p o s t a n a w i a: odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

odmawia podjęcia uchwały.

Zestawienie przepisów art. 1 i art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943 ze zm.) z art. 41 ust. 1 tej ustawy oznacza, że obowiązek (uprawnienie) prowadzenia indywidualnej dokumentacji medycznej pacjenta przez lekarza wiąże się z wykonywaniem zawodu lekarza.

W zażaleniu na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej niedopuszczalne jest wskazanie wyższej wartości przedmiotu zaskarżenia niż w skardze.

p o s t a n a w i a: odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

Na podstawie językowej analizy obowiązującego ustawodawstwa karnego (w szerokim znaczeniu tego słowa), i to przy uwzględnieniu całego systemu obowiązującego w Polsce prawa, nie da się dokładnie ustalić, czy w art. 178a k.k. ustawodawca posłużył się pojęciem „środek odurzający” w znaczeniu szerokim czy wąskim. Konieczne jest wobec tego posłużenie się innymi metodami interpretacyjnymi, to jest wykładnią

1. Orzeczenie (Naczelnego Sądu Lekarskiego) w najmniejszym stopniu nie zakwestionowało wiadomości specjalnych (art. 193 § 1 k.p.k.) posiadanych przez A. K. z zakresu medycyny sądowej. Był on jedynie „specjalistą pierwszego stopnia”, co w świetle regulacji dotyczących zawodu lekarza nie uprawniało go do posługiwania się tytułem „specjalisty”. 2. O nowym fakcie bądź dowodzie wskazującym na to, że doszło

1. Uchwałę okręgowej rady pielęgniarek i położnych w sprawie obowiązku odbycia przeszkolenia po przerwie w wykonywaniu zawodu dłuższej niż pięć lat jako dotyczącą ustalenia standardów zawodowych i standardów kwalifikacji zawodowych pielęgniarek i położnych (art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych, Dz.U. Nr 41, poz. 178 ze zm.) Minister Zdrowia i