W postępowaniu dotyczącym przyznania płatności ekologicznych warunkiem jest wykazanie przez rolnika posiadania gruntów zarówno w aspekcie rzeczywistego władania, jak i intencji faktycznego użytkowania, niezależnie od istnienia tytułu prawnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Polskich Kolei Państwowych S.A. na odmowę stwierdzenia nabycia z mocy prawa użytkowania wieczystego gruntu, z uwagi na niewystarczające dowody posiadania gruntu w dniu istotnym, oraz jego status jako pas drogowy wykluczający uwłaszczenie.

Naczelny Sąd Administracyjny, uznając zasadność skargi kasacyjnej, uchylił wyrok WSA i ponownie rozpoznał skargę, oddalając ją ze względu na uzasadnione i poważne zastrzeżenia odnośnie stanu zdrowia skarżącego uzasadniające skierowanie na badania lekarskie.

Decyzja reformatoryjna organu odwoławczego, pogarszająca sytuację prawną strony, wymaga wykazania rażącego naruszenia prawa lub interesu społecznego przez organ pierwszoinstancyjny, co nie zachodzi w przypadku niewielkich różnic w ustaleniach powierzchni gruntów.

Funkcjonariusz służby więziennej, wnosząc pozew do sądu pracy w sprawach dotyczących uposażenia na podstawie art. 220 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1683) nie korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych przewidzianego w art. 96 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych

Wyrażone w prawomocnym wyroku stwierdzającym niepodleganie ubezpieczeniom społecznym poglądy sądu dotyczące sfery motywacyjnej osoby zgłaszającej się do ubezpieczeń oraz oceny charakteru prowadzonej działalności gospodarczej nie mają automatycznie mocy wiążącej w rozumieniu art. 365 § 1 k.p.c. w sprawie o zwrot nienależnie pobranego świadczenia z ubezpieczenia społecznego na podstawie art. 84 ust.

Odszkodowanie/zadośćuczynienie za doznaną szkodę spowodowaną stwierdzoną chorobą zawodową a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia.

Karty przedpłacone z ustalonym miesięcznym limitem na zakup usług transportowych związanych z dojazdem do pracy lub świadczeniem tej pracy a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia.

Rolnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą, który opłaca składki na ubezpieczenia społeczne rolników musi do 31 maja danego roku złożyć w KRUS zaświadczenie z urzędu skarbowego (lub oświadczenie) o wysokości należnego podatku dochodowego od przychodów uzyskanych w poprzednim roku kalendarzowym. W przypadku niedotrzymania tego terminu albo przekroczenia dopuszczalnego limitu kwoty podatku

NSA orzekł, iż oddalenie skargi kasacyjnej E. Sp. z o.o. było zasadne, zarzuty naruszenia prawa procesowego i materialnego były nieusprawiedliwione, a sankcje wynikające z unijnego prawa celnego są skuteczne oraz oparte na precyzyjnie ustalonych regulacjach. Skarżąca nie wykazała istotnego wpływu rzekomych uchybień na wynik postępowania.

Przekroczenie terminu wynikającego z art. 75 ust. 5 rozporządzenia 2017/891 skutkuje utratą zabezpieczenia celnego, a przepisy krajowe o COVID-19 nie modyfikują tych terminów.

Przekroczenie terminu na przedstawienie dokumentów potwierdzających zbycie towaru skutkuje utratą zabezpieczenia celnego, z uwagi na zawity charakter unijnych przepisów prawa materialnego, niezależnie od specustaw związanych z COVID-19.

Skarga kasacyjna nie została uwzględniona z uwagi na brak wykazania istotnego wpływu wskazywanych naruszeń na wynik sprawy; sąd prawidłowo zastosował przepisy prawa, a uzasadnienie wyroku spełniało wymogi prawne.

W przypadku przekroczenia terminu jednego miesiąca na przedstawienie dowodów sprzedaży towarów w ramach art. 75 ust. 5 rozporządzenia nr 2017/891, następuje utrata zabezpieczenia celnego. Przepisy krajowe związane z pandemią COVID-19 nie mogą zmieniać ani zawieszać terminów unijnych.

Przedłożenie dokumentów potwierdzających zbycie towarów w terminie określonym w art. 75 ust. 5 rozporządzenia delegowanego 2017/891 jest warunkiem sine qua non do zwolnienia zabezpieczenia celnego, którego uchybienie skutkuje przepadkiem zabezpieczenia.

Nieprzedstawienie wymaganych dokumentów w przewidzianym miesięcznym terminie od daty sprzedaży towaru uniemożliwia zwolnienie zabezpieczenia celnego zgodnie z art. 75 ust. 5 rozporządzenia 2017/891, niezależnie od istniejących okoliczności, jak i stosowanych przez organy praktyk.

Skarga kasacyjna E. Sp. z o.o. na decyzję o długu celnym okazała się niezasadna. Wspomniane uchybienia prawne i procedury przez WSA nie miały krytycznego wpływu na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał zaskarżony wyrok, oddalając roszczenia skarżącej w całości.

NSA jest związany podstawami kasacyjnymi, a ich uchybienia wpływające na wynik sprawy muszą być wykazane. Sankcje przewidziane w unijnych rozporządzeniach są stosowane i nie mogą być zmieniane przez prawo krajowe. Organy sądowe akceptują jedynie te zarzuty proceduralne, które wpływają na wynik kasacji.

W przypadkach niedotrzymania terminu przewidzianego na przedłożenie dokumentów potwierdzających spełnienie warunków cenowych przez importera, zgodnie z art. 75 ust. 5 rozporządzenia nr 2017/891, zabezpieczenie celne ulega przepadkowi, a argumenty odwołujące się do pandemii COVID-19 lub wcześniejszej praktyki organu nie uzasadniają innego rozstrzygnięcia.

Terminy zawarte w unijnym rozporządzeniu delegowanym dotyczące zwolnienia z zabezpieczenia celnego są terminami prawa materialnego, które muszą być ściśle przestrzegane. Przepisy dotyczące COVID-19 nie modyfikują tych terminów, a ich niedochowanie skutkuje utratą prawną zabezpieczenia.

Niezachowanie terminu z art. 75 ust. 5 rozporządzenia 2017/891 skutkuje utratą zabezpieczenia celnego, niezależnie od okoliczności związanych z pandemią i zasadą zaufania do organów, gdyż unijne regulacje celne mają pierwszeństwo.

Przekroczenie unijnego terminu jednego miesiąca na przedłożenie dokumentacji handlowej skutkuje utratą zabezpieczenia celnego z mocy prawa art. 75 ust. 5 rozporządzenia 2017/891, niezależnie od regulacji krajowych związanych z COVID-19. Zastosowanie unijnych przepisów jest nadrzędne i niezależne od wszelkich praktyk krajowych.