Dla unieważnienia zgłoszenia celnego wywozowego konieczne jest, aby zgłaszający przedłożył wiarygodne dowody potwierdzające, że towar opuścił obszar celny UE. Względem takich dowodów wymaga się jednoznaczności, urzędowego potwierdzenia i zdolności do identyfikacji towaru zgodnie z procedurą wywozu.

NSA oddala skargę kasacyjną Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, stwierdzając, że w zakresie ustalenia pochodzenia towarów władze kraju importu muszą respektować weryfikacje organów kraju eksportu bez prawa do własnych ustaleń.

Podatnik, który po zakończeniu stażu lekarza-stażysty rozpoczął działalność gospodarczą i świadczy usługi na rzecz byłego pracodawcy, ma prawo do opodatkowania przychodów w formie ryczałtu, jeżeli zakres i charakter tych usług różnią się od czynności wykonywanych w ramach umowy o pracę.

Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do opodatkowania przychodów ze sprzedaży przestrzeni reklamowej stawką ryczałtu podatkowego przewidzianą dla przychodów z tytułu najmu i pokrewnych; zamiast tego, stosuje się stawkę ryczałtu w wysokości 8,5%, właściwą dla działalności usługowej według PKWiU 63.11.20.0.

Dowody potwierdzające wywóz towarów poza obszar celny UE, zgodnie z art. 335 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego, muszą umożliwiać jednoznaczną identyfikację towaru i nie mogą budzić wątpliwości co do ich autentyczności, aby uznać je za dostateczne w postępowaniu celnym.

Organ administracji celnej prawidłowo unieważnił zgłoszenie celne wywozowe z uwagi na niewystarczające dowody wywozu, które nie spełniały wymogów określonych w art. 335 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447.

NSA oddala skargę kasacyjną, stwierdzając, iż wyniki weryfikacji pochodzenia towarów przez władze cła kraju eksportu są wiążące dla organów importujących, chyba że postępowanie weryfikacyjne jest niezgodne z prawem międzynarodowym.

Organy celne kraju importu nie są uprawnione do ponownej pełnej weryfikacji preferencyjnych dowodów pochodzenia towarów, poza przypadkami ściśle określonymi w Konwencji, w tym przy istnieniu uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności dokumentów.

Dla uznania, że procedura wywozu towarów z UE została zakończona, zgłaszający musi przedstawić dowody pozwalające na jednoznaczną identyfikację towarów jako wywiezionych z obszaru celnego Unii Europejskiej. Dokumenty prywatne mogą stanowić takie dowody, jeśli spełniają wymogi wiarygodności i potwierdzają faktyczny wywóz.

Brak przedstawienia wiarygodnych dowodów przez zgłaszającego, potwierdzających opuszczenie przez towar obszaru celnego UE, uzasadnia unieważnienie zgłoszenia celnego wywozowego przez organ. Ocena dowodów leży w gestii organów celnych, które muszą być przekonane o ich wystarczalności.

Dokumenty prywatne bez urzędowego potwierdzenia nie mogą stanowić wystarczających dowodów potwierdzających wywóz towarów poza obszar celny UE. Niezachowanie wymogów wiarygodności dokumentów alternatywnych uniemożliwia stwierdzenie faktycznego wywozu. NSA oddalił skargę kasacyjną, uznając decyzję o unieważnieniu zgłoszenia celnego za zasadną.

Funkcjonariuszowi Służby Celnej, który na podstawie art. 165 ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej stał się funkcjonariuszem Służby Celno-Skarbowej pełniącym służbę w jednostkach Krajowej Administracji Skarbowej, a następnie przyjął propozycję zatrudnienia, o której mowa w art. 165 ust. 7 tej ustawy, określającą warunki zatrudnienia

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że dla potwierdzenia wywozu towaru poza obszar celny UE konieczne jest przedłożenie wiarygodnych dokumentów, które jednoznacznie potwierdzają taki fakt, a przedstawione dowody nie spełniały tego wymogu. Unieważnienie zgłoszenia celnego przez organ celny było uzasadnione.

Brak jednoznacznych, wiarygodnych dowodów potwierdzających wywóz towaru poza UE uzasadnia unieważnienie zgłoszenia celnego wywozowego.

Podatnikowi, który prowadzi działalność gospodarczą w nieruchomości o przeznaczeniu mieszanym, przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT proporcjonalnego do powierzchni wykorzystywanej gospodarczo, zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem formalnych wymogów dokumentacyjnych.

W przypadku braku wystarczających dowodów potwierdzających wywóz towaru z obszaru celnego UE, organ celny ma prawo unieważnienia zgłoszenia celnego, co potwierdza zgodność z art. 335 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego i odpowiednią ocenę materiału dowodowego przez organ władzy.

Wyznaczenie przez ministra kultury nowej organizacji do zbiorczego inkasowania opłat z tytułu publicznego odtwarzania utworów muzycznych nie spowodowało automatycznie uchylenia umów licencyjnych zawartych z organizacjami uprawnionymi uprzednio do egzekwowania tych środków. Do takich wniosków doszedł Sąd Okręgowy w Katowicach.