Wspólnicy spółki osobowej nie mogą odliczać od przychodu odpisów amortyzacyjnych w pełnej wysokości, skoro nie mogła tego robić przed przekształceniem spółka kapitałowa.
1. W przypadku prowadzenia przez małżeństwo wyłącznie gospodarstwa rolnego lub innej działalności rolniczej, jeżeli jeden z małżonków dokonał już zgłoszenia rejestracyjnego jako podatnik VAT czynny, drugi z małżonków może być podatnikiem VAT czynnym jedynie w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej wykraczającej poza zakres przedmiotowy działalności rolniczej określony w art. 2 pkt 15 ustawy
Przewidziane w art. 410 § 2 k.p.c. badanie skargi obejmuje nie tylko kontrolę, czy powołana podstawa skargi odpowiada wzorcowi ustawowemu, ale także badanie czy podstawa taka występuje - w świetle twierdzeń skargi, które należy traktować na tym etapie jako prawdziwe.
Stosownie do okoliczności sprawy podstawą do miarkowania kary umownej zastrzeżonej na wypadek zwłoki w wykonaniu zobowiązania i liczonej wg określonej stawki za każdy dzień zwłoki, może być także okoliczność, iż zobowiązanie zostało w znacznej części wykonane, z tym że dotyczy to sytuacji, w której częściowe wykonanie zobowiązania (np. robót budowlanych) przed popadnięciem w zwłokę ma znaczenie dla
Kancelaria Sejmu jest jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną w rozumieniu art. 31a ust. 1 Prawa prasowego, może być podmiotem zaineresowanym i składać we własnym imieniu wniosek o sprostowanie, jak również dochodzić jego nakazania przed sądem (w tym zakresie ma zdolność sądową).
Sąd drugiej instancji rozpoznający sprawę na skutek apelacji nie jest związany przedstawionymi w niej zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa materialnego, wiążą go natomiast zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego, z tym, że w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania.
Działanie rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych stanowi wyjątek od obowiązującej przy nabyciu pochodnym zasady, że nikt nie może przenieść więcej praw niż sam posiada. Funkcją rękojmi jest więc zapobieganie negatywnym dla nabywców w dobrej wierze skutkom czynności prawnych zdziałanych z nieuprawnionym zbywcą figurującym jako właściciel w księdze wieczystej wbrew rzeczywistemu stanowi rzeczy. W
Samo niewykonywanie współposiadania przez jednego ze współwłaścicieli nie świadczy o samoistności posiadania współwłaściciela wykonującego władztwo, bowiem jest to uprawnienie współwłaścicieli, a nie obowiązek.
Skoro wojewoda jest zwierzchnikiem rządowej administracji zespolonej w województwie, czyli również wojewódzkiego lekarza weterynarii, to tym samym, zgodnie z art. 67 § 2 k.p.c., powinien podejmować czynności procesowe za Skarb Państwa, bez względu na to, czy brak wydania rozporządzenia pozostawał w bezpośrednim związku z jego zaniechaniem, czy też zaniechaniem wojewódzkiego lekarza weterynarii. Z powyższego
Posiadacz samoistny na podstawie art. 224 § 2 i 225 k.c. nie jest obowiązany do zapłaty wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy jej właścicielowi w razie oddania jej w posiadanie zależne osobie trzeciej na podstawie stosunku najmu. W takim przypadku posiadacz samoistny nie traci przymiotu posiadacza, ale zakres jego możliwości korzystania z rzeczy ulega ograniczeniu i w rzeczywistości zostaje zredukowany
1. Jak stanowi art. 5 u.k.w.h., w razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według treści księgi nabył własność lub inne prawo rzeczowe (rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych). Istotą tej instytucji jest wyłączenie zasady, że nikt nie
1. Przesłanka egzoneracyjna wymieniona w art. 116 § 1 pkt 1 O.p. odnosi się wyłącznie do zgłoszenia wniosku, a nie do skutku tego wniosku, jakim jest ogłoszenie upadłości. 2. Dla określenia stanu niewypłacalności bez znaczenia jest przyczyna niewykonywania zobowiązań. Niewypłacalność istnieje nie tylko wtedy, gdy dłużnik nie ma środków, lecz także wtedy, gdy dłużnik nie wykonuje zobowiązań z innych
Wątpliwości, co do obowiązku spełnienia świadczenia nie mogą być identyfikowane z wymaganą w art. 411 pkt 1 k.c. pozytywną wiedzą dłużnika o braku powinności spełnienia świadczenia, nawet, jeżeli są poważne. Z wiedzą solvensa w rozumieniu art. 411 pkt 1 k.c. nie może być zrównana sytuacja, w której świadczący wprawdzie nie wie o nieistnieniu zobowiązania, ale niewiedza ta jest wynikiem niedochowania
Decydującą przesłanką ustalenia odpowiedniej sumy zasądzanej tytułem zadośćuczynienia pieniężnego (art. 445 § 1 k.c.) nie może być wysokość kwot przyznanych z tego tytułu innym poszkodowanym w podobnych okolicznościach (np. w związku z wypadkiem przy pracy w zakładach górniczych). Każdy przypadek musi być analizowany i oceniany indywidualnie.
1. W przypadku ustnego wezwania poborcy skarbowego do zapłaty egzekwowanej należności i przekazania mu środków pieniężnych, dla skuteczności tej czynności nie jest wymagane sporządzenie protokołu zajęcia. Samo sporządzenie protokołu nie podważa skuteczności egzekucji z pieniędzy, a to, że protokół nie został sporządzony na urzędowym formularzu nie przesądza o nieważności czynności zajęcia. 2. Zwrot
Nie da się uciec od 70-proc. PIT, potrącając odszkodowanie za zakaz konkurencji z roszczeniem przysługującym pracodawcy wobec byłego menadżera.
1. Z biernej postawy członka zarządu nie można wywodzić zwolnienia z odpowiedzialności za zobowiązania spółki. Wyłączeniem z odpowiedzialności mogą skutkować jedynie obiektywne przyczyny, jak np. długotrwała obłożna choroba, długotrwałe pozbawienie wolności. Sformułowanie "pełnienie obowiązków członka zarządu" należy rozumieć jako zajmowanie stanowiska członka zarządu, posiadanie legitymacji do tego
1. Osoba będąca właścicielem nieruchomości obciążonej hipoteką jest co prawda określana mianem "dłużnika" (tzw. dłużnika rzeczowego), to jednak nie jest to dłużnik w rozumieniu przepisów prawa cywilnego materialnego, bowiem nie wynika z treści hipoteki, iżby łączyć miał tę osobę z wierzycielem jakikolwiek stosunek o charakterze zobowiązaniowym. Hipoteka istnieje jako obciążenie nieruchomości bez względu
Art. 129 ust. 2 P.o.ś. stanowi samodzielną podstawę roszczeń odszkodowawczych związanych z wprowadzonym ograniczeniem korzystania z nieruchomości. W takim przypadku przesłankami odpowiedzialności odszkodowawczej za działania zgodne z prawem (tzw. szkody legalne) są: wejście w życie aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, szkoda poniesiona przez jej właściciela