O rażącym naruszeniu prawa w kontekście art. 156 § 1 pkt 2 kpa można mówić jedynie wtedy, gdy decyzja administracyjna jest nie do pogodzenia z zasadą praworządności i zaufania obywatela do działań organu, a jej wadliwość ma większą wagę niż stabilność ostatecznej decyzji administracyjnej.

O rażącym naruszeniu prawa na gruncie art. 156 § 1 pkt 2 kpa można mówić dopiero wtedy, gdy naruszenie prowadzi do stanu istotnie niezgodnego z prawem, którego funkcjonowanie w obrocie prawnym byłoby nie do pogodzenia z zasadą praworządności i zaufania obywatela do działań organu.

Wprowadzenie obszaru ograniczonego użytkowania, które uzasadnia ograniczenie korzystania z nieruchomości, zobowiązuje do wypłaty odszkodowania za zmniejszenie wartości nieruchomości oraz za planowane koszty zapewnienia jej odpowiedniej izolacyjności akustycznej, niezależnie od ich rzeczywistego poniesienia.

Nałożenie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy SENT jest uzasadnione, jeżeli przewoźnik nie spełnia obowiązku przekazywania aktualnych danych geolokalizacyjnych. Klauzula interesu publicznego nie może być stosowana dowolnie i wymaga spełnienia określonych przesłanek ściśle związanych z celami ustawy.

Zawieranie z pracownikiem kolejnych umów o pracę na czas określony na łączny okres przekraczający 8 lat, przy braku obiektywnego uzasadnienia dla zastosowania terminowych umów, stanowi nadużycie prawa przez pracodawcę (art. 8 k.p.) i jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 58 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.). Skutkuje to nieważnością postanowienia o terminowym charakterze umowy i