1. Przy interpretacji umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości jako rzeczy przyszłej, która ma zostać dopiero wydzielona z większej nieruchomości, niezbędne jest dostatecznie precyzyjne określenie przedmiotu sprzedaży w umowie przedwstępnej. Rozpoznawanie roszczeń z art. 390 § 2 Kodeksu cywilnego w kontekście skutku silniejszego z umowy przedwstępnej wymaga, aby żądanie powoda obejmowało treść oświadczenia

W przypadku naruszenia dobra osobistego w postaci renomy lub dobrego imienia, kluczowe jest ustalenie nieprawdziwości twierdzeń sprawcy oraz potencjalnego wpływu tych twierdzeń na odbiorców, które mogą prowadzić do utraty zaufania. W tym kontekście, rzeczywisty krąg potencjalnych adresatów pozostaje zasadniczo bez znaczenia. Jednakże, wypowiedzi objęte sferą prywatności mogą uzasadniać brak bezprawności

1. W umowie leasingu, obciążenie korzystającego ryzykiem niewydania rzeczy przez zbywcę nie jest sprzeczne z naturą umowy leasingu, jeżeli to korzystający wybrał zbywcę i przedmiot leasingu, a ryzyko to zostało skompensowane przeniesieniem na korzystającego roszczeń finansującego przysługujących wobec zbywcę. 2. Postanowienia umowy leasingu nie mogą skutecznie ograniczać zakresu odpowiedzialności finansującego

Z uwagi na warunek przeniesienia własności egzemplarza utworu, wyczerpanie prawa nie występuje w odniesieniu do egzemplarzy przekazanych przez uprawnionego dystrybutorowi na podstawie umowy sprzedaży komisowej lub podobnej (por. art. 765 k.c.). W ramach tak ukształtowanego stosunku prawnego dystrybutor prowadzi w imieniu własnym sprzedaż egzemplarzy utworu zwielokrotnionych i przekazanych mu przez