Naczelny Sąd Administracyjny, w sprawie kasacyjnej T. S.A. przeciwko decyzji KNF, potwierdza prawidłowość nałożenia kary pieniężnej z uwagi na brak efektywnego systemu zarządzania ryzykiem ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego, zgodnie z przepisami ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.

W przypadku, gdy skarżący w wyniku konieczności sprawowania opieki nad osobą całkowicie zależną nie jest w stanie podjąć zatrudnienia, przysługuje mu świadczenie pielęgnacyjne. Organy administracyjne są zobowiązane do uwzględnienia wszystkich istotnych okoliczności faktycznych oraz do rzetelnej oceny dowodów, z wykluczeniem możliwości częściowego zatrudnienia.

Skarga kasacyjna oddalona. Brak podstaw do umorzenia składek ZUS w oparciu o przesłanki całkowitej nieściągalności i sytuacji życiowej dłużnika, który nie przedłożył aktualnych dokumentów wykazujących niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb. ZUS prawidłowo zawiesił bieg przedawnienia należności.

Umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne wymaga wykazania wyjątkowych okoliczności. Brak wykazania przez dłużnika takich przesłanek i podanie nierzetelnych informacji finansowych uniemożliwia umorzenie długu.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za konieczne uchylenie wyroku WSA oraz decyzji organów administracyjnych z powodu niespełnienia przesłanek ustawowych, co do oceny związku rezygnacji z zatrudnienia z niezbędnością opieki nad osobą niepełnosprawną, spełniającą kryteria świadczenia pielęgnacyjnego.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r., osoba posiadająca prawo do renty nie ma prawa do świadczenia pielęgnacyjnego bez zawieszenia wdrażania prawa do renty. Realizacja prawa do renty przez jego wypłatę eliminuje możliwość otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego.

NSA uchylił zaskarżony wyrok oraz wcześniejsze postanowienia, uznając A. A. za stronę postępowania dotyczącego nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego. Ponowne rozpatrzenie ma uwzględniać faktyczne sprawowanie opieki nad dzieckiem.

Oświadczenie podnosi, że trudna sytuacja ekonomiczna nie uzasadnia przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku, bez spełnienia ustawowych przesłanek, przy braku szczególnych okoliczności, które uniemożliwiłyby ubezpieczonemu nabycie uprawnień świadczeniowych w trybie zwykłym.

Swobodne ustalenie początkowej daty przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie jest możliwe bez uprzedniego wyeliminowania decyzji o konkurencyjnym świadczeniu. Gdy obowiązuje prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenie pielęgnacyjne można przyznać dopiero po jego ustaniu lub skutecznej rezygnacji.

W sprawie o zwrot nienależnie pobranego świadczenia z ubezpieczenia społecznego na podstawie art. 84 ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, sąd nie jest w pełni związany ustaleniami faktycznymi i oceną prawną dokonanymi w postępowaniu dotyczącym podlegania ubezpieczeniom społecznym, lecz obowiązany jest do samodzielnego ustalenia, czy w momencie wypłaty świadczenia ubezpieczony miał

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego o sygnaturze K 38/13 skutkuje koniecznością pominięcia niekonstytucyjnego kryterium temporalnego przy orzekaniu w sprawach o świadczenia pielęgnacyjne. Organy administracyjne mają obowiązek zastosować art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, uwzględniając wyrok Trybunału w punkcie zgodności z konstytucją.

Skorygowanie deklaracji rozliczeniowej po dniu 30 czerwca 2021 r., nie samo w sobie nieusprawiedliwia odmowy zwolnienia z opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne, gdyż korekta służy ustaleniu prawidłowej wysokości składek, a cel przepisów COVID-19 zakłada ich elastyczność i dostosowanie do zmieniających się okoliczności gospodarczych.

Skarga kasacyjna dotyczącą umorzenia należności za zajęcie pasa drogowego została oddalona z powodu niespełnienia przesłanek umorzeniowych z art. 64 ust. 1 pkt 2 lit. a) u.f.p., przy czym ciężar dowodu w tym zakresie ciąży na zobowiązanym.

Brak wystąpienia jednoznacznych przesłanek wznowieniowych uniemożliwia wznowienie postępowania administracyjnego z urzędu, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., w przypadku nieudowodnienia, że pracownik organu wprowadził w błąd odnośnie do przysługujących świadczeń.

Oddalenie skargi kasacyjnej T.C., która zarzucała nieprawidłowe odmówienie świadczenia pielęgnacyjnego na rzecz pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, potwierdzając niewystąpienie przesłanek naruszenia przepisów prawa materialnego ani procesowego.

Przedsiębiorcy, który sprzedaje napój alkoholowy osobie nieletniej, cofane jest zezwolenie bez względu na winę czy intencję. Wystarczającą podstawą zastosowania sankcji jest prawomocny wyrok karny potwierdzający sprzedaż, co wyklucza stosowanie zasady proporcjonalności oraz uznaniowość organu administracyjnego.

Naruszenie zakazu zbywania produktów leczniczych przez aptekę ogólnodostępną innej aptece ogólnodostępnej skutkuje obligatoryjnym cofnięciem zezwolenia na prowadzenie apteki, co stanowi sankcję o charakterze obiektywnym, niezależną od winy podmiotu. Organy farmaceutyczne dokonały prawidłowej oceny dowodów, co potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny.

NSA: Odmowa świadczenia pielęgnacyjnego opiekunowi osoby z orzeczonym stopniem niepełnosprawności, przy wcześniej przyznanym zasiłku opiekuńczym, wymaga wykazania zmiany okoliczności uzasadniającej brak związku przyczynowego między opieką a rezygnacją z zatrudnienia.

Obligatoryjne cofnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w przypadku sprzedaży alkoholu nieletnim następuje na podstawie ustaleń prawomocnego wyroku karnego, który wiąże organy administracyjne i sąd administracyjny, niezależnie od winy przedsiębiorcy.

Cofnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, ze względu na sprzedaż osobie niepełnoletniej, jest obowiązkowe po stwierdzeniu przez sąd karny faktu popełnienia takiego czynu, niezależnie od winy przedsiębiorcy i okoliczności jego działania.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń rodzinnych, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wymaga uprzedniej rezygnacji z konkurencyjnego świadczenia, aktualnego w dacie wniosku, a jego prawidłowe przyznanie jest możliwe dopiero od momentu wyeliminowania przeszkody prawnej w formie uchylenia dotychczasowego świadczenia. Skarga kasacyjna niezasadna.

Sąd kasacyjny stwierdził, iż przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego nie może być uzależnione od udziału rodzeństwa w opiece, a istnienie związku przyczynowego między rezygnacją z pracy a opieką jest kluczowe dla ustalenia prawa do świadczenia.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy pomocowej nie wyklucza przyznania świadczeń pielęgnacyjnych obywatelom Ukrainy w związku z opieką nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi, niezależnie od wymogu zamieszkiwania z dziećmi na terenie Polski.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jedynie wówczas, gdy istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną. Brak takiego związku skutkuje odmową przyznania świadczenia (NSA, sygn. akt IV SA/Wr 75/24).