W kontekście nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy SENT, interes publiczny należy rozumieć szerzej niż tylko jako przestrzeganie prawa przez nakładanie sankcji; odpowiedzialność powinna być proporcjonalna do naruszenia, uwzględniając m.in. intencje i sytuację ekonomiczną sprawcy oraz realne zagrożenie dla interesów Skarbu Państwa.

Zasada proporcjonalności powinna być uwzględniona przy rozważaniu nałożenia sankcji administracyjnych i może stanowić podstawę do odstąpienia od ich wymierzenia, jeśli naruszenie nie spowodowało realnego zagrożenia dla interesów publicznych i jest incydentalne, a wymierzenie sankcji byłoby niewspółmiernie dolegliwe.

Sąd administracyjny może odmówić zastosowania przepisu podustawowego uznanego za niezgodny z Konstytucją przez Trybunał Konstytucyjny, i zobowiązać organ administracyjny do restytucji stanu zgodnego z prawem poprzez zwrot nienależnie pobranych opłat, nawet jeśli przepis ten formalnie obowiązywał w chwili pobrania opłaty.

W przypadku postępowań dotyczących nałożenia kary za brak uiszczenia opłaty elektronicznej na drogach krajowych, obowiązek ten jest obiektywny, a wszczęcie postępowania musi nastąpić w ciągu sześciu miesięcy od dnia naruszenia, przy czym doręczenie zawiadomienia o tym postępowaniu nie musi nastąpić w tym terminie.

Przedsiębiorca wykonujący transport drogowy ponosi odpowiedzialność administracyjną za naruszenia przepisów dokonane przez kierowcę, który wykonuje transport na jego zlecenie, niezależnie od winy przedsiębiorcy, a dla wyłączenia odpowiedzialności konieczne jest wykazanie nadzwyczajnych, niezależnych od przedsiębiorcy okoliczności.

W przypadku stwierdzenia przez sąd administracyjny niekonstytucyjności przepisu rozporządzenia, sąd ma prawo uznać pobraną na jego podstawie opłatę za nienależną i nakazać jej zwrot.

Podmiotom, które sztucznie stworzyły warunki wymagane do uzyskania korzyści wynikających z sektorowego prawodawstwa rolnego, nie przyznaje się płatności, jeśli warunki te zostały stworzone w sposób sprzeczny z celami tego prawodawstwa (art. 60 rozporządzenia nr 1306/2013).

Prawo jazdy nie może być wydane osobie, która uzyskała za granicą prawo jazdy, a to prawo jazdy zostało zatrzymane lub uprawnienie do kierowania pojazdami zostało cofnięte – w okresie obowiązywania zatrzymania prawa jazdy lub cofnięcia uprawnienia, nawet jeśli kandydat spełnia inne pozytywne przesłanki wydania prawa jazdy w kraju.

Tworzenie sztucznych warunków przez podmioty w celu uzyskania korzyści sprzecznych z celami sektorowego prawodawstwa rolnego skutkuje odmową przyznania wnioskowanych płatności, zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia nr 2988/95 oraz art. 60 rozporządzenia nr 1306/2013.

Wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem niespełniającym wymogów konstrukcyjnych oraz bez wymaganej licencji stanowi naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym i wiąże się z nałożeniem kary pieniężnej.

Organ administracji ma obowiązek zwrotu nienależnie pobranych opłat na rzecz strony skarżącej, gdy są one pobrane na podstawie przepisu, który został uznany za niekonstytucyjny, niezależnie od zastosowania klauzuli odraczającej wejście w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

Oznaczenie nie może pełnić funkcji znaku towarowego, jeśli posiada charakter opisowy i informacyjny, a jego semantyka nie pozwala na indywidualizację usług na rynku, nawet jeśli składa się wyłącznie z elementu słownego.

Przewoźnik jest zobowiązany do ciągłego zapewnienia przekazywania aktualnych danych geolokalizacyjnych środka transportu objętego zgłoszeniem SENT przez cały czas trwania przewozu, a odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy SENT może mieć miejsce tylko w szczególnych, wyjątkowych przypadkach.

Proper interpretation of the term 'public interest' from art. 22 ust. 3 of the SENT Act requires examining elements such as the proportionality of the penalty, the relationship between the penalties imposed for transports carried out at the same time by the same transport to the carrier's income from these transports, and establishing whether the observed irregularities pose a real risk of tax revenue

Wykładnia pojęcia 'interes publiczny' z art. 22 ust. 3 ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów powinna uwzględniać zasadę proporcjonalności, dochody przewoźnika, jednorazowość uchybień oraz realne zagrożenie dla dochodów budżetu państwa. Automatyzm w nakładaniu kar za formalne uchybienia bez analizy tych elementów jest sprzeczny z interesem publicznym.

Zmiana w składzie wspólników spółki komandytowej w trakcie toczącego się postępowania administracyjnego, wpływająca na firmę tej spółki, nie wpływa na jej podmiotowość prawną i nie prowadzi do niewykonalności decyzji wydanej w stosunku do tej spółki.