunkuje przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego od daty tej uchylającej decyzji, a nie od daty złożenia wniosku.

Konieczność sprawowania stałej, długotrwałej i intensywnej opieki nad osobą niepełnosprawną może uzasadniać rezygnację z zatrudnienia i stanowić podstawę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli zakres tej opieki uniemożliwia podjęcie pracy zarobkowej.

Osoba uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie może równocześnie pobierać świadczenia pielęgnacyjnego. Ma jednak prawo do wyboru jednego ze świadczeń, mogąc zrezygnować z renty na rzecz świadczenia pielęgnacyjnego poprzez jej zawieszenie. Teza od Redakcji