Faktura VAT może być w postępowaniu rejestracyjnym wystarczającym dowodem własności pojazdu, jeśli potwierdza nabycie pojazdu, tzn. jeżeli inne dowody (dokumenty) okoliczności tej nie przeczą lub nie podają jej w taką wątpliwość, której usunięcie nie należy do organu rejestracyjnego. Wynika to wprost z § 2 ust. 1 i § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z 11 grudnia 2017

Faktura VAT może być w postępowaniu rejestracyjnym wystarczającym dowodem własności pojazdu, jeśli potwierdza nabycie pojazdu, tzn. jeżeli inne dowody (dokumenty) okoliczności tej nie przeczą lub nie podają jej w taką wątpliwość, której usunięcie nie należy do organu rejestracyjnego. Wynika to wprost z § 2 ust. 1 i § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z 11 grudnia 2017

Od 1 stycznia 2020 r., zgodnie z nowymi regulacjami, do polskiego systemu prawnego wprowadzona została instytucja "prawa do popełnienia błędu".

Jeżeli rada powiatu wykaże, że całkowite koszty usuwania, holowania, przechowywania i dalszego postępowania z pojazdem są przynajmniej równe lub niewiele niższe od całkowitego wpływu z opłat, wówczas nie można mówić, iż podczas podejmowania uchwały, o której mowa w art. 130a ust. 6 p.r.d. doszło do istotnego naruszenia prawa uzasadniającego stwierdzenie nieważności takiej uchwały.

Celem regulacji zawartej w art. 12 ust. 2 u.k.p. jest (czasowe) wykluczenie z ruchu drogowego tych kierowców, którzy swoim zachowaniem wykazali, że zagrażają bezpieczeństwu w komunikacji.

Treść art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o kierujących pojazdami nie ma charakteru uznaniowego, co oznacza, że w sytuacji zaistnienia przesłanek, o których mowa w tym przepisie, organ administracji publicznej ma obowiązek postąpić zgodnie z jego dyspozycją.

Przesłankami materialnoprawnymi kształtującymi treść uchwały podejmowanej na podstawie art. 130a ust. 6a Prawa o ruchu drogowym są: konieczność sprawnej realizacji zadań, o których mowa w ust. 1-2, oraz koszty usuwania i przechowywania pojazdów na obszarze danego powiatu.

O subsydiarnym charakterze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w stosunku do skargi nadzwyczajnej przesądza nie tylko to, że jest ona dopuszczalna tylko wtedy, gdy zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, podczas gdy druga skarga zmierza głównie do zmiany lub uchylenia orzeczenia, ale również treść art. 89 § 4 i art

Regulacje dotyczące ustalenia opłat obciążających właściciela pojazdu, o których mowa w art. 130a u.p.r., nie mają zastosowania do stosunku prawnego zachodzącego pomiędzy podmiotem dokonującym usunięcia pojazdu i prowadzącym parking a organem administracji publicznej.