Nie ma podstaw prawnych do podzielenia poglądu organu odwoławczego, przedstawionego w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji o braku możliwości rozpoznania choroby zawodowej, jeśli upłynęło już pięć lat od zakończenia pracy zawodowej. Tego rodzaju przesłanka ujemna do rozpoznania choroby zawodowej nie wynika bowiem z przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych

Przepis par. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ nie wyłącza ogólnych reguł obowiązujących w postępowaniu administracyjnym. Te nakładają na organy administracji obowiązek podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego /art. 7 Kpa/, jak też zebrania i rozpatrzenia w sposób

Roszczenie Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego do sprawcy szkody – posiadacza pojazdu mechanicznego, który nie dopełnił obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem tego pojazdu – o zwrot odszkodowania wypłaconego poszkodowanemu (na podstawie art. 51 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r., nr 11, poz. 62) przedawnia się w tym samym

W sytuacji, gdy po zmarłym górniku wdowie przyznano rentę rodzinną na podstawie ustawy z dnia 1 lutego 1983 r o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. Nr 5, poz. 32 ze zm.), zaś rozwiedzionej małżonce rentę rodzinną na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), każda z tych osób ma prawo do pobierania

Rolnik, którego długotrwała niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w czasie pobierania przez niego renty rodzinnej rolniczej lecz po upływie 18-tu miesięcy od ustania rolniczego ubezpieczenia społecznego, nie nabywa prawa do rolniczej renty inwalidzkiej, mimo opłacania składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe rolników.

Powiadomienie przez zakład pracy organu rentowego o wstrzymaniu wydawania deputatu węglowego emerytom i rencistom na podstawie uchwały rady pracowniczej, w sytuacji gdy obowiązek ten został przywrócony prawomocnym wyrokiem sądu, nie powoduje odpowiedzialności pracodawcy na zasadzie określonej w art. 37 ust. 6 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (jednolity

1. Rolnikowi pobierającemu rentę rolniczą wraz z dodatkiem przewidzianym w art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71, poz. 342 ze zm.), przysługuje jednocześnie dodatek, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo

Sąd Najwyższy rozstrzyga przedstawione mu na podstawie art. 391 KPC zagadnienie prawne wówczas, gdy stan faktyczny w zakresie objętym zagadnieniem został ustalony.

W "gminnym programie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych", skoro nie opiera się on o wyraźne upoważnienie ustawowe i jego celem nie jest formułowanie przepisów gminnych, nie można umieszczać norm powszechnie obowiązujących. Art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ nie stanowi podstawy

Zasadą przyjętą w art. 53 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r., Nr 10, poz. 36) jest odtwarzanie wysokości świadczenia z uwzględnieniem składników uposażenia żołnierza, które przysługiwały mu z mocy przepisów, w dniu zwolnienia ze służby.

Sąd Najwyższy umarza postępowanie w razie cofnięcia przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej wniosku o stwierdzenie nieważności uchwał Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych (art. 355 § 1 k.p.c.).

Powszechna Spółdzielnia Spożywców „Społem” nie jest uspołecznionym zakładem pracy w rozumieniu art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz. U. z 1983 r., Nr 30, poz. 144 ze zm.).

Powszechna Spółdzielnia Spożywców „Społem” nie jest uspołecznionym zakładem pracy w rozumieniu art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (j.t. Dz.U. z 1993 r., nr 30, poz. 144 ze zm.).

Członkom rodziny osoby najbliższej ubezpieczonemu rolnikowi, nie podlegającej ubezpieczeniu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie, jeżeli śmierć tej osoby nastąpiła wskutek wypadku przy pracy rolniczej, któremu uległa ona pomagając ubezpieczonemu rolnikowi, nie będąc jego pracownikiem, w pracach związanych z prowadzeniem działalności rolniczej (art. 10 ust. 1 pkt 4 w związku z pkt 2 ustawy z dnia

Lekarzowi, który w okresie od dnia 1 czerwca 1992 r. do dnia 31 sierpnia 1995 r. pełnił w porze nocnej dyżur zakładowy, o jakim mowa w §§ 11-14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz. U. Nr 51, poz. 326 ze zm.) przysługiwał oprócz odrębnego wynagrodzenia określonego w § 11 ust. 1 rozporządzenia

Z art. 15 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym /Dz.U. nr 105 poz. 452/, par. 13 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 16 grudnia 1993 r. w sprawie rejestru środków farmaceutycznych i materiałów medycznych /Dz.U. 1994 nr 6 poz. 24/ oraz par. 2 ust. 1 zarządzenia Ministra Zdrowia