Pozorność oświadczenia woli (art. 83 § 1 k.c.) może zatem zachodzić zarówno wtedy, gdy pod pozorowaną czynnością nie kryje się inna czynność prawna (pozorność zwykła), jak i wtedy, gdy pod oświadczeniem pozornym ukrywa się inna czynność prawna (pozorność kwalifikowana). Ważność czynności dysymulowanej (ukrytej pod pozorną czynnością prawną) ocenia się według właściwości tej czynności. W wypadku pozorności

1. Istnieje konieczność zapewnienia każdemu pracownikowi, przynajmniej w stopniu minimalnym, ochrony przed negatywnymi skutkami pogorszenia - z mocy prawa - jego statusu prawnego (przez definitywną utratę zatrudnienia albo zmianę warunków pracy i płacy bez odpowiedniego okresu przejściowego) i w związku z tym, minimalny standard ochrony należy się w szczególności osobom, które z mocy prawa tracą zatrudnienie

Ani art. 445 § 1 k.c., ani art. 448 k.c. w związku z art. 24 § 1 k.c. nie stanowią podstawy prawnej do domagania się zadośćuczynienia pieniężnego za ból, cierpienie i rozstrój zdrowia, stanowiące reakcję na cierpienia małżonka doznane w wyniku uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia spowodowanych jego wypadkiem przy pracy.

Ocena odnośnie do zaktualizowania się przesłanki „przypadku uzasadnionego” (ważnym interesem podmiotu, wobec którego toczy się postępowanie lub interesem publicznym), o którym mowa w art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 2332 ze zm.), nie może ograniczać się do aspektu dotyczącego

1. Kontrola przewozu towarów, o której mowa w art. 13 ust. 2 ustawy z 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (Dz. U. z 2020 r., poz. 859), jest kontrolą celno-skarbową, wykonywaną w formie określonej ustawą z 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 505). 2. Przepis art. 165b § 1 ustawy z

Niedozwolone postanowienia umowne, w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. nie są wiążące dla konsumenta od momentu zawarcia umowy, co sąd orzekający powinien uwzględnić z urzędu, dlatego zbędne jest wydanie odrębnego konstytutywnego orzeczenia stwierdzającego abuzywność postanowienia umowy lub powołania się na abuzywność klauzuli. Powyższe nie znajduje jednak zastosowania, gdy konsument sprzeciwi się w sposób

Sąd rozpatrujący sprawę w postępowaniu upominawczym powinien ocenić, czy zachodzą wątpliwości, o których mowa w art. 499 pkt 2 k.p.c. Kwestia ta podlega ocenie sądu orzekającego i każda niepewność co do przytoczonych okoliczności, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, powinna być podstawą do odmowy wydania nakazu zapłaty i w konsekwencji, co do zasady prowadzić do wyznaczenia rozprawy.

Na postanowienie referendarza sądowego o odmowie zwolnienia od opłaty od apelacji, wydane w sądzie drugiej instancji, przysługuje skarga.

1. Pojęcie „konsument” użyte w art. 76 Konstytucji RP ma charakter autonomiczny i nie może być rozumiane wyłącznie w znaczeniu cywilnoprawnym. Wyrażona w nim norma zapewnia ochronę „wszelkim podmiotom, w szczególności osobom fizycznym” mającym słabszą pozycję wobec profesjonalnego podmiotu. Natomiast, pojęcie „konsument” na gruncie art. 221 k.c. ma węższe znaczenie, ponieważ dotyczy wyłącznie osób

Rząd planuje wydłużyć termin udzielania przez Bank Gospodarstwa Krajowego pomocy dla sektora małych i średnich przedsiębiorstw w formie gwarancji transakcji leasingowych. Według projektu MF, pomoc w tej formie ma być udzielana do 30 czerwca 2022 r. (na mocy aktualnie obowiązujących przepisów, projekt ten miałby się zakończyć 31 grudnia 2021 r.)

Na podstawie art. 4779 § 31 k.p.c. sąd odrzuca odwołanie, w którym ubezpieczony podnosi wyłącznie zarzuty przeciwko orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS w kwestiach określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Celem postępowania przed lekarzem orzecznikiem jest nie tylko ustalenie stopnia niezdolności do pracy czy czasu

Ministerstwo Finansów ostrzega, że spółka Krajowy Fundusz Gwarancyjny S.A. nie jest Krajowym Funduszem Gwarancyjnym, który działa na podstawie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne w ramach Banku Gospodarstwa Krajowego (BGK). Produkty oferowane za pośrednictwem spółki, w tym akcje i obligacje społeczne, nie są objęte gwarancjami BGK.