Wznowienie postępowania na podstawie art. 80 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) przez sąd pracy i ubezpieczeń społecznych następuje na wniosek organu rentowego, którego nie można domniemywać ani wyprowadzać ze skargi o wznowienie postępowania sądowego w trybie przepisów działu VI KPC.

Orzeczenie o potrzebie przyjęcia osoby chorej psychicznie do szpitala psychiatrycznego na podstawie art. 29 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. 1994 r. Nr 111, poz. 535) sąd opiekuńczy może wydać wyłącznie wówczas, gdy dołączona do wniosku opinia, o jakiej mowa w art. 30 tej ustawy, nie zostanie podważona w toku postępowania. Przesłanką wydania takiego orzeczenia

Postanowienie sądu II instancji rozstrzygające o kosztach zastępstwa procesowego nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie. Kasacja od takiego postanowienia nie jest dopuszczalna.

Skierowanie bądź odmowa skierowania do sanatorium, jak również ustalenie terminu pobytu w sanatorium nie następuje w drodze decyzji administracyjnej. Orzekające w tych sprawach komisje lekarskie nie są organami administracji w rozumieniu art. 1 par. 1 Kpa. Orzeczenia te nie mieszczą się w art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Tryb i sposób przeprowadzenia konkursu na naczelną pielęgniarkę Zakładu Opieki Zdrowotnej, a nawet aprobata komisji konkursowej nie odpowiada cechom żadnego z aktów podlegających kontroli sądowoadministracyjnej. W rezultacie tryb i sposób przeprowadzenia konkursu nie mogą być skutecznie zaskarżone do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Prezes Izby Aptekarskiej nie jest organem tejże Izby i nie jest osobą uprawnioną do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Brak jest przesłanek do podjęcia uchwały na podstawie art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (jednolity tekst: Dz. U. z 1994 r., Nr 13, poz. 48) w sytuacji, gdy nie zachodzi potrzeba wyjaśnienia przepisów prawnych ponieważ stosowanie nie wywołuje wątpliwości w praktyce ani rozbieżności w orzecznictwie.

Sąd nie ma obowiązku ustalania z urzędu przyczyn unieważnienia odwołania od decyzji organu po terminie.

W sprawie o wypłatę świadczenia rehabilitacyjnego opinia biegłych dotycząca wyłączenia istnienia inwalidztwa jest niewystarczająca; konieczna jest natomiast opinia oceniająca istnienie przesłanek niezbędnych dla przyznania świadczenia rehabilitacyjnego (art. 20 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst:

Rzemieślnicy oraz osoby prowadzące na własny rachunek działalność gospodarczą są nie tylko ubezpieczonymi, lecz także płatnikami składek na ubezpieczenie społeczne i z tego ostatniego powodu ponoszą odpowiedzialność karną na podstawie art. 41 pkt 1 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz.U. z 1989 r. nr 25, poz. 137 z późn. zm.) za niedopełnienie

Przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym /Dz.U. nr 23 poz. 150/ i przepisy zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 11 października 1991 r. w sprawie kwalifikowania do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego oraz zasad korzystania ze świadczeń tych zakładów /M.P. nr 37 poz. 269/ nie przewidują rozstrzygania w drodze decyzji administracyjnej spraw

"Wyrażenie zgody" przez organy samorządu aptekarskiego w sprawie o udzielenie koncesji na prowadzenie apteki /art. 7 ust. 1 pkt 7 i art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich - Dz.U. nr 41 poz. 179/ nie jest decyzją w rozumieniu art. 104 par. 2 Kpa, ani też nie należy do postanowień, o których mowa w art. 196 par. 3 Kpa.

1. Uchwała zarządu gminy o przeznaczeniu określonego lokalu w budynku stanowiącym składniki mienia komunalnego na cele prowadzenia apteki przez określoną osobę z pominięciem żądań innej osoby , ubiegającej się o najem tego samego lokalu na te same cele nie rozstrzyga sprawy z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16

We wszystkich rodzajach świadczeń z zakresu ubezpieczenia społecznego, w tym również świadczeń przyznawanych w drodze wyjątku przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na podstawie decyzji uznaniowych przewidzianych w art. 65 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 267/, nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.