1. Sprawa o wysokość emerytury nie jest sprawą o emeryturę, nawet gdy odwołanie wniesiono od decyzji przyznającej emeryturę. 2. Sprawa o rekompensatę nie jest sprawą o kapitał początkowy, tylko o "odszkodowanie" zwiększające wysokość emerytury ze względu na wartość liczoną podobnie do kapitału początkowego, co uzasadnia stwierdzenie, że o dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje różnica w wysokości

Jedynie wykonywanie stałej pracy w gospodarstwie rolnym, w którym osoba zainteresowana zamieszkuje lub ma możliwość codziennego wykonywania prac związanych z prowadzoną działalnością rolniczą, w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, pozwala na przyjęcie ziszczenia się przesłanek z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

Decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ustalająca wysokość składek na ubezpieczenie zdrowotne wydana w oparciu o art. 109 ust. 2 tej ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r. poz. 1510 ze zm.) nie jest decyzją o ustalenie podlegania ubezpieczeniom zdrowotnemu, w związku z czym dopuszczalność skargi kasacyjnej

Nie jest dopuszczalne uwzględnianie do okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wymaganych do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym, innych równocześnie wykonywanych prac w ramach dobowej miary czasu pracy, które nie oddziaływały szkodliwie na organizm pracownika.

Obowiązek ubezpieczenia społecznego osoby prowadzącej działalność gospodarczą wynika z przepisów prawa i nie jest uzależniony od woli ubezpieczonego lub organu rentowego (art. 13 pkt 4 w związku z art. 6 ust. 1 pkt 5 i art. 12 ust. 1 oraz w związku z art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy systemowej. Natomiast ciężar dowodu istnienia rzeczywistej przerwy w prowadzeniu działalności gospodarczej (art. 6 k.c.) spoczywa

1. Nie jest wyłączone dopuszczenie przez sąd z urzędu - na podstawie art. 232 zdanie drugie k.p.c. - dowodu, który ma na celu ustalenie niezdolności do pracy jako przesłanki prawa do renty. Sąd rozstrzygający sprawę ma obowiązek ustalenia stanu faktycznego niezbędnego do zastosowania normy prawa materialnego, musi zatem mieć możliwość uzupełnienia materiału dowodowego o niezbędne fakty. Za taki należy

Strony określonego kontraktu mogą samodzielnie ustalić zasady wzajemnych rozliczeń przez uznanie kilku udzielonych świadczeń za jedno świadczenie, wprowadzenie minimalnego okresu hospitalizacji lub sumowanie świadczeń w trakcie kilku hospitalizacji w określonym terminie, to ocena zgodności tych postanowień z prawem i zasadami współżycia społecznego, nie może być oderwana od treści całej umowy; musi

Ani wcześniejszy, choćby długotrwały, stan niezdolności do pracy i korzystanie z tego tytułu z prawa do renty, ani zaawansowany aktualnie wiek ubezpieczonego, ani trudności w znalezieniu zatrudnienia na rynku pracy, nie wykluczają negatywnego zweryfikowania uprawnień rentowych ubezpieczonego (art. 107 ustawy emerytalnej), w szczególności w żadnym razie nie uzasadniają ustalenia dalszego prawa do renty

Zdiagnozowana, nieleczona choroba psychiczna wymagająca przymusowego leczenia zniekształca obraz rzeczywistości, znacząco utrudniając możliwość konstruktywnego podjęcia obrony swoich racji w postępowaniu, a ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika powinno być regułą, także przed wejściem w życie ustawy nowelizującej z dnia 24 listopada 2017 r. Nie można wykluczyć, że udział profesjonalnego pełnomocnika

Dla spełnienia wymagania wykonywania pracy w szczególnych warunkach - dla celów emerytalnych - istotne jest, czy taka praca była przez pracownika faktycznie wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przewidzianym dla stanowiska, na którym takie warunki występowały, przy czym dla oceny, czy pracownik pracował w szczególnych warunkach, nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie powinien być traktowany z nadmiernym rygoryzmem - w tym znaczeniu, że niejako automatycznie prowadzi do wyłączenia z ubezpieczenia, bez względu na okoliczności. Przepis ten nie wymaga, aby dany przypadek był wyjątkowy i szczególnie uzasadniony, a przez przypadek uzasadniony rozumieć należy taki, który obiektywnie usprawiedliwia

W świetle art. 49 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych nie ma podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze nie może być kwalifikowany jako okres pracy w warunkach szczególnych lub pracy o szczególnym charakterze w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów.