Podmioty zatrudniające, objęte ustawą o pracowniczych planach kapitałowych (PPK) od 1 lipca 2019 r. najpóźniej do 25 października 2019 r. muszą zawrzeć z instytucją finansową umowę o zarządzanie PPK, a do 12 listopada 2019 r. - umowę o prowadzenie PPK. Za niedopełnienie tych obowiązków grożą pracodawcy wysokie sankcje.
Ubezwłasnowolniony całkowicie pracownik podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu bez względu na nieważność zawartej umowy o pracę, jeżeli na jej podstawie realizował się stosunek opierający się na konieczności osobistego wykonywania określonego rodzaju pracy, podporządkowania pracodawcy, wykonywania pracy na rzecz i ryzyko pracodawcy oraz odpłatności pracy (art. 22 § 1 k.p. oraz art. 6 ust.
Nowy termin 5 lat, w którym organ rentowy może wydać decyzję o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia (art. 84 ust. 7a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych), jako termin materialny (przedawnienia) odnosi się również do rozpoznania odwołań od takich decyzji, wydanych przed wejściem w życie ustawy z 6 października 2016 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych
Około 320 tys. najmniejszych przedsiębiorców od nowego roku będzie mogło skorzystać z tzw. Małego ZUS-u plus. Ich składki będą liczone od dochodu i niższe średnio o kilkaset złotych miesięcznie. To rozwiązanie jest korzystne dla najmniejszych firm, których przychód w 2019 roku zamknie się w kwocie 120 tys. zł, a dochód nie przekroczy ok. 6 tys. zł miesięcznie. Szacowany koszt nowych regulacji dla finansów
Ustalenie płatnika zasiłków na pełny rok kalendarzowy jest uzależnione od liczby osób zgłoszonych do ubezpieczenia chorobowego (obowiązkowego lub dobrowolnego) na 30 listopada poprzedniego roku. Oznacza to, że płatnik składek zatrudniający 30 listopada 2019 r. powyżej 20 osób zgłoszonych do tego ubezpieczenia zostanie zobowiązany do ustalania wysokości i wypłacania świadczeń z ubezpieczeń społecznych
Formalne ograniczenie wysokości żądania przez organ rentowy z tytułu przedawnienia należności składkowych sprzeciwia się uznaniu, że członek zarządu wskazał mienie spółki pozwalające na zaspokojenie zaległości w znacznej części (art. 116 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa, jednolity tekst: Dz. U. z 2019 r. poz. 900).