NSA orzekł, iż art. 13 ust. 1 ustawy przekształceniowej dopuszcza przekształcenie użytkowania wieczystego na własność, gdy zmiana użytkowania budynku na mieszkalny i jego oddanie do użytkowania nastąpi po 1 stycznia 2019 r., w ramach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Odpowiedzialność administracyjna posiadacza samoistnego lokalu za obecność i eksploatację niezarejestrowanych automatów do gier jest obiektywna i niezależna od okoliczności faktycznych związanych z podnajmem części lokalu oraz świadomości zarządu spółki.

Dokonanie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością wypłaty na rzecz Wnioskodawcy po przekształceniu, zysków wypracowanych przed przekształceniem i opodatkowane podatkiem PIT, w drodze zaistnienia zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będzie dla Wnioskodawcą czynnością prawną neutralną podatkowo na gruncie ustawy o PIT.

Przetwarzanie danych osobowych w celach oceny zdolności kredytowej jest legalne, ale dalsze przechowywanie danych po osiągnięciu celu oceny kredytowej bez zawarcia umowy kredytowej wymaga prawnie uzasadnionego interesu, którego brak uniemożliwia dalsze przetwarzanie danych zgodnie z RODO.

Posiadanie licencji na krajowy transport drogowy nie uprawnia wykonującego do ignorowania przepisów dotyczących przewozów okazjonalnych, w tym wymogów konstrukcyjnych pojazdów. Ograniczenia te są zgodne z prawem i nie naruszają konstytucyjnych zasad równości oraz wolności prowadzenia działalności gospodarczej. Skarga kasacyjna oddalona.

Przewóz okazjonalny samochodem osobowym niespełniającym kryterium konstrukcyjnego podlega ograniczeniom wynikającym z art. 18 ust. 4b ustawy o transporcie drogowym. Posiadanie licencji na krajowy transport drogowy osób samochodem osobowym nie wyklucza konieczności spełnienia wymogów przewozu okazjonalnego.

W transporcie materiałów zakwalifikowanych jako odpady przewoźnik zobowiązany jest do posiadania odpowiedniej dokumentacji przewozowej, zgodnie z przepisami ustawy o odpadach. Brak dokumentu skutkuje nałożeniem kary administracyjnej zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.

Decyzja administracyjna doręczona pełnomocnikowi przed poinformowaniem organu o cofnięciu pełnomocnictwa jest skuteczna, a odwołanie wniesione po tym terminie jest spóźnione. NSA nakazał rozpatrzenie, czy były przesłanki do przywrócenia terminu.

Uprawniony, któremu zarzucono niewykazanie rzeczywistego i ciągłego używania znaku towarowego przez 5 lat, musi przedstawić odpowiednie dowody potwierdzające to używanie. Brak pełnych danych dotyczących klientów i charakteru sprzedaży skutkować będzie uznaniem, że znak nie był realnie używany.

Kierujący pojazdem ciężarowym jest zobowiązany do posługiwania się prawidłowym urządzeniem viaBox przypisanym do aktualnego numeru rejestracyjnego pojazdu w celu uiszczenia opłat elektronicznych za przejazdy po drogach krajowych, a brak spełnienia tego warunku skutkuje nałożeniem sankcji prawnych.

Decyzje administracyjne nakładające obowiązki, mimo upływu terminu wykonania tych obowiązków, mogą podlegać weryfikacji w trybie art. 155 k.p.a., jeśli istota zobowiązania pozostaje niezmieniona. Upływ terminu stanowi przesłankę ewentualną, lecz nie podważa prawnego bytu nałożonego zobowiązania.

Okoliczności wskazujące na zaniechanie zarządzającego transportem w zakresie obowiązku przeprowadzenia badań technicznych pojazdów nie mogą być uznane za sytuacje wyjątkowe, uzasadniające wyłączenie odpowiedzialności na podstawie art. 92c ust. 1 u.t.d. (orzeczenie NSA z dnia 13 lutego 2025 r.).

Posiadanie licencji na krajowy transport drogowy osób samochodem osobowym nie uprawnia do wykonywania przewozu okazjonalnego bez spełnienia dodatkowych wymogów konstrukcyjnych przewidzianych przez Ustawę o Transporcie Drogowym.

Korzystanie z urządzenia viaBox przypisanego do innego numeru rejestracyjnego niż aktualnie wymagany stanowi naruszenie przepisów dotyczących opłat elektronicznych i uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, pomimo uprzedniego zamknięcia starego konta urządzenia.

Skarga kasacyjna została oddalona; Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zgodne z prawem nałożenie kary pieniężnej za przejazd pojazdem bez uiszczenia opłaty elektronicznej, potwierdzając prawidłowość rozstrzygnięć organu I instancji i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.