Przy rozpatrywaniu wniosku o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, kluczowym aspektem jest ocena, czy opieka świadczona przez wnioskodawcę nad osobą niepełnosprawną faktycznie uniemożliwia podjęcie lub kontynuowanie pracy zarobkowej. Ocena musi opierać się na rzeczywistym zakresie i natężeniu wymaganej opieki, nie zaś na uprzedniej aktywności zawodowej wnioskodawcy. Decydujące znaczenie ma zatem

Do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego wystarczające jest niepodejmowanie zatrudnienia przez osobę ubiegającą się o świadczenie w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą bliską, która jej wymaga, od dnia ustanowienia stopnia niepełnosprawności tej osoby, bez względu na wcześniejszy okres nieaktywności zawodowej opiekuna.

Aby przyznać świadczenie pielęgnacyjne na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, osoba ubiegająca się musi nie tylko sprawować stałą lub długotrwałą opiekę nad osobą niepełnosprawną, ale również wykazać, że opieka ta jest bezpośrednią przeszkodą do wykonywania pracy zawodowej, co oznacza oczywisty brak możliwości podjęcia zatrudnienia lub prowadzić do rezygnacji z zatrudnienia,

Nieprawidłowa interpretacja przepisów prawa materialnego przez organ rentowy oraz niedopełnienie przez niego obowiązku ustalenia wszystkich okoliczności niezbędnych do wydania decyzji świadczeniowej powoduje jego odpowiedzialność za wypłatę odsetek z tytułu opóźnienia, niezależnie od stopnia winy organu rentowego i bez konieczności wykazywania przez ubezpieczonego, że odnotował szkodę jako skutek tego

1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu materialnego lub niematerialnego bez względu przy tym na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności co oznacza, że dzieło jest w każdym przypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje. 2. Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia

W systemie prawnym możliwa jest zmiana uprzednio ustalonych praw emerytalno-rentowych funkcjonariuszy służb mundurowych okresu PRL, w przypadku stwierdzenia, że ich praca była związana ze służbą na rzecz państwa totalitarnego, nawet jeśli miała charakter pomocniczy, techniczny i nie wiązała się bezpośrednio z działaniami represji politycznych.

Decyzja uznająca dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych jest prawidłowa, jeśli w ciągu ostatnich 6 miesięcy przed wydaniem decyzji nie wywiązywał się on w każdym miesiącu z miesięcznych zobowiązań w kwocie co najmniej 50% ustalonych alimentów oraz uniemożliwiał przeprowadzenie wywiadu alimentacyjnego lub odmówił złożenia oświadczenia majątkowego.

29 listopada 2023 r. Sąd Najwyższy przyjął uchwałę w składzie 7 sędziów (III UZP 3/23), w której stwierdził, że jeżeli przedsiębiorca na początku działalności zadeklarował podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, której wysokość jest nieadekwatna do uzyskiwanych przychodów, ZUS może ją obniżyć. Uchwała ma moc zasady prawnej.

Pracodawca ma obowiązek obliczyć i pobrać wpłaty do PPK, a następnie przekazać je do instytucji finansowej, od wartości upominków dla uczestników PPK, ale tylko wtedy, gdy są one „wynagrodzeniem” w rozumieniu ustawy o PPK.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie przysługuje osobie, która ma ustalone prawo do innego świadczenia społecznego, takiego jak emerytura czy świadczenie przedemerytalne, nawet jeśli osoba ta opiekuje się członkiem rodziny z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; wyjątek stanowi sytuacja, kiedy prawo do innego świadczenia zostanie zawieszone na wniosek zainteresowanego.

W wyroku z 16 listopada 2023 r. Trybunał Sprawiedliwości UE (TSUE) uznał, że w razie stwierdzenia, że zaświadczenie A1 zostało błędnie wydane, instytucja, która wydała ten dokument (ZUS) może go wycofać z urzędu, bez konieczności informowania o tym instytucji właściwej drugiego państwa.