Jeżeli inwestor nie będzie poinformowany o zaoferowanych lepszych warunkach wynagradzania podwykonawcy, ma obowiązek zapłacić mu tylko tyle, ile wynika ze stawek określonych w głównym kontrakcie budowlanym zawartym z generalnym wykonawcą.

Zmniejszenie odszkodowania nie jest przy tym koniecznym następstwem stwierdzenia przyczynienia; sąd może zaniechać redukcji odszkodowania, jeżeli w okolicznościach sprawy prowadziłoby to do niesłusznych rezultatów.

Moc wiążąca wyroku dotyczy wyłącznie sentencji, nie rozciąga się natomiast na kwestie pozostające poza nią, w tym ustalenia faktyczne i oceny prawne dotyczące stosunku prawnego stanowiącego podstawę zgłoszonego roszczenia procesowego; moc wiążąca odnosi się zatem do skutku prawnego, który stanowił przedmiot rozstrzygnięcia i nie oznacza związania sądu ustaleniami zawartymi w uzasadnieniu innego orzeczenia

Firma, która wchodzi na budowę, musi się upewnić, czy podmiot reprezentujący inwestora jest odpowiednio umocowany i może wyrażać zgodę na zatrudnienie podwykonawcy.

1. Wymienione w art. 410 § 2 k.c. przypadki zubożenia i wzbogacenia będące wynikiem działania zubożonego, zmierzającego do spełnienia świadczenia, które okazało się nienależne, stanowią szczególną kategorię bezpodstawnego wzbogacenia, do którego z mocy art. 410 § 1 k.c. mają zastosowanie przepisy art. 405 do art. 409 k.c. Żądanie zwrotu świadczenia może nastąpić tylko wtedy, gdy zubożony był w błędzie

Skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona w rozumieniu art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c, skarżący musi wykazać, iż zachodzi niewątpliwa, widoczna na pierwszy rzut oka, tj. bez konieczności głębszej analizy, sprzeczność orzeczenia z przepisami prawa nie podlegającymi różnej wykładni oraz że w wyniku takiego naruszenia prawa zapadło w drugiej instancji orzeczenie oczywiście wadliwe.