Sąd administracyjny uznał, że utworzenie przez T. Sp. z o.o. i podmioty powiązane sztucznych warunków dla uzyskania nienależnych unijnych płatności było sprzeczne z celami prawa wspólnotowego, co uzasadniało odmowę ich przyznania.
Skarga kasacyjna C. S.A. na decyzję Prezesa UKE dotyczącą ustalenia kwoty udziału w pokryciu Dopłaty 2011 jest niezasadna, jako że zobowiązanie nie podlega przedawnieniu, a postępowanie WSA było prawidłowe.
Postanowienie Prezydenta RP o stwierdzeniu daty przeniesienia sędziego w stan spoczynku podlega sądowej kontroli, a data przeniesienia winna być ustalona zgodnie z momentem uprawomocnienia się właściwej uchwały KRS.
Zatarcie skazania nie wyklucza organu z uwzględnienia wcześniejszych negatywnych zachowań przy ocenie rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu notariusza, ponieważ ocena ta obejmuje kompleksowo zarówno cechy charakteru, jak i prognozę jego przyszłego działania w zawodzie zaufania publicznego.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż decyzja o nałożeniu kar pieniężnych na przewoźnika za naruszenia przepisów transportowych, w tym stanu technicznego pojazdu i czasu pracy kierowcy, była zgodna z prawem oraz utrzymanie jej przez WSA było właściwe. Skarga kasacyjna została oddalona.
Sąd oddala skargę kasacyjną, uznając za prawidłowe ustalenia, że P. Sp. z o.o. stworzyła sztuczne warunki dla uzyskania płatności ONW, co wyłącza ją z kręgu beneficjentów wsparcia. Poprzez logiczną i spójną ocenę dowodów potwierdzono brak naruszeń proceduralnych.
Sankcja administracyjna nałożona zgodnie z art. 22 ustawy SENT, za nieprzekazywanie danych geolokalizacyjnych, jest zgodna z prawem. Odstąpienie od kary jest niezasadne, gdy brak jest wykazania ważnego interesu przewoźnika lub interesu publicznego, a obowiązki monitoringu stanowią narzędzie ochrony tego interesu.
Uchwała organu samorządowego dotycząca wysokości opłat za usuwanie i przechowywanie pojazdów, ustalona w oparciu o maksymalne stawki bez rzetelnej analizy kosztów, narusza art. 130a ust. 6 ustawy Prawo o ruchu drogowym, co skutkuje jej nieważnością.
Członek zarządu spółki z o.o. ponosi odpowiedzialność za jej zaległości podatkowe, jeżeli nie wykaże, że we właściwym czasie złożył wniosek o ogłoszenie upadłości albo że zaniechanie to nastąpiło bez jego winy.
Wypłata przez spółkę przekształconą z przedsiębiorcy, dotycząca zysków wypracowanych przed przekształceniem, które zostały wykazane na kapitale zapasowym, nie podlega opodatkowaniu CIT estońskim, jeżeli zyski te były wypracowane przed okresem opodatkowania ryczałtem, zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zaskarżenie przez A. Sp. z o.o. wyroku WSA było bezzasadne, a nałożenie kary pieniężnej przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, w tym skrócenie okresu odpoczynku, było prawidłowe, przy uwzględnieniu szczegółowych zasad obliczania wysokości tej kary.
27 maja 2025 r. Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji Prawa zamówień publicznych oraz ustawy o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi, którego celem jest ograniczenie dostępu wykonawców spoza UE do krajowych zamówień publicznych. Jednocześnie od 2026 r. wzrośnie próg stosowania zamówień publicznych – z obecnych 130 tys. zł do 170 tys. zł, co ma uprościć procedury i zwiększyć konkurencyjność
Utworzenie sztucznych warunków do uzyskania korzyści sprzecznej z celami prawa unijnego stanowi podstawę odmowy przyznania płatności, przy wykazaniu woli stworzenia takich warunków, niezależnie od innych celów działania.
W zakresie zasadności decyzji o odmowie przyznania płatności, kierowanej na podstawie art. 60 rozporządzenia 1306/2013, utworzenie sztucznych warunków musi wykazać subiektywną wolę wnioskodawcy obejścia prawa, co nie wymaga wyłączności dla uzasadnienia odmowy.
Oddalenie skargi kasacyjnej z powodu braku dostatecznego uzasadnienia naruszenia prawa materialnego i proceduralnego w kontekście odmowy przyznania płatności rolnośrodowiskowej na skarżącą spółkę jako następcę prawnego, oraz potwierdzenie prawidłowości uzasadnienia sądu niższej instancji.