Zbyt niski stopień schorzenia mającego związek z warunkami pracy nie uzasadnia odmowy stwierdzenia istnienia choroby zawodowej.

Dla stwierdzenia u pracownika choroby zawodowej nie ma znaczenia fakt, iż był on zatrudniony przy innej pracy niż określona w umowie o pracę.

Spory z zakresu obowiązku ubezpieczenia społecznego, wymierzaniu i pobierania składek na ubezpieczenie społeczne /art. 68 pkt 1 lit. "a" i "c" oraz art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - Dz.U. nr 137 poz. 887/ należą do właściwości sądów ubezpieczeń społecznych w rozumieniu art. 476 par. 2 pkt 1 Kpc.

Sędzia w stanie spoczynku, pobierający od dnia 1 stycznia 1998 r., w miejsce renty inwalidzkiej z ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), uposażenie według art. 71 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 137 ze zm.), zachowuje prawo do dodatku kombatanckiego

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawie ze skargi żołnierza na orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej w przedmiocie związku choroby (inwalidztwa) ze służbą wojskową.

Oceny niezdolności do pracy osób represjonowanych w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 ze zm.), ubiegających się o rentę z tytułu niezdolności do pracy na podstawie art. 12 ust. 2 tej ustawy, dokonuje lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń

Towarzystwo emerytalne nie ponosi odpowiedzialności administracyjnej /kara pieniężna/ za działania osób trzecich - pośredników prowadzących działalność akwizycyjną na jego rzecz.

Osoba niezdolna do samodzielnej egzystencji nie zachowuje prawa do wypłaty dodatku pielęgnacyjnego wówczas, gdy wypłata renty z tytułu niezdolności do pracy podlega zawieszeniu w całości.

W decyzji stwierdzającej chorobę zawodową organ inspekcji sanitarnej nie wskazuje pracodawcy, u którego pracownik był ostatnio narażony na działanie czynników chorobotwórczych.

Dopuszczalna jest, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 ze zm.), konstrukcja ubezpieczenia mienia, przy której bezpośrednim wierzycielem ubezpieczyciela jest ubezpieczający.