Odpłatne zbycie nieruchomości mieszkalnej przez Wnioskodawcę, nabytej w 2019 roku i wykorzystywanej do celów prywatnych, nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, o ile sprzedaż nastąpi po upływie wymagalnego pięcioletniego okresu od nabycia, nie będąc jednocześnie przedmiotem działalności gospodarczej.

Sąd podtrzymuje decyzję administracyjną o odmowie przyznania dopłat bezpośrednich z uwagi na ustalenie istnienia sztucznie stworzonych warunków do uzyskania płatności, co było sprzeczne z wynikającymi z odpowiednich przepisów celami wsparcia rolniczego.

Warunek legitymowania się tytułem prawnym do gruntu będącego własnością Skarbu Państwa, w celu uzyskania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej, jest zgodny z przepisami krajowymi i unijnymi oraz odpowiada wymogom proporcjonalności i równego traktowania.

Rozstrzygnięcie wskazuje, że wymóg posiadania tytułu prawnego do gruntu państwowego, jako przesłanka przyznania płatności, nie narusza prawa unijnego ani konstytucyjnego porządku prawnego i jest uzasadnionym warunkiem w ramach ustawy PROW.

Postanowienia umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej, które uprawniają bank do jednostronnego ustalania kursów walut bez wskazania obiektywnych reguł ich kształtowania, stanowią niedozwolone postanowienia umowne z uwagi na naruszenie testu transparentności. Wyeliminowanie takich postanowień, gdy odnoszą się one do świadczeń głównych stron, skutkuje nieważnością całej umowy z uwagi na niemożność

Dla przyznania płatności bezpośrednich do działek w ZWRSP wymagane jest posiadanie tytułu prawnego. Wymóg ten jest zgodny z prawem unijnym oraz Konstytucją RP, a jego celem jest zapobieganie bezprawnemu użytkowaniu gruntów.

Działania polegające na zgłaszaniu nieruchomości do płatności w celu wyłącznie pozyskania środków finansowych, bez rzeczywistego prowadzenia na nich działalności rolniczej, stanowią niedopuszczalne tworzenie sztucznych warunków do uzyskania wsparcia rolnego.

Posiadaczem gruntu w rozumieniu przepisów o płatnościach bezpośrednich jest osoba faktycznie użytkująca grunty rolniczo. Formalne posiadanie w ujęciu cywilnoprawnym nie uprawnia do wsparcia, które dedykowane jest rolnikom prowadzącym faktyczną działalność rolniczą na danej ziemi.

W kontekście przepisów dotyczących płatności obszarowych, fakt posiadania gruntów rolnych musi oznaczać ich faktyczne użytkowanie w produkcji rolnej. Samo prawo własności bez faktycznego użytkowania gruntów rolnych nie uprawnia do otrzymania płatności ONW.

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne a dostęp do programu komputerowego.

Wniesienie akcji do fundacji rodzinnej i ich natychmiastowa sprzedaż nie mogą być automatycznie uznane za unikanie opodatkowania – wynika z uchwały Rady ds. Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania.

Zasada proporcjonalności sankcji przewidziana w art. 9a dyrektywy 1999/62/WE wyklucza zryczałtowane kary pieniężne, gdy nie uwzględniają one indywidualnych okoliczności naruszenia. Sankcje muszą być dostosowane do wagi i charakteru naruszenia obowiązku uprzedniego uiszczenia opłaty za przejazd.

Sąd uznał za zasadną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie o nałożeniu kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach przez D.T. poza kasynem, stwierdzając, że wyznaczony przepisami termin na nałożenie kary nie uległ przedawnieniu, a skarżąca pełniła rolę urządzającego gry.

NSA uchylił wyrok WSA i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, z powodu niewystarczającej analizy prawnej legalności uchwały Rady Gminy w kontekście przynależności i charakteru wód objętych regulaminem oraz wynikających z tego uprawnień gminy.

Nałożenie kary pieniężnej za naruszenie obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej musi respektować zasadę proporcjonalności sankcji. Kara powinna uwzględniać wagę naruszenia oraz indywidualne okoliczności sprawy.

Nakładanie zryczałtowanej kary pieniężnej w wysokości 1500 zł za niezapłacenie opłaty elektronicznej na drogach krajowych, niezależnie od wagi naruszenia, jest sprzeczne z wymogiem proporcjonalności unijnej dyrektywy 1999/62/WE. NSA zaleca stosowanie art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a., umożliwiającego odstąpienie od karania, gdy naruszenie ma znikomą wagę.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny, badając status prawny wód zbiornika Brzóze Duże – Brzóze Małe jako śródlądowe wody powierzchniowe stojące, powinien przeprowadzić pełną kontrolę legalności zarządzenia Wójta Gminy Rzewnie dotyczącego amatorskiego połowu ryb, nie ograniczając się do oceny jego zgodności z zarzutami skargi.

Decyzja Naczelnego Sądu Administracyjnego o oddaleniu skargi kasacyjnej jest słuszna. Skarżąca ponosi odpowiedzialność jako urządzający gry hazardowe na automatach poza kasynem, a nie doszło do przedawnienia nałożonej kary, pomimo zmian okoliczności prawnych związanych z COVID-19.

5 czerwca 2025 r. prezydent podpisał ustawę z 21 maja 2025 r. o zmianie niektórych ustaw w celu deregulacji prawa gospodarczego i administracyjnego oraz doskonalenia zasad opracowywania prawa gospodarczego, tzw. ustawę deregulacyjną. Ustawa przewiduje szereg zmian mających przede wszystkim na celu uproszczenie zasad wykonywania działalności gospodarczej.