Klauzule przeliczeniowe zawarte w umowie kredytu indeksowanego do CHF są abuzywne (art. 3851 k.c.), co powoduje ich niewiążący charakter, a ich wyeliminowanie skutkuje upadkiem umowy w całości.
Niewykonanie obowiązku prawidłowego uzupełnienia zgłoszenia SENT przez przewoźnika kwalifikuje do nałożenia kary pieniężnej zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy SENT, a brak wykazania wyjątkowych okoliczności wyklucza odstąpienie od kary z uwagi na ważny interes publiczny.
NSA oddalił skargę kasacyjną w sprawie kary nałożonej za naruszenie przepisów SENT, potwierdzając, że poprawność danych zgłoszenia jest kluczowa niezależnie od skutków podatkowych i że uchylenia nałożonej kary nie uzasadniają ani interes publiczny, ani interes przewoźnika.
Brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wycofania nieruchomości oraz umów do majątku prywatnego oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem nieruchomości do majątku prywatnego.
Prawo zatrzymania (art. 496 k.c.) nie przysługuje stronie, która może potrącić wzajemne świadczenia pieniężne, w szczególności w kontekście nieważnych umów kredytowych z klauzulami abuzywnymi.
Dla skuteczności zmiany umowy zawartej w formie aktu notarialnego wymagana jest zachowanie tej samej formy notarialnej, a udowodnienie dokonania płatności ciąży na stronie, która tego dowodzi. Uchybienia w zakresie dowodzenia autentyczności podpisu mają kluczowe znaczenie i mogą stanowić podstawę do uchylenia wyroku i ponownego rozpoznania sprawy.
Opodatkowanie najmu prywatnego nieruchomości.
Możliwość zastosowania 8,5% stawki ryczałtu dla świadczonych usług sklasyfikowanych do grupowania PKWiU 74.90.20.0.
Przepisy dotyczące wymogów odległościowych elektrowni wiatrowych z art. 4 ust. 1 ustawy o inwestycjach nie są przepisami technicznymi wymagającymi notyfikacji Komisji Europejskiej, a ich ocena pod kątem marginalizacji użytkowania turbin oraz zgodności z celami krajowymi energetyki odnawialnej leży w kompetencji sądów krajowych i administracji publicznej.
Pojęcie "data udzielenia patentu" w art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 469/2009 oznacza publikację ogłoszenia o udzieleniu patentu, nie zaś doręczenie decyzji, co determinuje termin złożenia wniosku o dodatkowe prawo ochronne.
W przypadku umownego zniesienia współwłasności nieruchomości rolnej polegającego na przyznaniu własności nieruchomości rolnej jednemu ze współwłaścicieli lub przez jej podział w naturze między dotychczasowych współwłaścicieli dochodzi do nabycia nieruchomości rolnej w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 2569 ze
Możliwość zastosowania 8,5% stawki zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych dla usług sklasyfikowanych wg PKWiU 62.02.30.0.
Stwierdzenie abuzywności klauzul waloryzacyjnych w umowie kredytu hipotecznego skutkuje nieważnością umowy, nawet jeśli konsument może dochodzić zwrotu świadczeń. Skarga kasacyjna banku została oddalona jako bezzasadna.
Podmiot urządzający gry hazardowe bez koncesji może ponosić odpowiedzialność zarówno na gruncie prawa administracyjnego, jak i karnego skarbowego, ponieważ sankcje te pełnią różne funkcje i nie naruszają zasady ne bis in idem.
Oddalenie skargi kasacyjnej dotyczącej unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy było uzasadnione. NSA uznał, że decyzja Urzędu Patentowego była prawidłowa, a zarzuty naruszenia prawa materialnego i proceduralnego w skardze kasacyjnej nie miały podstaw.
NSA oddalił skargę kasacyjną jako niezasadną, uznając właściwe uchylenie decyzji Urzędu Patentowego przez WSA z uwagi na naruszenie przepisów postępowania; ocena renomy znaków pozostaje w kompetencji Urzędu.
Kara pieniężna za błędne dane dotyczące kategorii pojazdu nie podlega odstąpieniu pod art. 189f k.p.a., gdyż jest deliktem jednoczynowym. Organ prawidłowo utrzymał karę, odnosząc się do wielości naruszeń w ramach jednej kontroli jako do osobnych deliktów skutkowych.
Zgłoszenie oznaczenia "NOMIGREN" dla towarów w klasie 5 wykazuje cechy opisowe, co w świetle art. 129(1) ust. 1 pkt 2 i 3 p.w.p. skutkuje brakiem zdolności odróżniającej i uzasadnia odmowę rejestracji znaku towarowego dla wskazanych towarów.