Skarżący, jako podmiot odbierający gaz LPG objęty systemem SENT, nie wypełnił obowiązku uzupełnienia zgłoszenia o wymagane dane, co uzasadniało nałożenie na niego kary pieniężnej niezależnie od braku negatywnych skutków dla obrotu towarowego.
Na skutek naruszenia obowiązku uzupełnienia zgłoszenia SENT w ramach systemu monitorowania drogowego, Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za prawidłowe nałożenie na podmiot odbierający kary pieniężnej, w sytuacji braku formalnie wykazanych awarii systemu oraz podstaw do zastosowania instytucji odstąpienia od kary.
W postępowaniu podatkowym obowiązuje zasada, że niedające się usunąć wątpliwości są rozstrzygane na korzyść podatnika (zasada in dubio pro tributario). Jak podkreślił MF, zasada ta odnosi się wyłącznie do wątpliwości powstałych na tle interpretacji obowiązujących przepisów i może być zastosowana tylko wówczas, gdy żadna z możliwych wykładni (językowa, systemowa, funkcjonalna) nie rozwiązuje problemu
Warunki stworzone przez L. Sp. z o.o. oraz podmioty powiązane w celu uzyskania płatności dla obszarów z ograniczeniami zostały uznane za sztuczne, co stanowiło podstawę do odmowy przyznania tych płatności zgodnie z art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013."
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że brak możliwości wydania zaświadczenia potwierdzającego pełnienie służby w warunkach specjalnych wynika z braku danych w prowadzonej ewidencji organu; zaświadczenie musi bazować na istniejącej dokumentacji, a wątpliwości co do faktów wykluczają jego wydanie.
Klauzule waloryzacyjne kredytu, które nie zapewniają jasności co do sposobu ustalania kursu waluty, stanowią niedozwolone postanowienia umowne i skutkują nieważnością umowy, jeśli ich eliminacja deformuje jej istotę.
Skarga kasacyjna podmiotu gospodarczego została oddalona, gdyż jego działania polegały na tworzeniu sztucznych warunków dla uzyskania zwiększonych płatności rolniczych, co jest sprzeczne z celami wspólnej polityki rolnej Unii Europejskiej, co skutkuje odmową przyznania wnioskowanych płatności.
Skarga kasacyjna została oddalona, gdyż spółka J. sp. z o.o. wraz z powiązanymi podmiotami stwarzała sztuczne warunki dla uzyskania płatności, nieprzewidziane w celach wspólnej polityki rolnej UE, co uzasadniało odmowę przyznania wnioskowanych płatności. Wnioskodawcy byli traktowani jako kontrolowani przez S. T. i J. G. w ramach jednego organizmu gospodarczego.
Działania przedsiębiorstwa polegające na sztucznym tworzeniu warunków w celu obejścia limitów płatności w ramach wsparcia bezpośredniego, sprzeciwiają się przepisom art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, a skarga kasacyjna przeciwko odmowie przyznania płatności jest niezasadna.
Podatnik ma prawo do wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z działalności gospodarczej, nawet jeśli świadczy analogiczne usługi na rzecz innego podmiotu z tej samej grupy kapitałowej, z którym nie był związany stosunkiem pracy w roku poprzedzającym.
Próba uzyskania płatności poprzez sztuczne kreowanie okoliczności, w którym to przypadku podmiot gospodarczy działa jako jeden organizm z intencją obejścia przepisów, nie stanowi działania zgodnego z prawem, co uzasadnia odmowę przyznania wsparcia.
Podmiot działający na obszarze objętym płatnościami unijnymi, który sztucznie multiplikuje struktury gospodarcze dla zwiększenia wsparcia rolniczego, działa wbrew celom wspólnej polityki rolnej. Działania zmierzające do obejścia limitów płatności, mające na celu uzyskanie nienależnych korzyści finansowych, są niedopuszczalne.
Podatnik, świadczący usługi na rzecz byłego pracodawcy, może zachować opodatkowanie ryczałtem, jeśli zakres wykonywanych czynności nie pokrywa się z tymi realizowanymi wcześniej w ramach stosunku pracy.
Przychody z usług zarządzania strategicznego sklasyfikowanych w PKWiU 70.22.30.0 mogą być opodatkowane ryczałtem wg stawki 8,5% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, o ile nie zachodzą wyłączenia przewidziane w ustawie.
Usługi sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU: 70.22.20.0, 74.90.19.0 i 82.19.13.0, niebędące usługami doradztwa związanego z zarządzaniem, mogą być opodatkowane ryczałtem według stawki 8,5% zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a u.z.p.d.
Naczelny Sąd Administracyjny utrzymuje, że tworzenie sztucznych warunków przez spółki powiązane w celu uzyskania dopłat rolnych jest sprzeczne z art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 i należy traktować je jako jedno gospodarstwo, co uniemożliwia przyznanie płatności.
Skarżąca spółka sztucznie stworzyła warunki uzyskania płatności, co naruszyło zasady prawa wspólnotowego oraz systemów wsparcia bezpośredniego, uzasadniając odmowę przyznania płatności na gruncie art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.
Skarżąca spółka, T. Sp. z o.o., wraz z powiązanymi podmiotami, sztucznie stworzyła warunki do uzyskania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych, co skutkowało odmową ich przyznania na mocy art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.
Naczelny Sąd Administracyjny uchyla zaskarżony wyrok WSA z uwagi na sprzeczności w uzasadnieniu i sentencji oraz przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, nakazując przemyślane rozstrzygnięcie zakresie ochrony tajemnicy przedsiębiorcy wobec udostępnienia informacji publicznej.
Eliminacja abuzywnych klauzul przeliczeniowych z umowy kredytu indeksowanego uniemożliwia jej dalsze obowiązywanie, gdyż nie ma możliwości ich zastąpienia innymi mechanizmami określenia kursu waluty, co skutkuje nieważnością całej umowy w świetle uchwały SN z 25 kwietnia 2024 r. (III CZP 25/22).
Działania mające na celu sztuczne tworzenie warunków do uzyskiwania korzyści unijnych, nawet bez wyłączności tego celu, są sprzeczne z celami wspólnej polityki rolnej (art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013), co wyłącza możliwość przyznania płatności rolniczych.
W przypadku przekształcenia jednoosobowej działalności w spółkę z o.o., spółce przekształconej przysługuje prawo rozliczenia kosztów poniesionych przez przedsiębiorcę przed przekształceniem oraz kontynuacja ujęcia przychodów zgodnie z zasadą sukcesji. Korekty przychodów i kosztów mogą być stosowane bieżąco pod warunkiem braku oczywistych błędów.
Skarga kasacyjna, w której kwestionowano odmowę przyznania płatności z tytułu obszarów z ograniczeniami naturalnymi, jest niezasadna. Sztuczne struktury powiązanych podmiotów celem obejścia przepisów były niezgodne z celami wspólnej polityki rolnej.