1. Sąd krajowy jest zobowiązany do zbadania z urzędu, czy warunki umowy wchodzące w zakres stosowania dyrektywy 93/13 mają nieuczciwy charakter, a także do tego, by dokonawszy takiego badania, zniwelować brak równowagi między konsumentem a przedsiębiorcą, o ile sąd ów posiada niezbędne ku temu informacje dotyczące stanu prawnego i faktycznego 2. Na przeszkodzie badania abuzywności postanowień umowy

1. To, że postanowienia określające sposób ustalania kursu waluty obcej, które składają się na klauzulę waloryzacyjną zawartą w umowie kredytu, określają główne świadczenie kredytobiorcy, nie oznacza, że te postanowienia nie podlegają kontroli pod kątem ich abuzywności. Postanowienia określające główne świadczenia stron nie podlegają bowiem takiej kontroli jedynie pod warunkiem, że zostały sformułowane

Jeżeli bowiem strony umówiły się w ten sposób, że powód ma obowiązek przy wykonywaniu dokumentacji projektowej dochować należytej staranności w ustaleniu stanu faktycznego i prawnego terenu i obiektów objętych projektem, i ma obowiązek ująć w dokumentacji tylko takie elementy, które uda się ustalić, a pominąć te, których nie da się ustalić przy dochowaniu należytej staranności, to w takim przypadku

Wyeliminowanie ryzyka kursowego, charakterystycznego dla umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej i uzasadniającego powiązanie stawki oprocentowania ze stawką LIBOR, jest równoznaczne z tak daleko idącym przekształceniem umowy, że należy ją uznać za umowę o odmiennej istocie i charakterze, choćby nadal chodziło tu tylko o inny podtyp czy wariant umowy kredytu. Po wyeliminowaniu tego rodzaju klauzul

Przepisy art. 410 i n. k.c. nie zawierają żadnej odrębnej regulacji, która wskazywałaby na jakąkolwiek zależność tych zobowiązań, a art. 497 w zw. z art. 496 k.c. potwierdzają, iż nawet w przypadku nieważności umowy wzajemnej zobowiązania stron do zwrotu otrzymanych nienależnie świadczeń są co do zasady, zgodnie z teorią dwóch kondykcji od siebie niezależne.

Sąd powinien dopuścić dowód podlegający pominięciu jako spóźniony, jeżeli jest on niezbędny dla dokonania ustaleń zgodnych z rzeczywistym stanem rzeczy.

1. Punktem wyjścia wykładni oświadczeń woli powinno być ustalenie treści i celu umowy oraz kreowanego nią stosunku prawnego. Należy przy tym uwzględnić zgodny zamiar stron, treść umowy, w tym związki między jej postanowieniami, okoliczności zawarcia umowy oraz inne czynniki wskazane w art. 65 k.c. i art. 66 k.c., a także zasadę favor contractus ‎i w razie wątpliwości przypisać postanowieniu takie znaczenie

1. Sformułowanie w art. 4779 § 3 k.p.c. „przyczyny niezależne” jest szersze od „braku winy strony” (art. 168 § 1 k.p.c.) i pozwala na uwzględnienie także niektórych przyczyn zawinionych. 2. W myśl art. 4779 § 3 k.p.c., przekroczenie terminu wniesienia odwołania od decyzji ZUS nie może być uznane za powstałe z przyczyn niezależnych od odwołującego się, jeżeli na skutek błędnej oceny treści decyzji i

W razie zbiegu - w postępowaniu egzekucyjnym z użytkowania wieczystego - uprawnienia wierzyciela (pauliańskiego), względem którego czynność prawna zbycia tego prawa, zawarta między dłużnikiem a osobą trzecią, została uznana za bezskuteczną (art. 532 k.c.), z uprawnieniem wierzyciela (hipotecznego), który uzyskał na tym prawie zabezpieczenie hipoteczne na podstawie czynności prawnej zawartej z osobą

Skuteczność wypowiedzenia umowy kredytu hipotecznego przez poprzedniego wierzyciela oraz ocena wymagalności wierzytelności - kluczowe kwestie rozstrzygnięte przez sąd w kontekście dochodzenia roszczenia.

Przepisy kodeksu cywilnego o odpowiedzialności za produkt niebezpieczny nie odnoszą się do umowy o świadczenie przez lekarza usługi podniesienia i powiększenia biustu z zastosowaniem implantów, które w dacie zabiegu były dopuszczone do obrotu i legitymowały się wszystkimi niezbędnymi certyfikatami i zezwoleniami.

1. Zawarte w art. 118 k.c. określenie „roszczenie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej” jest określeniem bardzo szerokim, ale nie można go interpretować jako jakikolwiek związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Należy bowiem dokonać rozróżnienia pomiędzy zakresem pojęć „prowadzenie działalności gospodarczej” a pojęciem „prowadzenie przedsiębiorstwa”. Podstawą działalności gospodarczej