Zgłoszenie celne skutkuje odpowiedzialnością zgłaszającego za jego prawidłowość. Brak dowodów potwierdzających odmienne cechy i właściwości towaru niż zadeklarowane uniemożliwia zmianę klasyfikacji taryfowej zgłoszonego towaru. Skarga kasacyjna nie wykazała naruszeń uzasadniających zmianę decyzji organu.
Sprostowanie decyzji może dotyczyć jedynie oczywistych omyłek formalnych, które nie zmieniają istoty rozstrzygnięcia. Nieprecyzyjne wskazanie błędnych elementów i ich korekty narusza zasady sprostowania wynikające z art. 113 k.p.a.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszenia prawa materialnego i proceduralnego nie zasługiwały na uwzględnienie. Podtrzymano decyzję o ustaleniu nienależnie pobranych kwot z tytułu zalesienia na gruncie zgodnych z prawem przepisów administracyjnych.
Krótkoterminowy wynajem pokoi firmom, które kierują tam swoich pracowników, nie jest najmem na cele mieszkaniowe. To usługi zakwaterowania nieobjęte zwolnieniem z VAT – orzekł NSA.
Ograniczenie prawa wglądu do materiału dowodowego w postaci tajnych umów telekomunikacyjnych, uznanych za tajemnicę przedsiębiorstwa, jest zgodne z prawem, gdy ich ujawnienie godziłoby w interes publiczny i zasadę zaufania do organów administracji publicznej.
Dochodzenie odszkodowania od Skarbu Państwa za szkody powstałe w związku z prawomocnym orzeczeniem sądowym na podstawie art. 417¹ § 2 k.c. wymaga przedstawienia prejudykatu w postaci prawomocnego orzeczenia stwierdzającego niezgodność tego orzeczenia z prawem, przy czym odpowiedzialność na zasadzie słuszności z art. 417² k.c. wymaga wykazania szkody oraz szczególnych okoliczności uzasadniających naprawienie
Przychody z działalności usługowej polegającej na pośrednictwie komercyjnym i wycenie (PKWiU 74.90.12.0) mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%, o ile nie zachodzą negatywne przesłanki wyłączenia z ryczałtu.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania z uwagi na stwierdzoną nieważność postępowania, wynikającą z braku zawiadomienia stron o posiedzeniu niejawnym, co naruszyło ich prawo do rzetelnego procesu.
W przypadku umowy o kredyt denominowany, postanowienia dotyczące przeliczeniowego ustalania kwoty kredytu na CHF są abuzywne, co prowadzi do nieważności umowy. Konsumentom przysługuje roszczenie o ustalenie nieważności umowy w celu usunięcia niepewności prawnej.
Przychody z usług wsparcia technicznego niewłączających elementów programowania ani doradztwa informatycznego, zakwalifikowane do PKWiU 62.02.30.0, mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 8,5%, o ile spełnione są ustawowe przesłanki tej formy opodatkowania.
NSA stwierdza nieważność postępowania przed WSA z uwagi na pozbawienie skarżących prawa do obrony, uchyla zaskarżony wyrok oraz przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, podkreślając konieczność przestrzegania zasady jawności i rzetelnego postępowania sądowego.
Nałożenie kary pieniężnej za nieuzupełnienie zgłoszenia SENT o wymagane dane pozostaje w zgodzie z przepisami ustawy o SENT, gdyż brak wystąpienia przesłanek interesu publicznego oraz osobistego uzasadniających odstąpienie od jej nałożenia.
Skarżący, jako podmiot odbierający gaz LPG objęty systemem SENT, nie wypełnił obowiązku uzupełnienia zgłoszenia o wymagane dane, co uzasadniało nałożenie na niego kary pieniężnej niezależnie od braku negatywnych skutków dla obrotu towarowego.
Na skutek naruszenia obowiązku uzupełnienia zgłoszenia SENT w ramach systemu monitorowania drogowego, Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za prawidłowe nałożenie na podmiot odbierający kary pieniężnej, w sytuacji braku formalnie wykazanych awarii systemu oraz podstaw do zastosowania instytucji odstąpienia od kary.
Wniesienie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które jest wyodrębnione organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, skutkuje co do zasady powstaniem przychodu z kapitałów pieniężnych, jednak przychód ten jest zwolniony z opodatkowania, jeśli wartość składników majątku przyjętych przez spółkę odpowiada wartości wykazanej w księgach podatkowych podmiotu
W postępowaniu podatkowym obowiązuje zasada, że niedające się usunąć wątpliwości są rozstrzygane na korzyść podatnika (zasada in dubio pro tributario). Jak podkreślił MF, zasada ta odnosi się wyłącznie do wątpliwości powstałych na tle interpretacji obowiązujących przepisów i może być zastosowana tylko wówczas, gdy żadna z możliwych wykładni (językowa, systemowa, funkcjonalna) nie rozwiązuje problemu
Warunki stworzone przez L. Sp. z o.o. oraz podmioty powiązane w celu uzyskania płatności dla obszarów z ograniczeniami zostały uznane za sztuczne, co stanowiło podstawę do odmowy przyznania tych płatności zgodnie z art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013."
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że brak możliwości wydania zaświadczenia potwierdzającego pełnienie służby w warunkach specjalnych wynika z braku danych w prowadzonej ewidencji organu; zaświadczenie musi bazować na istniejącej dokumentacji, a wątpliwości co do faktów wykluczają jego wydanie.
Klauzule waloryzacyjne kredytu, które nie zapewniają jasności co do sposobu ustalania kursu waluty, stanowią niedozwolone postanowienia umowne i skutkują nieważnością umowy, jeśli ich eliminacja deformuje jej istotę.
Skarga kasacyjna podmiotu gospodarczego została oddalona, gdyż jego działania polegały na tworzeniu sztucznych warunków dla uzyskania zwiększonych płatności rolniczych, co jest sprzeczne z celami wspólnej polityki rolnej Unii Europejskiej, co skutkuje odmową przyznania wnioskowanych płatności.
Skarga kasacyjna została oddalona, gdyż spółka J. sp. z o.o. wraz z powiązanymi podmiotami stwarzała sztuczne warunki dla uzyskania płatności, nieprzewidziane w celach wspólnej polityki rolnej UE, co uzasadniało odmowę przyznania wnioskowanych płatności. Wnioskodawcy byli traktowani jako kontrolowani przez S. T. i J. G. w ramach jednego organizmu gospodarczego.
Działania przedsiębiorstwa polegające na sztucznym tworzeniu warunków w celu obejścia limitów płatności w ramach wsparcia bezpośredniego, sprzeciwiają się przepisom art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, a skarga kasacyjna przeciwko odmowie przyznania płatności jest niezasadna.