Kontrola legalności postanowień administracyjnych, dotyczących uchybienia terminu zaskarżenia decyzji, musi uwzględniać skutki błędnego pouczenia przez organ administracji. Uchylenie takich postanowień jest uzasadnione, gdy naruszają one prawa stron i mogą być skierowane do dalszej oceny przez sądy powszechne.
Skarga kasacyjna J. Sp. z o.o. została oddalona jako niezasadna, będąc opartą na zarzutach niepodważających zgodności z prawem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
NSA potwierdza zgodność z prawem uchylenia postanowienia ZUS przez WSA, przy czym uznaje, że błędy proceduralne nie wpływały na rozstrzygnięcie co do uchybienia terminu zażalenia.
Oddalenie skargi kasacyjnej wskazuje na zasadność wyroku WSA, który uchylił postanowienie Prezesa ZUS z powodu błędnego przyznania uchybienia terminu do wniesienia zażalenia, uzasadnionego między innymi błędnym pouczeniem dla Skarżącej.
W przypadku uchybienia terminu do wniesienia zażalenia z powodu błędnego pouczenia przez organ rentowy, termin ten może zostać przywrócony, a zaskarżone postanowienie uznane za przedwczesne i uchylone z uwagi na naruszenie prawa.
Oddalenie skargi kasacyjnej: brak podstawi do umorzenia należności alimentacyjnych wobec niepogorszenia się sytuacji dochodowej skarżącego – interes społeczny przeważa.
Odpowiedzialność za wadliwość postanowienia administracyjnego nie jest uprawniona, gdy nie dochodzi do realnego zagrożenia interesu prawnego stron, a zarzuty proceduralne muszą być dostatecznie uzasadnione w świetle obowiązujących przepisów.
Postępowanie w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Prezesa ZUS winno uwzględniać uczestnictwo wszystkich stron mających interes prawny, co w przedmiotowej sprawie oznaczało uchylenie błędnego postanowienia."
Rozstrzygnięcie w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy należności te są nadal wymagalne i nie uległy przedawnieniu. Przedawnienie składek skutkuje bezprzedmiotowością postępowania o ich umorzenie.
W myśl art. 17 ust. 1 u.ś.r., związek przyczynowy między rezygnacją z zatrudnienia a opieką nad osobą niepełnosprawną jest niezbędny do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. W jego braku ważność decyzji odmownej zostaje utrzymana.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną J. Sp. z o.o., uznając, że nie doszło do pozbawienia strony możliwości obrony praw, a uchybienia proceduralne nie miały kluczowego wpływu na wynik sprawy, w kontekście stwierdzenia uchybienia terminu przez ZUS.
NSA stwierdził brak podstaw do uchylenia zaskarżonego wyroku WSA, uznając iż uchylenie postanowienia ZUS było uzasadnione naruszeniem procedur administracyjnych, co potwierdza zasadność uchylenia decyzji ZUS z powodu braku udziału strony mającej interes prawny w postępowaniu.
Odmowa przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia w sprawach dotyczących sprostowania decyzji o ubezpieczeniach społecznych jest zgodna z prawem, jeżeli nie wykazano istotnych uchybień procesowych. Skarga kasacyjna nie podważa oceny legalności dokonanej przez wojewódzki sąd administracyjny.
W sprawie dotyczącej przywrócenia terminu na zażalenie wyrok WSA uchylający postanowienie Prezesa ZUS był prawidłowy, albowiem nie wykazano przesłanek nieważności postępowania kasacyjnego. Organ ZUS powinien zapewnić udział potencjalnego płatnika składek jako strony w postępowaniu.
Czynności związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego, gdy są niezbędne do codziennego funkcjonowania osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności, mogą wchodzić w zakres opieki uzasadniającej rezygnację z pracy dla uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego.
Artykuł 21 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych nie znajdzie zastosowania, jeżeli oprócz naruszenia przez ubezpieczonego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia wystąpiły inne przyczyny wypadku, w szczególności gdy pracodawca i jego przełożeni świadomie tolerowali naganne zachowania pracowników oraz nie sprawowali
Interes społeczny nie uzasadnia wszczęcia postępowania prowadzącego do destabilizacji rynku poprzez niezasadne cofanie zezwoleń aptek ogólnodostępnych. Cele statutowe organizacji społecznej nie są równoważne interesowi społecznemu, który musi być przemawiający za wszczęciem postępowania z urzędu.
Przepisy działu IV rozdziału 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2561 ze zm.) kompleksowo i autonomicznie kształtują zagadnienie opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne, regulując: ich wysokość (art. 79-80 u.ś.o.z.), podstawę ich wymiaru (art. 81 u.ś.o.z.), zbieg tytułów (art. 82 u.ś.o.z.), obniżenie
W przypadku, gdy organizacja społeczna nie wykazuje interesu społecznego oraz brakuje podstaw prawnych do wszczęcia postępowania administracyjnego, organ może odmówić wszczęcia postępowania w sprawie cofnięcia zezwoleń na prowadzenie aptek, co potwierdza wyrok NSA.
Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego został uchylony. NSA uznał, że w interesie społecznym jest stabilność uzyskanych zezwoleń przedsiębiorców na rynku aptecznym, a wystąpienie organizacji społecznej nie uzasadnia wszczynania postępowań z urzędu bez przedstawienia konkretnego zagrożenia dla interesu społecznego.
Związek przyczynowo-skutkowy między rezygnacją z zatrudnienia a pełnieniem opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny może uzasadniać przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli zakres i charakter opieki uniemożliwia podjęcie pracy zarobkowej, nawet w ograniczonym wymiarze czasu.
Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, gdy zakres opieki nad osobą niepełnosprawną nie wyklucza możliwości podjęcia jakiejkolwiek aktywności zarobkowej przez opiekuna.
Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane osobie, która faktycznie rezygnuje z zatrudnienia w celu stałej opieki nad osobą niepełnosprawną, niezależnie od obowiązków alimentacyjnych pozostałych członków rodziny.
W przypadku zbiegu prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i prawa do świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest zawieszenie wypłaty renty w celu uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego.