Umowa, której przedmiotem jest wykonywanie czynności dla innej osoby i w jej interesie, mająca charakter starannego działania bez uzgodnienia konkretnego, jednorazowego rezultatu, powinna być kwalifikowana jako umowa o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, co powoduje obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego wykonawcy na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach

Dla skuteczności nałożenia kary administracyjnej konieczne jest zapewnienie stronie czynnego udziału w całym postępowaniu, w tym możliwości wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji. Brak takiej możliwości, spowodowany np. brakiem dalszej komunikacji organu z uczestnikiem, stanowi naruszenie art. 10 § 1 k.p.a. i może prowadzić do uchylenia decyzji administracyjnej.

W przypadku nadzwyczajnej zmiany stosunków, poszkodowany może dochodzić przed sądem podwyższenia sumy gwarancyjnej z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, mimo wejścia w życie nowych przepisów o możliwościach kontynuacji świadczeń, jeżeli wcześniejsze przepisy mogą prowadzić do rażącej straty.

Rodzicielskie świadczenie uzupełniające powinno być przyznawane na podstawie dochodu faktycznie uzyskiwanego, zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym, bez stosowania analogii do innych przepisów dotyczących pomocy społecznej, ponieważ intencją ustawodawcy jest zapewnienie rekompensaty osobom rezygnującym z pracy zarobkowej ze względu na wychowywanie dzieci.

Wniosek o przyznanie rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego należy rozpatrywać indywidualnie, uwzględniając wszystkie okoliczności faktyczne dotyczące kształtwania stosunków wychowawczych, bez wymogu nieprzerwanego wykonywania obowiązków rodzicielskich od urodzenia dzieci, a organ administracyjny powinien szczegółowo uzasadnić swoją decyzję, uwzględniając empatię i doświadczenie życiowe.

W przypadku rozpatrywania wniosku o umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, sytuacja dochodowa i rodzinna dłużnika musi go wyróżniać spośród innych dłużników alimentacyjnych i być efektem wpływu obiektywnych czynników. Sama zła sytuacja finansowa i zdrowotna, typowa dla wielu dłużników, nie stanowi wystarczającej przesłanki do udzielenia ulgi, a decyzja o umorzeniu

Umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w trybie art. 28 ust. 3a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jest uzależnione od wykazania przez zobowiązanego, że ze względu na stan majątkowy, sytuację rodzinną oraz zdrowotną, opłacenie tych należności pociągnęłoby zbyt ciężkie skutki dla niego i jego rodziny, przy czym to na zobowiązanym spoczywa ciężar dowodu wykazania istnienia

W postępowaniu dotyczącym umorzenia nienależnie pobranych świadczeń przez KRUS ciężar dowodowy spoczywa na wnioskodawcy, który musi wykazać przesłanki umorzenia, gdyż organ nie jest zobowiązany do aktywnego poszukiwania dowodów na poparcie uprawnienia wnioskodawcy, co stanowi odejście od zasady prawdy obiektywnej.

Z ograniczonych możliwości płatniczych zobowiązanego wobec ZUS nie można wywodzić przesłanki do umorzenia zaległości składkowych, jeśli nie wystąpiły przesłanki całkowitej nieściągalności lub przesłanki szczególne określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej.

Art. 37at ust. 8 ustawy Prawo farmaceutyczne nie daje organowi prawa do żądania od przedsiębiorcy dokumentacji poza prowadzoną kontrolą lub inspekcją działalności i nie może stanowić podstawy nałożenia kary pieniężnej określonej w art. 127b ust. 1a ustawy w takich warunkach.

Złożenie odwołania przez stronę, która została dopuszczona do udziału w postępowaniu po wydaniu ostatecznej decyzji, jest niedopuszczalne; taka strona ma prawo wnioskować o wznowienie postępowania zgodnie z przepisami k.p.a.

Umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne ma charakter wyjątku i wymaga wykazania przesłanek całkowitej nieściągalności lub nadzwyczajnych okoliczności życiowych. Organ administracji musi dokonać szczegółowej oceny sytuacji życiowej zobowiązanego i wyważyć interes społeczny oraz interes jednostki, jednakże decyzja w tej kwestii nie może być dowolna i musi opierać się na kompletnym

Stwierdzenie nieważności uchwał Rady Gminy z mocą ex tunc nie powoduje automatycznej nieważności decyzji administracyjnych wydanych na ich podstawie. Rozstrzygnięcia podejmowane w oparciu o takie uchwały wymagają odrębnego trybu wzruszenia, a podstawa prawna do ich wydania wynikająca z ustawy pozostaje bez zmian.

Organy administracyjne mają obowiązek wnikliwego i wyczerpującego ustalenia stanu faktycznego, w szczególności istotnego dla ustalenia uprawnień do świadczeń, oraz uwzględnienia wiarygodnych dowodów wskazanych przez stronę.

Przesłanki całkowitej nieściągalności majątku jako podstawa umorzenia zaległości składkowych muszą być badane z uwzględnieniem kompletnego materiału dowodowego. Zapewnienie stronie możliwości przedstawienia stanowiska w sprawie jest kluczowe dla rzetelności procesu sądowego.

Art. 13b ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej pozwala na uznanie służby w jednostkach podporządkowanych Służbie Bezpieczeństwa za 'służbę na rzecz totalitarnego państwa', o ile istnieją przesłanki potwierdzające ten charakter. Jednakże przepisy art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy są niezgodne z Konstytucją RP w zakresie, w jakim prowadzą do arbitralnego obniżenia świadczeń funkcjonariuszy za okres

Stwierdzenie nieważności uchwały organu samorządu terytorialnego nie skutkuje automatycznym unieważnieniem decyzji administracyjnej wydanej na jej podstawie, lecz wymaga przeprowadzenia odrębnego postępowania w celu wzruszenia tej decyzji.

Praca przy obsłudze maszyn zwałujących w kopalniach odkrywkowych, w świetle nowelizacji definicji 'przodka', może być uznana za pracę górniczą zaliczaną w wymiarze półtorakrotnym, nawet jeśli w przeszłości tego rodzaju praca nie była kwalifikowana do takiego zaliczenia.

Artykuł 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, ograniczający wysokość emerytury do przeciętnej emerytury w systemie powszechnym, nie powinien być stosowany wobec funkcjonariuszy, którzy nie nabyli emerytury z tytułu służby na rzecz totalitarnego państwa, a okres tej służby jest dodatkowy i nie wpływa na nabycie prawa do tego świadczenia.

Stwierdzenie nieważności uchwały prawa miejscowego nie prowadzi automatycznie do nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jej podstawie, lecz wymaga samodzielnego wzruszenia takich decyzji w trybie nadzwyczajnym na podstawie p.p.s.a. (art. 147 § 2 p.p.s.a.).

Analiza legalności służby na rzecz totalitarnego państwa wymaga uwzględnienia indywidualnych czynów funkcjonariusza, a nie tylko formalnej przynależności do wymienionych w przepisach formacji, a przepisy ustawy ograniczające wysokość świadczeń emerytalnych muszą pozostawać w zgodzie z Konstytucją RP.

Przesłanka całkowitej nieściągalności składek wymaga wykazania przez płatnika braku możliwości spłaty z racjonalnych przesłanek, a organ administracji nie może dowolnie uznawać zaistnienia sytuacji uprawniającej do umorzenia zobowiązań składkowych bez należytej oceny sytuacji majątkowej i prawnej dłużnika.

Decyzja o umorzeniu należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne ma charakter uznaniowy i wymaga udokumentowania przez zobowiązanego szczególnych przesłanek uzasadniających to umorzenie, a trudna sytuacja materialna i zdrowotna zobowiązanego, niewykazująca cech losowości i wyjątkowości, nie jest wystarczająca do umorzenia należności.

W kontekście pandemii COVID-19, organ administracji publicznej ma obowiązek stosowania się do przepisów dających możliwość przywrócenia terminów procesowych i materialnych, których niezachowanie skutkuje ujemnymi konsekwencjami dla strony, zapewniając jednocześnie wyczerpujące informowanie strony o wymaganiach proceduralnych, wpływających na jej prawa i obowiązki.