Tworzenie sztucznych warunków w celu uzyskania korzyści z systemu wsparcia unijnego jest niedopuszczalne; skarga kasacyjna dotycząca odmowy płatności ekologicznych jest niezasadna, jeśli brak skutecznego wykazania błędów proceduralnych na wynik.

NSA oddala skargę kasacyjną A. B. jako bezzasadną, potwierdzając prawidłowość oceny WSA oraz ARiMR w zakresie nienależnie pobranych płatności z funduszy unijnych z tytułu programu rolno-środowiskowego.

W sprawie dotyczącej klasyfikacji taryfowej towarów, brak uzasadnienia zarzutów naruszenia prawa materialnego w skardze kasacyjnej uniemożliwia sądowi skuteczne jej rozpatrzenie, co skutkuje jej oddaleniem.

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje stanowisko, że stworzenie sztucznych warunków dla uzyskania płatności bezpośrednich stanowi naruszenie prawodawstwa rolnego, a środki uzyskane w ten sposób są nienależnie pobrane.

Skarga kasacyjna wniesiona przez Ł. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie została oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarżący nienależnie pobrał płatności na obszary z ograniczeniami, tworząc sztuczne warunki dla uzyskania finansowania, wbrew celom wsparcia.

Nieprawidłowość ma charakter powtarzający się, jeżeli podmiot czerpie korzyści ekonomiczne z całości podobnych operacji naruszających przepisy unijne. Bieg przedawnienia rozpoczyna się z chwilą ostatniego zdarzenia – ustania nieprawidłowości lub wystąpienia szkody.

Leasing to jedna z najpopularniejszych form finansowania inwestycji wśród przedsiębiorców w Polsce. Umożliwia korzystanie z różnorodnych środków trwałych – od samochodów po specjalistyczne maszyny – bez konieczności ich natychmiastowego zakupu. Oprócz zalet praktycznych leasing niesie ze sobą również istotne konsekwencje podatkowe, które zostaną omówione w niniejszym artykule.

Zaskarżenie decyzji o nałożeniu kary za nieterminowe zgłoszenie zbycia pojazdu jest nieuzasadnione. Zawiadomienie o zbyciu pojazdu, pomimo profesjonalnej działalności strony, nie stanowiło znikomych naruszeń prawa, co uzasadniało wymierzenie minimalnej kary administracyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach i oddalił skargę, uznając, że naruszenie obowiązku zgłoszenia nabycia pojazdu nie było znikome, a kara pieniężna została nałożona prawidłowo.

Naczelny Sąd Administracyjny słusznie przyjął, że naruszenie art. 78 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym przez przedsiębiorcę nie jest znikomym, zaś czas reakcji organu nie wpływa na ocenę potrzeby nałożenia kary za nieterminowe zgłoszenie nabycia pojazdu.

Przedstawiciel bezpośredni może być uznany za dłużnika solidarnego, gdy dostarczył nieprawdziwe dane w zgłoszeniu celnym, a organ celny słusznie może badać wiarygodność zadeklarowanej wartości towaru, stosując metody wartości podobnych towarów.

Przedstawiciel bezpośredni, działający na rzecz importera, może być uznany za dłużnika solidarnie odpowiadającego za dług celny, jeżeli wiedział lub powinien był wiedzieć o nieprawidłowościach w deklarowanej wartości celnej towarów. Weryfikacja wartości celnej może opierać się na metodzie wartości towarów podobnych.

Metoda określenia wartości celnej towaru jako towaru podobnego przez organ celny jest dopuszczalna, a przedstawiciel bezpośredni może być uznany za dłużnika solidarnego, gdy zgłoszenie celne oparte jest na wątpliwych danych.

Dla przedsiębiorcy zajmującego się handlem pojazdami zaniechanie zgłoszenia ich nabycia w wymaganym terminie nie stanowi znikomego naruszenia prawa, a nałożona kara pieniężna, mimo najniższej przewidzianej ustawowo wysokości, była uzasadniona.