Sąd orzeka, iż przesłanie decyzji administracyjnej w formie skanu poprzez e-PUAP, nieopatrzonego podpisem elektronicznym, nie spełnia wymogów formalnych. Tym samym taka decyzja nie wchodzi do obrotu prawnego.

Wezwanie do przedstawienia środka transportu nie jest decyzją administracyjną i nie wymaga sformalizowanego doręczenia. Następuje poprzez system SENT i staje się skuteczne z chwilą nadania numeru referencyjnego. Kary związane są bezpośrednio z każdym zgłoszeniem SENT.

W przypadku naruszeń ustawy SENT, organy administracyjne winny omawiać przesłanki interesu publicznego, z uwzględnieniem proporcjonalności kary, jej prewencyjnego celu oraz całokształtu okoliczności sprawy, aby uniknąć nieproporcjonalnego nakładania sankcji.

Rozstrzygnięcie NSA: Przepis art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje zastosowania w postępowaniach dotyczących nałożenia kar pieniężnych na podstawie ustawy SENT. Skarga kasacyjna P. Sp. z o.o. została oddalona.

Obowiązek zwrotu bezpodstawnego wzbogacenia nie powstaje, gdy osoba trzecia otrzymała środki pieniężne zgodnie z umową, a następnie na polecenie uprawnionego przekazała je w całości innym podmiotom, nie uzyskując z tego tytułu żadnej korzyści majątkowej.

Ogłoszenie upadłości generalnego wykonawcy, wywołujące skutek w postaci postawienia jego zobowiązań w stan wymagalności na podstawie art. 91 ust. 1 Prawa upadłościowego, nie powoduje automatycznej wymagalności zobowiązań inwestora (zamawiającego) jako odpowiedzialnego solidarnie za zapłatę wynagrodzenia podwykonawcom na podstawie art. 6471 § 5 k.c.

Sąd Najwyższy orzekł o oddaleniu skargi kasacyjnej J.P. z uwagi na bezzasadność roszczeń dotyczących odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkody w mieniu zatrzymanym w ramach dochodzenia karnego, uznając zarzuty przedawnienia oraz legalność czynności władczych realizowanych przez organy publiczne.

Nieuzasadnione stosowanie automatyzmu w nakładaniu kar pieniężnych za drobne błędy formalne w zgłoszeniach SENT, które nie stanowią zagrożenia interesu Skarbu Państwa, jest sprzeczne z interesem publicznym oraz zasadą proporcjonalności.

NSA utrzymuje orzeczenie WSA uchylające decyzje administracyjne z powodu błędnej wykładni pojęcia 'interes publiczny'. Decyzje nałożenia kary pieniężnej wymagają indywidualnej oceny okoliczności sprawy zgodnie z zasadą proporcjonalności.

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot sporu jest określony treścią decyzji organu rentowego i zakresem wniesionego od niej odwołania. W sprawie, w której przedmiotem zaskarżonej decyzji organu rentowego jest wyłącznie kwestia podlegania danej osoby tytułowi ubezpieczenia społecznego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, sąd ubezpieczeń społecznych nie może orzec o wysokości

Przychód Fundacji Rodzinnej z tytułu wynajmu nieruchomości Fundatorowi na cele mieszkalne będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 updop. Wynajmowanie nieruchomości mieszkalnej przez Fundację rodzinną jej beneficjentowi nie będzie stanowić świadczenia w postaci ukrytych zysków, o których mowa w art. 24q ust. 1 pkt 3 updop.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w razie problemów technicznych uniemożliwiających doręczenie decyzji elektronicznej, możliwe jest jej doręczenie w formie wydruku zawierającego informację o podpisie elektronicznym, bez potrzeby podpisu własnoręcznego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że karanie za nieprzestrzeganie obowiązków SENT jest zgodne z prawem, a wezwania do kontroli wysyłane przez system SENT są wiążące dla użytkownika zgłoszenia.

Opóźniony transport medyczny noworodka z ciężkim stanem klinicznym do ośrodka o wyższej referencyjności, wymagający leczenia specjalistycznego, może skutkować przypisaniem odpowiedzialności cywilnej za szkody zdrowotne placówce medycznej, jeżeli przyczynowość oraz nieodwracalne skutki są na wysokim poziomie prawdopodobieństwa.

Skarga kasacyjna Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie zostaje oddalona, a decyzja o uchyleniu kar pieniężnych potwierdzona. Należy przeprowadzić wnikliwą analizę proporcjonalności kary i interesu publicznego.

Przewoźnik, który przed rozpoczęciem przewozu towaru nie dokonał zgłoszenia do systemu SENT i nie uzyskał numeru referencyjnego, odpowiada na mocy art. 22 ust. 1 ustawy SENT karą pieniężną, którą nakłada się niezależnie od późniejszego zgłoszenia. Brak świadomości obowiązków wynikających z ustawy nie wyłącza odpowiedzialności administracyjnej.