Postanowienia umowy kredytu indeksowanego do CHF, kształtujące jednostronnie i abuzywnie koszty zobowiązania kredytobiorcy, prowadzą do nieważności umowy, gdy ich eliminacja nie pozwala na utrzymanie zamierzonego charakteru umowy.

Wyeliminowanie z umowy kredytu hipotecznego klauzul indeksacyjnych abuzywnych prowadzi do jej nieważności, co uprawnia konsumentów do żądania zwrotu nienależnie uiszczonych świadczeń na rzecz banku, niezależnie od statusu umowy po usunięciu klauzul niedozwolonych.

Stwierdzenie nieważności umowy kredytu denominowanego w CHF zawiera abuzywne postanowienia dotyczące ustalania kursów walut. Klauzule te, nieuzgodnione indywidualnie z konsumentem, naruszają dobrosąsiedzkie zasady kontraktowe i są niewiążące, co skutkuje obowiązkiem zwrotu świadczeń wpłaconych na ich podstawie.

Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytów denominowanych lub indeksowanych do waluty obcej, które nie są jasno i jednoznacznie sformułowane, skutkują nieważnością umowy ex tunc. Umowa nie może być utrzymana bez abuzywnych klauzul. Stwierdzona nieważność umowy uzasadnia wzajemny zwrot świadczeń.

Określenie wysokości wynagrodzenia prezesa spółki z o.o. oraz pozostałych członków zarządu zależy przede wszystkim od tego, jak kadrę zarządzającą chcą wynagradzać wspólnicy spółki. Tylko w spółkach, w których działalność są zaangażowane środki publiczne – samorządów i Skarbu Państwa, wysokość wynagrodzeń członków zarządu jest objęta ograniczeniem wynikającym wprost z przepisów prawa. W pozostałych

Art. 21 ust. 2 ustawy SENT wymaga ustalenia wartości brutto towaru zgłoszonego i przewożonego; brak fizycznej obecności towaru zgłoszonego nie uzasadnia przyjęcia jego wartości jako 0. Kara pieniężna musi być obliczana jako 46% rzeczywistej różnicy wartości obu towarów.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną J.J., potwierdzając, że wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem niespełniającym wymogów konstrukcyjnych uzasadnia nałożenie kary pieniężnej na podstawie art. 92a ust. 1 i 6 u.t.d.

Przewoźnik, który nie przedstawi środka transportu do kontroli zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy SENT, może zostać ukarany karą pieniężną, przy czym odmowa odstąpienia od kary wymaga wykazania braku ważnego interesu publicznego. Automatyczność zgłoszeń SENT uzasadnia przesyłkę numeru referencyjnego i wezwania.

W uzasadnionym wypadku ujawnienia naruszeń z lp. 1.5 i lp. 2.11 załącznika nr 3 do Ustawy o Transporcie Drogowym, przewoźnik jest obowiązany zgłosić pojazd do licencji, a naruszenia te podlegają niezależnemu ukaraniu.

Naruszenie obowiązku podania prawidłowego numeru rejestracyjnego w zgłoszeniu SENT uzasadnia nałożenie kary, a odstąpienie od niej wymaga uzasadnionych przesłanek interesu publicznego lub przewoźnika.

Skarga kasacyjna M. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego o nałożeniu kary pieniężnej za przewóz bez zezwolenia jest bezzasadna; działalność skarżącego spełniała kryteria działalności gospodarczej w transporcie drogowym.

Regulowanie po Przekształceniu przez Spółkę Zobowiązań wobec kontrahentów nie będzie skutkowało powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawcy, podlegającego opodatkowaniu PIT ani obowiązkiem korygowania rozpoznanych przed Przekształceniem przez Wnioskodawcę kosztów uzyskania przychodów.

Ustalenie obowiązku zadeklarowania dochodu z działalności gospodarczej jako przedsiębiorca ukraiński, jeżeli pozostawał rezydentem podatkowym Ukrainy, dodatkowo też zamknął działalność gospodarczą przed upływem 6 miesięcy jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wycofania nieruchomości oraz umów do majątku prywatnego oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem nieruchomości do majątku prywatnego.

Niewykonanie obowiązku prawidłowego uzupełnienia zgłoszenia SENT przez przewoźnika kwalifikuje do nałożenia kary pieniężnej zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy SENT, a brak wykazania wyjątkowych okoliczności wyklucza odstąpienie od kary z uwagi na ważny interes publiczny.

NSA oddalił skargę kasacyjną w sprawie kary nałożonej za naruszenie przepisów SENT, potwierdzając, że poprawność danych zgłoszenia jest kluczowa niezależnie od skutków podatkowych i że uchylenia nałożonej kary nie uzasadniają ani interes publiczny, ani interes przewoźnika.