W aktualnym stanie prawnym nie ma wyraźnych zapisów ustawowych w zakresie prawa syndyka do zwrotu poniesionych wydatków. Koszty te obecnie mieszczą się w kategorii "wydatków bezpośrednio związanych z zabezpieczeniem, zarządem i likwidacją masy upadłości" (art. 230 ust. 1 u.p.u.) i pokrywane są na podstawie rachunków syndyka w miarę wpływu do masy stosownych sum. Aktualny stan prawny zatem potwierdza

Nie jest też tak, że relacje rodzinne a priori wykluczają pracownicze zatrudnienie lub, że kobieta w ciąży nie może podjąć zatrudnienia, kierując się nawet uzyskaniem świadczeń z ubezpieczenia chorobowego.

Nie ma podstaw do przyjęcia, że świadczenie spółdzielni określone w art. 11 ust. 21 u.s.m. jest terminowe. Jest to zatem świadczenie bezterminowe, które podlega ogólnej zasadzie wskazanej w art. 455 k.c.

Spółdzielnia mieszkaniowa, która nabyła budynek mieszkalny od syndyka masy upadłości innej spółdzielni mieszkaniowej, jest jej następcą prawnym w zakresie spółdzielczych własnościowych praw do lokali znajdujących się w takim budynku.

Uchwała jest jedyną i właściwą formą działania organu kolegialnego, jakim jest niewątpliwie rada izby notarialnej.

Wpis postanowienia do rejestru, o którym mowa w art. 47945 § 2 k.p.c, działa wyłącznie na niekorzyść przedsiębiorcy pozwanego w sprawie o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolony, nie działa natomiast na niekorzyść innych przedsiębiorców, nawet wówczas, gdy stosują oni we wzorcach postanowienia identyczne (tożsame) z tymi, które zostały wpisane do rejestru. To zaś oznacza, że stosowanie przez

Przedsiębiorca, ponosząc ryzyko ekonomiczne związane z jego udziałem na rynku, powinien mieć możliwość wpływu, poprzez określoną politykę cenową, na kanał dystrybucji swoich towarów, docelową grupę odbiorców, czy też obszar, na którym będzie prowadzona sprzedaż jego towarów. Jeżeli więc różna wysokość rabatów udzielanych poszczególnym kontrahentom wynikała ze strategii ekonomicznej (przyczyn gospodarczych

W przypadku konfliktu interesów klientów dewelopera i instytucji go kredytującej, na tle zdarzeń spowodowanych nierzetelnym postępowaniem dewelopera, pierwszeństwo powinny mieć interesy klientów, ze względu na znacznie większe możliwości instytucji kredytujących przeciwdziałania zagrożeniom wynikającym z nierzetelnego postępowania dewelopera.

Przepis art. 3983 § 3 k.p.c. wprawdzie nie wskazuje expressis verbis konkretnych przepisów, których naruszenie, w związku z ustalaniem faktów i przeprowadzaniem oceny dowodów, nie może być przedmiotem zarzutów wypełniających drugą podstawę kasacyjną, nie ulega jednak wątpliwości, że obejmuje on art. 233 k.p.c, bowiem właśnie ten przepis określa kryteria oceny wiarygodności i mocy dowodów.

W sytuacji, gdy regulator krajowy decyduje się na określenie innego rynku właściwego niż wymieniony w zaleceniu Komisji, powinien się upewnić, że spełnione zostały trzy kryteria wymienione w zaleceniu (tzw. test trzech kryteriów). Test ten stanowi podstawę określania rynków przez Komisję w zaleceniu, a także powinien być stosowany przez krajowego regulatora, jeżeli określa on dla potrzeb regulacji

Potrzeba przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości występuje jedynie wtedy, gdy sąd pierwszej instancji w ogóle nie przeprowadził tego postępowania albo przeprowadził dowody wyłącznie na okoliczności nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Konieczność uzupełnienia postępowania dowodowego, nawet w przeważającym zakresie lub w znacznej części nie stanowi zatem podstawy do wydania wyroku kasatoryjnego

1. Nie jest umową o dzieło (art. 627 k.c.) umowa, której przedmiotem jest wykonywanie przez zainteresowanego w kooperacji wraz z innymi robotnikami czynności prowadzących do stworzenia (odtworzenia) zamkniętej pod względem konstrukcyjnym całości, która stanowi indywidualnie określony i samoistny rezultat tych wspólnych czynności. 2. Ujęcie podstaw kasacyjnych w art. 3983 k.p.c. ma charakter abstrakcyjny