Szkodą w rozumieniu przepisów o skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest konkretny uszczerbek majątkowy, ustalony zgodnie z art. 361 § 2 k.c. Obowiązkiem wnoszącego skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku jest uprawdopodobnienie wyrządzenia mu szkody przez jego wydanie (art. 4245 § 1 pkt 4 k.p.c). Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody przez wydanie

O tym bowiem, czy określone rozporządzenie udziałem w majątku wspólnym (po ustaniu wspólności małżeńskiej majątkowej) narusza uprawnienia przysługujące drugiemu z byłych małżonków na podstawie przepisów o podziale majątku wspólnego, decydują wyniki postępowania o podział majątku wspólnego, a w związku z czym, zbadanie tej kwestii powinno nastąpić w postępowaniu o podział majątku wspólnego, ewentualnie

Użyty w art. 871 § 1 k.p.c. zwrot "w postępowaniu przed Sądem Najwyższym" oznacza, że obowiązek działania profesjonalnego pełnomocnika odnosi się do wszystkich postępowań toczących się przed tym sądem i wszystkich związanych z tymi postępowaniami czynności procesowych.

Rozważając kryterium braku winy w niezgłoszeniu przez członka zarządu spółki wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcie postępowania układowego, należy przyjąć obiektywny miernik staranności jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. Osoba zainteresowana (w tym członek zarządu) winna wykazać brak winy, czyli udowodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że uchybienie

Zasady współżycia społecznego to pojęcie niedookreślone, nieostre, a powoływanie się na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego powinno wiązać się z wykazaniem, o jakie zasady współżycia społecznego w konkretnym wypadku chodzi, oraz na czym polega sprzeczność danego działania z tymi zasadami. Taki charakter klauzul generalnych zawartych w art. 5 k.c. nakazuje ostrożne korzystanie z instytucji

Nierozpoznanie istoty sprawy, w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c, jest wadliwością rozstrzygnięcia polegającą na wydaniu przez sąd pierwszej instancji orzeczenia, które nie odnosi się do tego, co było przedmiotem sprawy, bądź zaniechaniu zbadania przez ten sąd materialnej podstawy żądania albo merytorycznych zarzutów stron z powodu bezpodstawnego przyjęcia, że istnieje przesłanka materialnoprawna lub

Powołanie się przez autora skargi na oczywistą zasadność skargi kasacyjnej zobowiązuje go do przedstawienia wywodu prawnego zmierzającego do wykazania kwalifikowanej postaci naruszenia przepisów prawa materialnego lub procesowego polegającej na jego oczywistości, widocznej prima facie, przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy prawniczej, co daje podstawy do uznania skargi za oczywiście uzasadnioną, tj

Dodanie pkt 5 do art. 5191 § 4 k.p.c. nie uzasadnia wnioskowania a contrario i przyjęcia, iż pozostałe rozstrzygnięcia zapadłe w odniesieniu do złożenia przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego mogą zostać zaskarżone skargą kasacyjną.

Możliwe jest żądanie zadośćuczynienia w razie uszkodzenia ciała osoby najbliższej.

1. Pod pojęciem nowej krzywdy należy rozumieć taką, która nie była objęta ustaleniami faktycznymi w poprzedniej sprawie i nie była zrekompensowana odpowiednią sumą tytułem zadośćuczynienia, a ujawniła się dopiero po zamknięciu rozprawy. 2. Jeżeli zobowiązany nie płaci zadośćuczynienia w terminie wynikającym z przepisu szczególnego lub w terminie ustalonym zgodnie z art. 455 in fine k.c., uprawniony

1. Art. 388 § 1 pkt 4 k.h. miał charakter wyjątkowy, w związku z czym nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Taki jego charakter został zresztą wprost podkreślony przez prawodawcę w art. 369 § 2 k.h., w którym przewidziano, że art. 388 § 1 pkt 4 k.h. stanowi wyjątek od zasady reprezentowania spółki przez zarząd. 2. Przy ustalaniu fabrycznego charakteru nieruchomości pozbawione znaczenia wydaje

1. Ryzyko niezachowania terminu do uiszczenia opłaty prolongacyjnej gwarantującej nienaruszalność grobu spoczywa w całości na osobie zainteresowanej. Gmina nie ma obowiązku przypominania możliwym zainteresowanym o upływie okresu ochronnego. 2. Z wykładni art. 24 § 1 zd. 1 k.c. wynika, że "bezprawność" nie jest w ogóle faktem w rozumieniu art. 6 k.c, wobec czego nie podlega dowodzeniu w postępowaniu