Na tle ustawy o systemie monitorowania przewozu towarów, zgłoszenie towaru jako odpadu w systemie SENT zobowiązuje przewoźnika do spełnienia związanych z tym obowiązków, a ich naruszenie skutkuje nałożeniem sankcji administracyjnych niezależnie od sytuacji gospodarczej przewoźnika.

Niezasadne jest uznanie zgłoszenia transportu odpadów w systemie SENT za omyłkowe, a brak aktualnych danych geolokalizacyjnych przewożonego towaru skutkuje administracyjną odpowiedzialnością przewoźnika, niezależnie od przesłanek zawinienia.

Skarga kasacyjna została oddalona jako nieuzasadniona, gdyż skarżąca nie wykazała naruszenia przepisów prawa przez WSA czy organ. Sporny wzór przemysłowy spełniał przesłanki nowości w chwili zgłoszenia i brak było podstaw prawnych do unieważnienia prawa z jego rejestracji.

MF udzielił odpowiedzi na pytania poselskie dotyczące fundacji rodzinnych. MF wyjaśnił m.in., że przy obliczaniu limitu 50 mln euro obligującego do prowadzenia i wysyłania ksiąg podatkowych elektronicznie (JPK_CIT), fundacje rodzinne powinny uwzględniać także przychody zwolnione z CIT na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 updop.

Pojedyncze zabezpieczenie przewożonych towarów niebezpiecznych poprzez mocowanie pasami spinającymi na zasadzie "sznurowadła" bez solidnego unieruchomienia ich w pojeździe stanowi niewystarczający środek zapobiegający przemieszczaniu się ładunku w rozumieniu umowy ADR i uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.

Przychody z udostępniania powierzchni reklamowej w aplikacjach mobilnych podlegają zryczałtowanemu opodatkowaniu jako działalność wynajmu według stawki 12,5% dla przychodów powyżej 100 000 zł, a nie jako działalność usługowa z niższą stawką 8,5%.

Usługi sklasyfikowane pod numerem PKWiU 70.22.20.0 mogą być opodatkowane 8,5% ryczałtem w zakresie, w jakim nie stanowią doradztwa związanego z zarządzaniem; zastosowanie ryczałtu wymaga spełnienia formalnych wymogów ustawowych i odpowiedniej klasyfikacji usługi.

Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za naruszenia prawa związane z manipulacją tachografu, które skutkują nieprawidłowym rejestrowaniem czasu pracy kierowcy oraz naruszeniem warunków przewozu drogowego; nałożone kary są zgodne z przepisami ustawy o transporcie drogowym.

Orzeczenie decyzji administracyjnej o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami, bez sprecyzowania czasu jej obowiązywania w rozstrzygnięciu, stanowi rażące naruszenie prawa materialnego, uzasadniające stwierdzenie jej nieważności (art. 182 § 2 k.k.w.).

Zatwierdzenie projektu czasowej organizacji ruchu drogowego w związku z remontem drogi jest zgodne z przepisami prawa, jeśli uwzględnia charakterystykę drogi oraz potrzeby społeczności lokalnej, a kontrola sądu administracyjnego nie wykazała ich niewłaściwego zastosowania.

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, utrzymujący w mocy decyzję o nałożeniu kary pieniężnej zgodnej z przepisami ustawy o transporcie drogowym, pozostaje prawidłowy. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarżący przedsiębiorca nie miał wpływu na przypisane mu naruszenia, co nie uwalnia go od odpowiedzialności.

Postanowienia umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej (JPY), odwołujące się do bankowej tabeli kursów ustalanej jednostronnie przez bank bez wskazania obiektywnych i sprawdzalnych kryteriów, stanowią niedozwolone klauzule umowne w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c.; wyeliminowanie takich klauzul prowadzi do nieważności całej umowy, jeżeli konsument – mający pełną świadomość konsekwencji – domaga się

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną J.S., uznając, że brak skutecznego zawiadomienia o kontroli nie został potwierdzony, a kontrola została uniemożliwiona przez beneficjenta, co uzasadniało decyzję organu o nieprzyznaniu płatności.

Decyzję o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami uznaje się za prawidłowo doręczoną z zachowaniem domniemania prawdziwości urzędowych dokumentów potwierdzających doręczenie. Przesłanki do przywrócenia uchybionego terminu oraz wznowienia postępowania nie zostały wykazane.

Zwrot zatrzymanego prawa jazdy, którego zatrzymanie przekroczyło rok, wymaga przeprowadzenia kontrolnego sprawdzenia kwalifikacji, niezależnie od podstawy zatrzymania oraz nieprzerwanego upływu czasu zatrzymania.

Oddalenie skargi kasacyjnej Przewodniczącego KRRiT z powodu braku należytego wyjaśnienia stanu faktycznego przez organ oraz niewystarczającego uzasadnienia decyzji umarzającej postępowanie w sprawie przedłużenia koncesji.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przedsiębiorca wykonujący przewóz drogowy nie jest zwolniony z odpowiedzialności jedynie przez brak bezpośredniego wpływu na kierowcę. Skuteczna obrona wymaga wykazania realnego nadzoru oraz organizacyjnej dyscypliny, zgodnie z art. 92b i 92c ustawy o transporcie drogowym.

Skarga kasacyjna wniesiona przez skarżącego zostaje oddalona z uwagi na brak naruszenia prawa materialnego ani procesowego przez organy administracyjne i sądy. Weryfikacja płatności oraz powierzchni gruntów była prawidłowa, a skarżącemu zapewniono możliwość udziału w oględzinach.

Wniosek o przywrócenie terminu wniesiony na podstawie art. 15zzzzzn(2) ustawy COVID-19 podlega ocenie według przesłanek przywrócenia terminu zawartych w art. 58 k.p.a., wymagających uprawdopodobnienia braku winy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje braku podstaw prawnych do uwzględnienia skargi kasacyjnej w sprawie zatrzymania prawa jazdy, oddalając skargę kasacyjną P. S. jako niezasadną z uwagi na brak naruszenia przepisów proceduralnych oraz zasadności argumentów prawnych podniesionych w skardze.

Termin na złożenie wniosku o udzielenie koncesji, określony w art. 35a ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji, ma charakter materialnoprawny, nie podlega przywróceniu, co wyklucza możliwość wniesienia o jego przywrócenie po jego upływie.